Leonard Zawisławski

---

Życiorys

Leonard Zawisławski rozpoczął swoją karierę zawodową w 1907 roku, podejmując pracę w Przedsiębiorstwie Instalacyjno-Elektrycznym inż. Adolfa Kipmana. Już w 1909 roku zdecydował się na zmianę otoczenia i przeniósł się do Ogrodu Zabaw na Dynasach, gdzie pełnił rolę elektryka oraz kinomechanika. W 1911 roku zasilił zespół wytwórni filmowej „Sfinks”, gdzie pracował jako mechanik, laborant i operator. Rok później jego życie zawodowe przybrało nieoczekiwany obrót, gdyż został powołany do służby w armii carskiej.

W czasie swojej służby wojskowej był związany z Litewskim Pułkiem Lejbgwardii, co pozwoliło mu na obsługę projektora filmowego oraz realizację filmów zarówno dokumentalnych, jak i instruktażowych. Niestety, podczas I wojny światowej został ranny w walkach pod Górą Kalwarią, co sprawiło, że zmuszony był do leczenia się w Warszawie oraz na terenie Rosji. Po zakończeniu wojny, w 1918 roku, wznawia działalność w „Sfinksie”. Początkowo pełnił funkcję asystenta Zbigniewa Gniazdowskiego, jednak od 1922 roku zyskał status samodzielnego operatora filmowego.

W czasie II wojny światowej, Zawisławski kierował laboratorium atelier „Falangi” w latach 1939–1941. Został również członkiem Armii Krajowej, gdzie pełnił ważną funkcję w Biurze Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej. Po tragicznych wydarzeniach związanych z upadkiem powstania warszawskiego, został wywieziony na przymusowe roboty do Rzeszy. Po wojnie, po wyzwoleniu, związał się z Sekcją Filmowo-Fotograficzną Sztabu 1. Dywizji Pancernej pod dowództwem gen. Stanisława Maczka.

Po powrocie do Polski w 1947 roku, podjął współpracę z Wytwórnią Filmów Oświatowych w Łodzi, realizując filmy dokumentalne. Jego wiedza i doświadczenie sprawiły, że w 1954 roku został wykładowcą w łódzkiej Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, gdzie kształcił kolejne pokolenia filmowców. Po jego śmierci, Leonard Zawisławski znalazł ostatni spoczynek na cmentarzu Zarzew w Łodzi.

Filmografia

Leonard Zawisławski był niezwykle uznawanym twórcą filmowym, którego dorobek artystyczny obejmuje wiele znaczących dzieł. Jego filmy wpłynęły na rozwój polskiej kinematografii i zdobyły serca widzów.

• wszystko się kręci (1922),
• od kobiety do kobiety (1923),
• czerwony błazen (1926),
• ziemia obiecana (1927),
• bunt krwi i żelaza (1927),
• romans panny opolskiej (1928),
• ludzie dzisiejsi (1928),
• dusze w niewoli (1930),
• uwiedziona (1931),
• hanka (1934).

---

Oceń: Leonard Zawisławski

---