Mieczysław Jurgielewicz, urodzony 4 lutego 1900 roku w Warszawie, był znanym polskim artystą, który swoją twórczość poświęcił malarstwu oraz grafice. Jego życie zakończyło się 18 maja 1983 roku, również w Warszawie.
Twórczość Jurgielewicza odzwierciedlała bogate tradycje artystyczne Polski, a jego dzieła zyskały uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą.
Życiorys
Mieczysław Jurgielewicz przyszedł na świat jako syn Aleksandra i Eugenii z Nowaków. W młodości, pomiędzy latami 1918 a 1920, zdecydował się ochotniczo wstąpić do Wojsku Polskim, co podkreśla jego patriotyzm. W późniejszym okresie życia kształcił się w dziedzinie malarstwa pod okiem uznanych artystów, takich jak Mieczysław Kotarbiński na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz grafikę u Władysława Skoczylasa, także w warszawskiej ASP.
Mieczysław odbył studia w uznanych ośrodkach artystycznych w Paryżu, Włoszech, Belgii i Anglii. W latach 1936-1939 prowadził wykłady w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, przyczyniając się do kształcenia nowych pokoleń artystów. W owym czasie był aktywnym członkiem Stowarzyszenia Grafików Ryt (od 1937 do 1939), Związku Polskich Artystów Grafików oraz Bloku Zawodowych Artystów Plastyków. Jego wszechstronność artystyczna obejmowała malarstwo witrażowe, grafikę, rysunek i malarstwo sztalugowe.
Jurgielewicz wystawiał swoje prace w renomowanych instytucjach, takich jak Instytut Propagandy Sztuki w Warszawie, a także za granicą, w takich miastach jak Genewa, Rapperswil i Paryż. W 1937 roku, za drzeworyt zatytułowany *Polowanie*, został uhonorowany srebrnym medalem podczas Międzynarodowej Wystawy „Sztuka i technika” w Paryżu.
W trakcie II wojny światowej, pełnił rolę w konspiracji, kierując Referatem Graficznym Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej. W okresie powstania warszawskiego, wspólnie z Edmundem Burke, stworzył znany plakat *Do broni*, mobilizujący do walki w szeregach Armii Krajowej. Po kapitulacji, Jurgielewicz znalazł się w niemieckiej niewoli, w Oflagu II D Gross-Born, gdzie nosił numer jeniecki 101567.
Po wojnie, w latach 1947-1952, pracował jako pedagog na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych i był zaangażowany w grupę Kardasz od 1957 do 1963 roku. W 1965 r. uzyskał tytuł członka honorowego Akademii Sztuk Pięknych we Florencji, co stanowiło ukoronowanie jego kariery artystycznej. W 1970 roku zdobył wyróżnienie na III Festiwalu Sztuk Pięknych w Warszawie.
Od 28 czerwca 1928 roku związany był z pisarką Ireną Jurgielewiczową, co dodaje osobistego wymiaru jego życiu. Zmarł w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w kwaterze 139-3-12.
Ordery i odznaczenia
Mieczysław Jurgielewicz był osobą, która zdobyła wiele wyróżnień i odznaczeń za swoje zasługi. Należą do nich:
- Krzyż Walecznych, który otrzymał dwukrotnie,
- Złoty Krzyż Zasługi, przyznany 11 lipca 1955 roku,
- Medal 10-lecia Polski Ludowej, nadany 19 stycznia 1955 roku.
Przypisy
- a b Mieczysław Jurgielewicz - Zachęta Narodowa Galeria Sztuki [online], zacheta.art.pl [dostęp 29.07.2021 r.] (pol.).
- Cmentarz Stare Powązki: MIECZYSŁAW JURGIELEWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 04.02.2020 r.] .
- M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19.01.1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
- Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 299. ISBN 83-01-08836-2.
- a b c d e Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 126. [dostęp 29.07.2021 r].
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Andrzej Zaborowski (artysta) | Michał Rogalski (filmowiec) | Aleksander Gierymski | Szyha | Daniel Kozakiewicz | Władysław Lubomirski | Parzel | Wiktor Kiełczykowski | Artur Socha | Jaśmina Wójcik | Aleksander Iwaniec | Leonia Janecka | Izydor Zaczykiewicz | Stanisława Stępniówna | Katarzyna Domanska | Bogdan Izdebski | Stanisław Komorowski (konserwator) | DJ Hazel | Wacław Pawliszak | Andrzej BalcerzakOceń: Mieczysław Jurgielewicz