Bogna Sokorska

---

Życiorys

Mężem znanej artystki był utalentowany pianista i kompozytor Jerzy Sokorski, który był bratem Włodzimierza Sokorskiego, pełniącego funkcję przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji w okresie rządów Władysława Gomułki. Bogna Sokorska miała również siostrę, malarza Janusza Kaczmarskiego oraz ciotkę, która była poetką i bardem, Jackiem Kaczmarskim.

Swój okres szkolny artystka spędziła w Piastowie, gdzie ukończyła Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza. Z jej osiągnięciami wiąże się opinia jednej z najwybitniejszych polskich artystek śpiewaczek drugiej połowy XX wieku. Kształcenie w zakresie śpiewu rozpoczęła w Warszawie pod okiem M. Dobrowolskiej-Gruszczyńskiej w latach 1945-1948, a następnie kontynuowała naukę u Ady Sari od 1948 do 1954 roku. W latach 1958-1973 mieszkała z przerwami za granicą, co miało znaczący wpływ na jej karierę.

Była laureatką Ogólnopolskiego Konkursu Śpiewaczego, który odbył się w 1951 roku. Pełniła funkcję solistki Opery Warszawskiej w latach 1961-1963, a także występowała w teatrach operowych w Düsseldorfie (1964-1970) oraz w Essen (od 1970 roku). Jej talent sprawił, że wykonywała koncerty oraz występy gościnne na europejskich scenach operowych, a także nagrywała albumy, w tym „Słowik Warszawy” z 1964 roku.

Mieszkańcy Warszawy nadali jej tytuł „Słowika Warszawy”. W swoim bogatym repertuarze operowym, który obejmował około 20 partii sopranu koloraturowego, mogła pochwalić się rolami, takimi jak: Konstancja, Blonda, Fiordiligi, Królowa Nocy, Norina oraz Gilda. Jej wyjątkowe talenty były regularnie prezentowane podczas Festiwali Moniuszkowskich, które odbywały się w Kudowie-Zdroju. Poza występami na scenie, artystka angażowała się także w edukację młodych adeptów sztuki – prowadziła wykłady na Letnich Kursach Mistrzowskich w Weimarze. Wśród jej uczniów była również Justyna Reczeniedi, która napisała książkę poświęconą życiu i karierze Słowika Warszawy.

Bogna Sokorska spoczywa na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, w kwaterze A3 tuje-1-7. Warto wspomnieć, że 30 października 2011 roku w Piastowie odbyła się ceremonia odsłonięcia obelisku, który został poświęcony Bognie i Jerzemu Sokorskim.

Dyskografia

Poniżej znajduje się szereg płyt nagranych przez Bogna Sokorską w różnych wytwórniach, które podkreślają jej muzyczny dorobek oraz współpracę z licznymi artystami. Wybrana część dyskografii obejmuje utwory zrealizowane w wytwórni Top Tank Records w Wielkiej Brytanii, gdzie artystka nagrywała z orkiestrą Pinewood Studio Orchestra.

• Songs for You Vol. 1, EP, JKP2000,
• Songs for You Vol. 2, EP, JPK2001.

Kolejną sekcją jej dyskografii są nagrania wykonane dla Polskich Nagrań, które zawierają różnorodne utwory, w tym:

• Hrabina – Opera w przekroju, Muza XL0226,
• The Warsaw Nightingale, 1964, Muza XL0228,
• Słowik Warszawy, 1964, Muza XL0228, inna edycja The Warsaw Nightingale Muza SX 0228,
• Arie operowe, Muza SXL0716,
• Królewna Śnieżka – Fantazja z bajki muzycznej, Muza L0334,
• Słowik Warszawy, 2002, PNCD613.

Warto również wspomnieć o pocztówkach dźwiękowych, które prezentują utwory związane z postacią Królewny Śnieżki:

• Królewna Śnieżka cz. 1, KAW B1 (piosenka Kto nauczył się śmiać),
• Królewna Śnieżka cz. 2, KAW B2 (piosenka Tam w górze).

Filmografia

Filmografia Bogny Sokorskiej obejmuje szereg znaczących dzieł, które ukazują jej wszechstronność artystyczną oraz umiejętności w zakresie różnych form sztuki. Poniżej przedstawiamy wykaz jej najważniejszych ról oraz projektów:

• Aptekarz (reż. Jan Kulma), 1958,
• La serva padrona – Służąca panią (reż. Jan i Joanna Kulmowie), 1961,
• Śpiąca królewna – Aurora / Różyczka (głos, partie wokalne) (reż. Henryka Biedrzycka, polski dubbing), 1962,
• Godzina pąsowej róży – wykonanie muzyki (reż. Halina Bielińska), 1963.

Każda z tych produkcji stanowi ważny element w karierze artystki, podkreślając jej talent oraz wpływ na polską kulturę filmową.

---

Oceń: Bogna Sokorska

---