Edyta Bartosiewicz

---

Życiorys

Artystka uczestniczyła w edukacji w XXXIII Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika w Warszawie, gdzie rozwijała swoje zainteresowania, trenując siatkówkę oraz łyżwiarstwo szybkie. Po ukończeniu liceum, postanowiła kontynuować naukę w SGPiS w Warszawie, obecnie znanej jako SGH. W tamtym czasie wystartowała z własnym zespołem muzycznym w Mińsku Mazowieckim. W 1986 roku wyjechała do Londynu, lecz po krótkim czasie powróciła do kraju. Po czwartym roku kształcenia, zrezygnowała ze studiów, aby dołączyć do grupy Staff, z którą po przemianie nazwy na Holloee Poloy zdołała zdobyć pierwsze miejsce w Mokotowskiej Jesieni Muzycznej w 1989 roku oraz nagrała swoją pierwszą płytę pt. The Big Beat w 1990. W tym okresie współpracowała z wieloma artystami, takimi jak Wojciech Waglewski, Kazik Staszewski, Ziyo, Róże Europy, Acid Drinkers, Hey, Varius Manx, Human, Agressiva 69, a także Kobranocka.

Po zakończeniu współpracy z Holloee Poloy, artystka skupiła się na karierze solowej. W 1990 roku została uznana za „najlepszą wokalistkę” w ankiecie magazynu muzycznego. W latach 1991-1992, we współpracy z Rafałem Paczkowskim, rozpoczęła nagrania w warszawskim Studio S-4, czego owocem była płyta Love, wydana w maju 1992 roku przez Studio Izabelin. Album zyskał dużą popularność, otrzymując status złotej płyty. W 1991 podpisała kontrakt z londyńską firmą Chrysalis Records, jednakże płyta przeznaczona na rynek zachodni nie osiągnęła podobnego sukcesu.

W 1992 roku zdobyła nagrodę Bursztynowego Słowika oraz tytuł wokalistki roku na Festiwalu w Sopocie. Po premierze albumu Sen 18 września 1994 roku, który wyprodukował Leszek Kamiński, mąż artystki, Bartosiewicz wyruszyła w trasę koncertową, występując w dziewięciu największych miastach Polski. Czasopismo „Tylko Rock” uznało ją za najlepszą wokalistkę roku, a utwór „Sen” za najpopularniejszą piosenkę minionego roku. 19 marca 1995 roku na gali wręczenia Fryderyków 1994, otrzymała dwie statuetki: za najlepszy album w kategorii pop/rock oraz dla najlepszej wokalistki. Wysoka sprzedaż krążka Sen, przekraczająca 600 tys. egzemplarzy, zaowocowała platynowym certyfikatem.

Na początku 1995 roku, Edyta Bartosiewicz wydała singiel „Wonderful Tonight”, który jest coverem piosenki Erica Claptona. Utwór dotarł do drugiego miejsca na Liście przebojów Programu Trzeciego. W lipcu 1995 roku pojawił się utwór „Szał”, zapowiadający nową płytę. Za sprzedaż albumu Szok’n’Show, który osiągnął wynik 400 tys. egzemplarzy, artystka wyróżniona została tytułem dwukrotnej platyny oraz zdobyła Fryderyka 1995 w kategorii „album rockowy”, będąc ośmiokrotnie nominowaną do tej nagrody. Wideoklip do „Zegara” przyniósł jej „Złotego Yacha” za najlepszy teledysk roku. Na koniec 1995 roku, Edyta zrealizowała album zespołu Firebirds.

W październiku 1996 roku rozpoczęła nagrania nowego albumu, który zadebiutował 9 czerwca 1997 roku pod tytułem Dziecko. Płyta ta uzyskała status platynowego krążka. 29 listopada 1999 roku opublikowano składankę Dziś są moje urodziny – The Best Of, na której znalazły się jej największe hity oraz nowe utwory: „XXI Wiek” i „Mistrz”. W 2000 roku, za osiągnięcia w branży muzycznej, zdobyła tytuł Osobowości Dziesięciolecia magazynu „Tylko Rock”. Realizowała także współprace z Justyną Steczkowską oraz Kazikiem Staszewskim przy utworze „Cztery pokoje” oraz z Anitą Lipnicką.

