Adolf Bożyński

---

Życiorys

Adolf Bożyński był barwną postacią polskiej sceny teatralnej, którego kariera rozwijała się w wyjątkowych realiach międzywojennych. W tym czasie występował na scenach licznych warszawskich kabaretów, a także w zespołach objazdowych, docierając do wielu miast prowincjonalnych. Przykładowo, w marcu 1929 roku, był zaangażowany w zespole prowadzonym przez Marię Balcerkiewiczównę, występując w Kielcach, a w kwietniu w Częstochowie i Cieszynie. Jego związki z objazdowym teatrem Wesoły Murzyn miały miejsce w czerwcu 1935 roku, kiedy to występował w Nowym Sączu, a następnie w Tarnowie oraz Stanisławowie w 1936 roku.

Pod pseudonimem Buzia, artysta prezentował piosenki, które zdobyły sympatię publiczności, w tym utwory takie jak Na Czerniakowskiej oraz Strażak warszawski. W okresie II wojny światowej, jako żołnierz Armii Polskiej na Wschodzie, służył w 2 Korpusie Polskim, biorąc udział w kampaniach na Bliskim i Środkowym Wschodzie oraz w Italii, co zaowocowało licznymi odznaczeniami militarnymi.

Od 1942 roku, przebywając na Bliskim Wschodzie, Bożyński był częścią zespołu teatru rewiowego pod kierownictwem Feliksa Konarskiego (Ref-Rena). Aktywnie uczestniczył również w przedsięwzięciach artystycznych takich jak Polska Parada (Polish Parade) oraz Polskie Teatry Objazdowe, które przyciągały uwagę na terenach Palestyny i Środkowego Wschodu. W 1943 roku wstąpił do Teatru Dramatycznego Armii Polskiej na Wschodzie, a od 1948 roku miał zaszczyt współpracować z Teatrem Dramatycznym 2 Korpusu Polskiego.

Jego kariera na emigracji rozpoczęła się w 1946 roku, kiedy to przybył do Wielkiej Brytanii, gdzie kontynuował występy w objazdowym Teatrze Dramatycznym, odwiedzając polskie ośrodki w Anglii, Walii i Szkocji, a także występował gościnnie w Londynie w latach 1947 i 1948. Po powrocie w roku 1948/49 do Polskiego Teatru Dramtycznego w Londynie rozwinął swoją karierę artystyczną, a następnie przez długi czas mieszkał w Monachium, współpracując z Rozgłośnią Polską Radia Wolna Europa.

W 1965 roku Bożyński przyjechał ponownie do Londynu, gdzie zyskał uznanie, występując w roli George’a Bernarda Shawa w sztuce Kochany kłamca Jerome’a Kilty’ego w Teatrze Polskim ZASP. Otrzymał nagrodę teatralną „Dziennika Polskiego” za swoje wybitne osiągnięcia artystyczne. Po definitywnym powrocie do Londynu w 1974 roku, stał się integralną częścią zespołu Teatru Polskiego ZASP, występując również w Teatrze dla Dzieci i Młodzieży Syrena.

Jako wszechstronny artysta, Bożyński nie tylko grał, lecz również śpiewał i pełnił rolę konferansjera na licznych koncertach organizowanych przez emigracyjny ZASP. Dodatkowo, reżyserował i tworzył programy rewiowe w „Ognisku Polskim”. Uważany był za doskonałego aktora charakterystycznego z wyjątkowymi umiejętnościami w rolach fredrowskich, a jego atuty to klarowna dykcja oraz swoboda wyrazu scenicznego. W jego grze z powodzeniem łączyły się wyraziste środki wyrazu z elegancją prostoty.

---

Oceń: Adolf Bożyński

---