Natalia Morozowicz, znana również z nazwiska panieńskiego Truskowska, była polską aktorką teatralną, która zyskała uznanie w swojej dziedzinie. Urodziła się 14 marca 1879 roku w Warszawie, mieście o bogatej historii i kulturze teatralnej. Jej życie artystyczne trwało przez wiele dekad i pozostawiło niezatarte ślady w polskiej sztuce. Odeszła z tego świata 8 września 1964 roku w Skolimowie, gdzie odnajdywała swoje miejsce w otoczeniu natury.
Życiorys
Natalia Morozowicz była utalentowaną aktorką, która przez wiele lat związana była z polskim teatrem. Jej edukacja artystyczna rozpoczęła się pod okiem Józefa Kotarbińskiego, co pozwoliło jej na rozwój umiejętności aktorskich, które doskonaliła przez całe życie. W sezonie 1892/1893 zadebiutowała w corps de ballet warszawskiego Teatru Rozmaitości.
Od 1893 roku przez dwa sezony występowała w teatrach krakowskich, posługując się swoim panieńskim nazwiskiem. Następne dwa lata spędziła w Lublinie, a sezon 1897/1898 związała z Sosnowcem. W 1899 roku poślubiła aktora Henryka Morozowicza, z którym występowała w Lublinie aż do 1903 roku.
Kariera aktorska Natalii nabrała tempa, zwłaszcza gdy w 1905 roku grała w Kaliszu. Niestety, w 1906 roku, po przedwczesnej śmierci męża Henryka, który zmarł mając zaledwie 37 lat, podjęła decyzję o używaniu nazwiska Morozowiczowa. W latach 1906-1914 mieszkała w Łodzi, gdzie była aktywna w Teatrze Polskim.
Po wybuchu I wojny światowej wyjechała do Kijowa, gdzie również występowała w Teatrze Polskim. Po wojnie, w 1918 roku, wróciła do kraju, a jej aktywność teatralna kontynuowała się w teatrach objazdowych, którym przewodził Ludwik Dybizbański. Grupa ta występowała głównie na Pomorzu i w Wielkopolsce, aż do 1920 roku, kiedy to założyli stały teatr w Bydgoszczy.
Natalia Morozowicz grała na tej scenie aż do 1939 roku. Po wojnie przeniosła się do Warszawy, gdzie w latach 1941-1942 miała występy w jawnym Teatrze Komedia. Po Powstaniu Warszawskim osiedliła się w Wieliczce, a po zakończeniu działań wojennych wróciła do Bydgoszczy, gdzie kontynuowała występy do 27 września 1959 roku.
W październiku 1959 roku zakończyła swoją działalność aktorską i osiedliła się w Domu Aktora Weterana w Skolimowie, gdzie spędziła resztę swojego życia do momentu śmierci w wieku 85 lat. W 1954 roku została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jej życie zakończyło się na cmentarzu Bródnowskim, gdzie spoczywa w kwaterze 6E-I-10/12.
Przypisy
- 16.07.1954 r. „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki” M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1565
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Tadeusz Szlenkier | Piotr Nerlewski | Jerzy Bartz | Jan Sunderland | Lala Górska | Michał Milczarek | Bolesław Leśmian | Joanna Kiliszek | Magdalena Krysztoforska-Beucher | Stanisław Kamocki | Malka Ribowska | Jerzy Ryba | Inespe | Jan Mironowicz | Stanisław Ignacy Witkiewicz | Juliusz Wertheim | Marcin Bąk | Michał Godecki | Edmund Burke (malarz) | Stanisław Ryszard StandeOceń: Natalia Morozowicz