Helena Frenkiel-Kamińska, z domu Starewicz, przyszła na świat 20 października 1905 roku w Warszawie. Była niezwykłą postacią, która odcisnęła swoje piętno na różnych płaszczyznach życia społecznego. Jej działalność obejmowała wiele dziedzin, w tym historię, publicystykę oraz aktywizm polityczny.
Zmarła 6 marca 1998 roku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek. Helena była nie tylko działaczką komunistyczną, ale także osobą, która stworzyła znaczące publikacje dotyczące historii, w których dzieliła się swoją wiedzą oraz doświadczeniem życiowym.
Życiorys
Helena Kamińska była córką Stanisława oraz Kazimiery. Już w latach dwudziestych XX wieku aktywnie angażowała się w działalność Związku Młodzieży Komunistycznej, a potem także w Komunistyczną Partię Polski (KPP). Jej zaangażowanie w ruch polityczny wielokrotnie skutkowało aresztowaniami oraz karaniem więzieniem.
W okresie 1930–1936 przebywała w ZSRR, gdzie nie tylko pracowała jako robotnica, ale również studiowała na tamtejszych uczelniach. W latach 1936–1938 była istotną postacią w KPP jako aktywistka. Po najeździe III Rzeszy i ZSRR na Polskę znalazła się w strefie okupacji sowieckiej, w Białymstoku, gdzie pracowała w fabryce włókienniczej.
Kiedy wybuchła wojna niemiecko-sowiecka, ewakuowana została w głąb ZSRR. Od 1943 do 1945 starała się kontynuować swoją działalność, pracując w Zarządzie Głównym Związku Polskich Patriotów (ZPP) w Moskwie. Po zakończeniu II wojny światowej, w latach 1946–1949, pełniła rolę kierowniczki Wojewódzkiej Szkoły Polskiej Partii Robotniczej (PPR) w Gdańsku, gdzie również kierowała Wydziałem Propagandy Komitetu Wojewódzkiego PPR.
Od 1949 do 1957 roku aktywnie działała jako zastępca kierownika Wydziału Historii Partii przy Komitecie Centralnym Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (KC PZPR). W kolejnych latach, od 1957 do 1968, zajmowała się pracą w Zakładzie Historii Partii, nadal związana z KC PZPR. Po 1968 roku przeszła na emeryturę.
Helena Kamińska została pochowana na wojskowych Powązkach (kwatera BII28-13-16). Jest również autorką haseł w Słowniku biograficznym działaczy polskiego ruchu robotniczego.
Rodzina
Helena Kamińska była żoną Antonia Lipskiego (1904–1938). Ich związek zaowocował narodzinami syna, Franciszka Kamińskiego, który urodził się w 1930 roku i pracował jako elektronik.
Wybrane publikacje
Wśród wybranych publikacji, które miały istotny wpływ na historię, znajduje się szereg znaczących dzieł.
- „Dokumenty o Radach Delegatów Robotniczych w Polsce: z materiałów Wydziału Historii Partii KC PZPR”, w oprac. F. Kalickiej i H. Kamińskiej, wydane w Warszawie przez Ministerstwo Obrony Narodowej. Główny Zarząd Polityczny, w 1950 roku,
- (red.) „Julian Marchlewski: 1866–1925”, album opracowany przez Helenę Kamińską, a w zakresie grafiki przygotowany przez Tadeusza Gronowskiego, wydany w Warszawie przez Książkę i Wiedzę w 1951 roku (wydanie 2 – 1952).
Przypisy
- Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944–1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007 r., s. 332, przyp. 82, ISBN 978-83-235-0318-7
- Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, t. 1: A–D, red. nacz. Feliks Tych, Warszawa: „Książka i Wiedza” 1978 r., s. 5
- Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Rafał Poborski | Władysław Rawicz | Dorota Bojemska | Rafał Karpiński | Zbigniew Dyka | Stefan Grajek | Józef Higersberger | Mirosław Basiewicz | Michał Kobosko | Miriam Shaded | Andrzej Szewiński | Jolanta Brzeska | Tadeusz Chomicki | Jerzy Heryng | Tadeusz Karszo-Siedlewski | Jan Rustecki | Zygmunt Brykalski | Weronika Czyżewska-Waglowska | Tadeusz Jasionowski | Leszek MiłoszOceń: Helena Kamińska