Bohdan Ostoja-Samborski

---

Życiorys

Bohdan Ostoja-Samborski rozpoczął swoją edukację, studiując prawo w stolicy Austrii, Wiedniu, w latach 1913–1914.

Wkrótce po zakończeniu studiów, pełnił służbę w oddziałach saperskich armii carskiej, co wskazuje na jego zaangażowanie w działania wojskowe już w tak młodym wieku.

Był również aktywnym członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej, co podkreśla jego patriotyzm i chęć walki o niepodległość Polski.

W 1918 roku wstąpił do polskiej służby zagranicznej, gdzie przez wiele lat pełnił różnorodne stanowiska. Jego kariera obejmowała m.in. funkcję urzędnika w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, gdzie pracował w latach 1918–1919.

Następnie został sekretarzem w Kurytybie w 1919–1921, a następnie pełnił rolę urzędnika w Departamencie Konsularnym Ministerstwa Spraw Zagranicznych od 1921 do 1922.

W latach 1922–1928 był sekretarzem oraz wicekonsulem w Rotterdamie, a w kolejnych latach pełnił funkcje konsula w Paryżu (1926–1929) oraz w Strasburgu (1929–1931).

Po powrocie do Ministerstwa, objął stanowisko radcy ministra oraz zastępcy naczelnika wydziału w Departamencie Konsularnym MSZ (1931–1932).

W kolejnych latach Ostoja-Samborski był konsulem oraz konsulem generalnym w Opolu w latach 1933–1937, a następnie radcą i naczelnikiem wydziału opieki prawnej w tym samym departamencie (1937–1939).

Jego ostatnie funkcje obejmowały rolę konsula generalnego w Paryżu w 1939 roku.

Ostoja-Samborski nie tylko pełnił funkcje dyplomatyczne, ale także w czasie II wojny światowej był dowódcą jednego z oddziałów polskiego ruchu oporu na południu Francji, działając w ramach Polskiej Organizacji Walki o Niepodległość „Monika”.

Po zakończeniu wojny, zdecydował się na emigrację w Francji, gdzie spędził resztę swojego życia, pozostając oddanym patriotą i świadkiem burzliwej historii Polski.

Ordery i odznaczenia

Bohdan Ostoja-Samborski, jako wybitny działacz, został odznaczony wieloma prestiżowymi nagrodami. Wśród najważniejszych wyróżnień znalazły się:

• Order Virtuti Militari,
• Order Odrodzenia Polski,
• Złoty Krzyż Zasługi, przyznany 9 listopada 1932,
• Krzyż Kawalerski Orderu Legii Honorowej, przyznany we Francji.

---

Oceń: Bohdan Ostoja-Samborski

---