Helena Sekuła

---

Życiorys

W trudnych czasach wojny, Helena Sekuła spędziła swoją młodość na Białostocczyźnie. Po zakończeniu konfliktu wróciła do Warszawy, gdzie przez wiele lat pełniła rolę referentki prasowej w Komendzie Głównej Milicji Obywatelskiej. **Jej literacka kariera rozpoczęła się od powieści kryminalnych i kryminalno-obyczajowych**, które po raz pierwszy ukazały się na łamach prasy. W swoich dziełach, pisanych z pasją i zaangażowaniem, dała się poznać w takich tytułach jak *Słowo Powszechne* oraz *Kurier Polski*, a także w jego lokalnych edycjach.

W ramach współpracy z warszawskimi wydawnictwami, „Iskry” oraz „Czytelnik”, publikowała liczne opowiadania, a jej prace były często dostępne w popularnej serii *Ewa wzywa 07…*. Nie stroniła od używania pseudonimu, występując jako Helena Turbacz, co znakomicie wpisało się w ówczesne trendy literackie.

Helena Sekuła znalazła swoje miejsce wiecznego spoczynku na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, w kwaterze I urnowej, w rzędzie 5, grobie 12. **Jej twórczość pozostaje ikoną kultury literackiej tamtych czasów**, a wspomnienie o niej wzbogaca historyczną mozaikę polskiej literatury.

Twórczość beletrystyczna

Helena Sekuła jest autorką, której twórczość beletrystyczna obejmuje wiele znakomitych dzieł, znajdujących się w różnych seriach wydawniczych. Jej pierwsza książka, Tęczowy cocktail, została wydana w 1962 roku przez „Czytelnik” w serii Klub Srebrnego Klucza, a wznowiona w 2006 roku przez wydawnictwo „Wielki Sen”. Kolejne ważne tytuły to:

• Dziewczyna znikąd (1964, „Czytelnik”, seria z jamnikiem; wznow. 2009, wyd. Zysk i S-ka),
• Pułapka (1965, Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, seria Biblioteka Błękitnych Tarcz),
• Naszyjnik z hebanu (1967, „Iskry”, seria Klub Srebrnego Klucza),
• Świecznik Maurów – jako Helena Turbacz (1969, „Iskry”, seria Ewa wzywa 07),
• Orchidee z ulicy Szkarłatnej (1971, „Czytelnik”, seria z jamnikiem),
• Ślad rękawiczki (1972, „Iskry”, seria Ewa wzywa 07; wznow. 2008, „Wzywam 07” t. 2, wyd. „Vesper”),
• Kartka z notesu (1973, „Iskry”, seria Ewa wzywa 07),
• Pierścień z krwawnikiem (1973, „Czytelnik”, seria z jamnikiem),
• Siedem diabłów dziadka Osiornego (1975, „Iskry”, seria Ewa wzywa 07; wznow. 2008, „Wzywam 07” t. 1, wyd. „Vesper”),
• Piąta barwa asa (1975, „Czytelnik”, seria z jamnikiem),
• Srebrna moneta (1975, „Iskry”, seria Ewa wzywa 07),
• Figurka z drzewa tekowego (1976, „Czytelnik”, seria z jamnikiem),
• Ośmiu gwardzistów w czarnych bermycach (1979, seria Ewa wzywa 07),
• Demon z Bagiennego Boru (1981, „Czytelnik”, seria z jamnikiem),
• Barakuda (1984, „Czytelnik”, seria z jamnikiem; wznow. 1991, wyd. Art „B” Press),
• Noc bliskiego księżyca (1988, „Iskry”, seria Ewa wzywa 07),
• Siedem domów Kuny (1988, wyd. „Czytelnik”),
• Pierścień kalifa (2000, wyd. ANTA),
• Ślad węża (2004, wyd. ANTA),
• Wstęga Kaina (2007, wyd. „Wielki Sen”),
• Kieliszek Bordeaux (2007, wyd. „Wielki Sen”),
• Szlak Tamerlana (2009, wyd. Zysk i S-ka).

Twórczość Heleny Sekuły pokazuje jej wszechstronność i zainteresowanie różnymi tematami, co czyni ją jedną z ważniejszych postaci w polskiej beletrystyce.

Ekranizacje

Helena Sekuła to postać, której ekranizacje zapadły w pamięć widzów. Wśród najważniejszych można wyróżnić kilka znaczących odcinków, które przyniosły uwagę oraz uznanie.

• kartka z notesu – „Wisior”, odcinek 2 serialu 07 zgłoś się z 1976 roku,
• ślad rękawiczki – „Ślad rękawiczki”, odcinek 16 serialu 07 zgłoś się z 1984 roku.

---

Oceń: Helena Sekuła

---