Mirosław Piotrowski (grafik)

---

Życiorys

Mirosław Piotrowski urodził się 26 lutego 1942 roku w Warszawie, w rejonie ul. Młynarskiej 43. Już w kolejnym roku jego rodzina przeniosła się do nowego lokum przy ul. Leszno 47, tuż obok sądów. Niestety, w trakcie powstania warszawskiego hitlerowcy deportowali go wraz z matką do obozu w Freiburgu. W styczniu 1945 roku matka Piotrowskiego zdołała uciec z obozu, najpierw docierając do Łodzi, a następnie osiedliła się w Generalnym Gubernatorstwie w Górach Świętokrzyskich, gdzie jej brat, Stanisław Patyna, znany również pod pseudonimem „Wyrwa”, pełnił funkcję dowódcy oddziału leśnego Armii Krajowej.

Po zakończeniu wojny, rodzina Piotrowskiego osiedliła się w Słupsku, ponieważ ich warszawskie mieszkanie przy ul. Leszno zostało całkowicie zniszczone. Tam Mirosław ukończył podstawówkę oraz Liceum im. Bolesława Krzywoustego. Podczas nauki w liceum zdecydował się na dalsze kształcenie w dwuletnim Studium Nauczycielskim w Kołobrzegu, gdzie specjalizował się w rysunku oraz pracach ręcznych. Obok studiów podjął pracę w Miejskiej Pracowni Urbanistycznej w Kołobrzegu jako kreślarz, a po jego ukończeniu nauczał rysunku w Technikum Gastronomicznym i Hotelarskim w Słupsku. Zafascynowany grafiką użytkową, napisał w swojej pracy dyplomowej na SN na temat współczesnego plakatu polskiego pod kierunkiem prof. Zahorskiej.

Lata na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu

W 1965 roku podjął studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, wybierając grafikę jako swoją specjalizację. To podczas nauki w Katedrze Grafiki WSP UMK odkrył pasję do grafiki warsztatowej, co stało się dla niego prawdziwym objawieniem. W poczuciu, że to właśnie w tej dziedzinie chce się rozwijać artystycznie, Piotrowski korzystał z doświadczeń znakomitych profesorów oraz bogatego dziedzictwa polskiej grafiki liczącej niemal 200 lat. Jego osiągnięcia w tej dziedzinie były w znacznym stopniu zasługą wykładowców, takich jak prof. Edmund Piotrowicz, Ryszard Krzywka, Bogdan Przybyliński, Józef Słobosz oraz Maria Pokorska. Piotrowski oddał się nauce wklęsłodruku, doskonaląc tajniki tej sztuki na przestrzeni swoich studiów.

Dyplom uzyskał w 1970 roku w pracowni wklęsłodruku prof. Edmunda Piotrowicza oraz w pracowni wypukłodruku pod kierunkiem prof. Ryszarda Krzywki. Jego praca teoretyczna dotycząca „Międzynarodowych plenerów w Osiekach” była tworzona pod opieką prof. Janusza Boguckiego. Po ukończeniu studiów Piotrowski został asystentem w Katedrze Grafiki u prof. Piotrowicza, a w 1974 roku odbył staż dydaktyczny w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, śledząc prace takich grafików jak prof. Halina Chrostowska oraz prof. Leszek Hołdanowicz. W 1978 roku zdał przewód kwalifikacyjny na stanowisko adiunkta, a w 1987 roku na docenta w tej samej akademii. Od 1987 do 1990 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Sztuk Pięknych UMK. W 1999 roku Piotrowski zdobył tytuł profesora tytularnego, a w czerwcu 2002 roku profesora zwyczajnego.

Inspiracja Morzem

W początkowej fazie swojej artystycznej przygody Piotrowski zajmował się grafiką monochromatyczną w technikach metalowych. Z czasem, na skutek wpływu prof. Haliny Chrostowskiej oraz prof. Stanisława Borysowskiego, zaczął eksplorować zastosowanie koloru w grafice oraz związane z tym zagadnienia formalne. W 1991 roku zainicjował wspólnie z Marią Wąsowską Ogólnopolską Wystawę w BWA w Toruniu pt. „Kolor w grafice”, co okazało się strzałem w dziesiątkę, biorąc pod uwagę rosnące zainteresowanie problematyką koloru w grafice zarówno w kraju, jak i zagranicą. Maria Wąsowska była wówczas prezesem Okręgu ZPAP w Toruniu, a Piotrowski kierował sekcją grafiki w tym stowarzyszeniu. Tematyka jego twórczości zawsze oscylowała wokół morza, które stało się jego główną inspiracją. Bezpośrednie kontakty z morzem w Kołobrzegu, Ustce i Słupsku wpłynęły na jego wizję artystyczną.

Mirosław Piotrowski zmarł we wrześniu 2002 roku i został pochowany na cmentarzu przy ul. Wybickiego.

