Edmund Burke (malarz)

Kultura i sztuka

Edmund Burke, urodzony 9 października 1912 roku w Warszawie, był wybitnym przedstawicielem polskiej sztuki. Jego twórczość nie tylko wzbogaciła krajobraz artystyczny stolicy, ale także zyskała uznanie za niezwykłą jakość i oryginalność.

Artysta zmarł 9 czerwca 1999 roku w tym samym mieście, w którym przyszedł na świat. Burke był nie tylko malarzem, lecz także grafikiem, a jego najbardziej znane dzieła to polichromie Starego i Nowego Miasta w Warszawie, które do dziś zdobią te historyczne miejsca i przypominają o jego talentach oraz wkładzie w polski świat sztuki.

Życiorys

Edmund Burke, utalentowany malarz i zasłużony żołnierz, zdobył swoje kluczowe wykształcenie w latach 1931–1935, studiując w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa. Kształcił się pod okiem takich profesorów jak Edward Butrymowicz oraz Mieczysław Schulz. Kolejny etap jego edukacji miał miejsce w latach 1935–1939, kiedy to był studentem ASP w Warszawie, gdzie rozwijał swoje umiejętności artystyczne pod kierunkiem Felicjana Szczęsnego Kowarskiego oraz Leonarda Pękalskiego. Po zakończeniu II wojny światowej uzyskał dyplom w 1946 roku, kończąc naukę u profesora Kowarskiego.

W trakcie II wojny światowej Edmund Burke aktywnie uczestniczył w strukturach Armii Krajowej. Służył w Oddziale VI Biura Informacji i Propagandy, gdzie jako artysta-plastyk był częścią akcji „N”. Jego mieszkanie szóste było jednym z miejsc, gdzie przechowywano skrytki „enowców”. W 1941 roku brał udział w dramatycznej akcji mającej na celu uwolnienie Stanisława Tomaszewskiego, aresztowanego przez Gestapo, znanego pod pseudonimem „Miedza”. Razem z Mieczysławem Jurgielewiczem stworzył plakat „Do broni, w szeregach AK!”, który został wydany w pierwszych dniach sierpnia 1944 roku. Edmund był także uczestnikiem powstania warszawskiego.

Po kapitulacji powstania, Burke opuścił Warszawę wraz z ludnością cywilną i ukrywał się we wsi Szlembark, niedaleko Nowego Targu. Po wojnie powrócił do stolicy. W latach 1954–1960 odgrywał kluczową rolę w projektowaniu i nadzorze prac związanych ze zdobieniem freskami oraz sgraffito elewacji budynków na Starym i Nowym Mieście, które zostały odbudowane po wojennych zniszczeniach.

Jego żona, Irena Burke (1922–2000), również odegrała istotną rolę w świecie sztuki jako scenografka warszawskich scen. Była córką Leonarda Piskorskiego, a jej twórczość wzbogaciła życie kulturalne stolicy. Edmund Burke zmarł, a jego żona spoczęła na cmentarzu ewangelicko-augsburskim, który znajduje się przy ulicy Młynarskiej (aleja 56-1-68).

Ordery i odznaczenia

Edmund Burke, renomowany artysta, zdobył liczne odznaczenia, które potwierdzają jego wkład w kulturę i sztukę. Wśród wyróżnień, które mu przyznano, znajdują się:

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Złoty Krzyż Zasługi (30 września 1954),
  • Warszawski Krzyż Powstańczy,
  • Medal 40-lecia Polski Ludowej,
  • Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955),
  • Złota Odznaka honorowa „Za zasługi dla Warszawy”,
  • Złota odznaka ZPAP.

Oceń: Edmund Burke (malarz)

★★★★★
Średnia ocena:4.99 Liczba ocen:25