W styczniu 2001 roku ukazał się utwór „Opowieść”, który znalazł się na płycie z serii „Piątki na piątki w Radiu ZET” oraz w ścieżce dźwiękowej do filmu Nigdy w życiu! (2004). Również w 2001 roku, artystka pojawiła się na albumie zespołu Agressiva 69 w piosence „Egoiści”, która była częścią muzyki do filmu Mariusza Trelińskiego pod tym samym tytułem. Dodatkowo, napisała kilka tekstów na płytę Edyty Górniak Perła (2002) oraz skomponowała muzykę do singla „Nie proszę o więcej” z tego albumu.

Na początku 2002 roku Edyta rozpoczęła współpracę z wytwórnią BMG Poland, od 4 marca zajmując się produkcją swojego nowego albumu. 17 czerwca 2002 roku wydała singiel „Niewinność”, zapowiadający przyszłe wydanie płyty, której premiera zaplanowana była na sierpień tego samego roku, ale ostatecznie się nie odbyła. W 2004 roku nagrała duet z Krzysztofem Krawczykiem pt. „Trudno tak… (razem być nam ze sobą)…”, który znalazł się na jego albumie To, co w życiu ważne. Wystąpiła z nim na festiwalu w Sopocie oraz w sylwestrowym koncercie TVP. W 2005 roku, Edyta wystąpiła podczas Festiwalu Piosenki Zaczarowanej w Krakowie oraz w koncercie z okazji 10-lecia zespołu Myslovitz.

Po długiej przerwie, spowodowanej m.in. osobistą stratą, powróciła na scenę 5 lipca 2008 roku na festiwalu TOPtrendy w Sopocie z okazji 45-lecia pracy artystycznej Krzysztofa Krawczyka. W 2010 roku jej występ na Orange Warsaw Festival przyciągnął uwagę fanów. 19 maja 2011 roku, po siedmiu latach przerwy, opublikowano teledysk do singla „Witaj w moim świecie”, napisanego do filmu firmy Disney, Kubuś i przyjaciele.

22 czerwca 2013 roku wydała singiel „Rozbitkowie”, promujący powracający po 15 latach album Renovatio, który trafił na szczyt Listy Przebojów Programu Trzeciego. Album swoją premierę miał 1 października 2013 roku. 27 października 2014 roku na rynku pojawił się dwupłytowy album Love & more…, który składał się z reedycji pierwszego solowego albumu artystki oraz nowym wydaniu płyty with previously unreleased compositions. Na początku 2015 roku wydano winylowe wersje obu krążków: „Love” i „more…”. Album był promowany przez singiel „Nie zabijaj miłości”, a Edyta odbyła trasę koncertową po Polsce, podczas której współtowarzyszył jej Leski. 8 maja 2020 roku, Bartosiewicz zaprezentowała album Ten moment, który zdobył Fryderyka w kategorii „Album roku rock”. Jesienią 2022 roku prowadziła swoją audycję Niebo czy Las Vegas w Radiu 357, a w lutym 2023 roku ukazał się charytatywny singiel „OCNŚ”, stworzony z okazji 20-lecia Fundacji Ewy Błaszczyk „Akogo”.

Dyskografia

Dyskografia Edyty Bartosiewicz jest imponującym zbiorem jej twórczości artystycznej, w skład którego wchodzą różnorodne albumy solowe. Artystka zadebiutowała w 1992 roku z albumem zatytułowanym „Love”, który szybko zdobył serca słuchaczy.

Oto lista jej albumów:

• love (1992),
• sen (1994),
• szok’n’show (1995),
• dziecko (1997),
• wodospady (1998),
• dziś są moje urodziny (1999),
• renovatio (2013),
• love & more… (2014),
• ten moment (2020).

Każdy z tych albumów jest wyjątkową częścią jej artystycznego dorobku, pokazującą rozwój i ewolucję jej stylu muzycznego.

---

Oceń: Edyta Bartosiewicz

---