Prace w zbiorach

W zbiorach można znaleźć prace Mirosława Piotrowskiego w wielu instytucjach kultury i muzeach. Oto niektóre z nich:

• Muzeum Narodowe w Gdańsku,
• Muzeum Narodowe w Poznaniu,
• Muzeum Narodowe w Szczecinie,
• Muzeum im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy,
• Muzeum Lubelskiego Oddział – Muzeum Literackie im. Józefa Czecho-wicza w Lublinie,
• Muzeum Mazowieckiego w Płocku,
• Muzeum Okręgowe w Toruniu,
• Muzeum im. Ks. Wł. Łęgi w Grudziądzu,
• Muzeum we Fromborku,
• Biblioteka Narodowa w Warszawie,
• Biblioteka Główna Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu,
• Biblioteka Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku,
• Ministerstwo Kultury i Sztuki,
• Ministerstwo Spraw Zagranicznych,
• Ministerstwo Obrony Narodowej,
• Ministerstwo Kultury i Sztuki Rosji,
• Ministerstwo Kultury i Sztuki Czech,
• Biuro Wystaw Artystycznych w Kielcach,
• Biuro Wystaw Artystycznych w Lesznie,
• Biuro Wystaw Artystycznych w Opolu,
• Biuro Wystaw Artystycznych w Płocku,
• Biuro Wystaw Artystycznych w Przemyślu,
• Biuro Wystaw Artystycznych w Rzeszowie,
• Biuro Wystaw Artystycznych w Słupsku,
• Biuro Wystaw Artystycznych w Tarnowie,
• Biuro Wystaw Artystycznych w Toruniu,
• Biuro Wystaw Artystycznych w Wałbrzychu,
• Biuro Wystaw Artystycznych w Włocławku,
• Biuro Wystaw Artystycznych w Zielonej Górze,
• Ambasada Republiki Indii w Polsce,
• Biuro Handlowe RP w Caracas (Wenezuela),
• Muzeum Sztuki Współczesnej w Belgradzie (Serbia),
• Muzeum Sztuki w Kapsovár (Węgry),
• oraz w zbiorach prywatnych w Niemczech, Finlandii, Danii, Szwecji, Austrii, Australii, Belgii i na Węgrzech.

Nagrody i wyróżnienia

Artysta Mirosław Piotrowski przez lata swojej twórczości zdobył wiele uznawanych nagród oraz wyróżnień, które świadczą o jego wybitnych osiągnięciach w dziedzinie grafiki. Oto zestawienie najważniejszych z nich:

• I nagroda w konkursie na grafikę roku, Koszalin 1970,
• Wyróżnienie w konkursie na grafikę roku, Toruń 1971,
• Wyróżnienie w konkursie grafiki marynistycznej, Gdańsk 1971,
• I nagroda na grafikę kopernikowską, Bydgoszcz 1971,
• II nagroda i wyróżnienie na grafikę roku, Toruń 1974,
• Nagroda-stypendium na II Kwadriennale Młodej Grafiki, Poznań 1974,
• II nagroda w I polsko-fińskim konkursie grafiki marynistycznej, Gdańsk 1975,
• Wyróżnienie w II polsko-fińskim konkursie grafiki marynistycznej, Gdańsk 1977,
• Nagroda rektorska UMK za twórczość w dziedzinie grafiki, Toruń 1977,
• II nagroda w konkursie na grafikę roku, Toruń 1977,
• I nagroda w konkursie na grafikę roku, Toruń 1978,
• Wyróżnienie w III polsko-fińskim konkursie grafiki marynistycznej, Gdańsk 1979,
• I nagroda w konkursie na grafikę roku 1979, 1980,
• II i III nagroda w konkursie na grafikę II półrocza 1981 okręgów, Gdańsk, Bydgoszcz, Toruń, Szczecin,
• I nagroda w Ogólnopolskim konkursie grafiki „Armia Poznań 1939”, Poznań 1982,
• Wyróżnienie w V polsko-fińskim konkursie grafiki marynistycznej, Gdańsk 1983,
• Nagroda Redakcji „Warmii i Mazur”, Olsztyn 1984,
• Wyróżnienie w Ogólnopolskim konkursie plastycznym „Prowincja”, Włocławek ’86,
• Wyróżnienie w Ogólnopolskim konkursie grafiki marynistycznej, Gdańsk 1987,
• II nagroda w konkursie na grafikę roku, Toruń 1987,
• Nagroda specjalna w konkursie na grafikę roku, Toruń 1988,
• Wyróżnienie w Ogólnopolskim konkursie grafiki „Erotyk”, Gorzów 1989,
• Nagroda w Ogólnopolskim konkursie grafiki „Erotyk”, Słubice 1991.

Osiągnięcia te dowodzą nie tylko wysokiej jakości jego prac, ale również jego zaangażowania w rozwój polskiej sztuki graficznej.

---

Oceń: Mirosław Piotrowski (grafik)

---