Marcel Rayman

---

Młodość

Marcel Rayman przyszedł na świat w Warszawie, w rodzinie, której członkowie byli krawcami. Już w młodym wieku, zaledwie osiem lat, podjął decyzję o przeprowadzce z rodzicami do Francji. To właśnie tam zakończył jedynie swoje podstawowe wykształcenie, a następnie wtłoczył się w życie zawodowe.

W bardzo wczesnym okresie swojego życia zaczął angażować się w spotkania związane z ideologią komunistyczną, stając się aktywnym członkiem Młodzieży Komunistycznej.

II wojna światowa

Marcel Rayman dołączył do ruchu oporu na początku 1942 roku. Wykazując się niezwykłą odwagą oraz przenikliwością, przejął odpowiedzialność za rekrutację oraz edukację nowych ochotników. Jego praca obejmowała szkolenie nowo utworzonych oddziałów, które składały się przede wszystkim z Czechów oraz Ormian. Rayman aktywnie współpracował przy słynnej akcji grupy Manusziana w Levallois.

W dniach 3 czerwca 1942 roku, wspólnie z Ernestem Blankopfem, przeprowadził zamach na oddział Kriegsmarine. Kolejną próbę zamachu, tym razem na generała von Schaumburga, zainicjował 28 lipca 1943 roku razem z Raymondem Kojiskim oraz Léo Knellerem. Niestety, ta akcja również zakończyła się niepowodzeniem, gdyż w ostrzelanym pojeździe znajdował się pułkownik von Maliber.

28 września 1943 roku, podczas innej operacji, Rayman zastrzelił Juliusa Rittera, który był odpowiedzialny za przymusową pracę francuskich obywateli w Niemczech. Od tego momentu stał się jednym z najbardziej poszukiwanych przez hitlerowców aktywistów ruchu oporu. Jego wizerunek znalazł się na tzw. „czerwonych afiszach”, na których Rayman został ukazany jako jeden z kryminalistów z zagranicy, udających bojowników o wolność Francji.

16 listopada 1943 roku, w trakcie spotkania z Olgą Bancic, został aresztowany. Po przeprowadzonym procesie grupy Manukiana, skazano go na karę śmierci, która została wykonana w forcie Mont Valérien. Tragiczny los jego rodziny również nie umknął uwadze — jego matka, Chana Rayman, zginęła w Auschwitz-Birkenau.

---

Oceń: Marcel Rayman

---