Barbara Bardzka

---

Praca w teatrze

Barbara Bardzka to wybitna osobowość teatralna, która zadebiutowała rolą Żermeny w spektaklu Dzwony kornewilskie autorstwa Planquette’a, wystawionym w Połączonych Teatrach Muzycznych w Łodzi. Podczas tego samego roku dołączyła do grona aktorek Teatru im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku, gdzie dawała popisy aktorskie aż do 1958 roku. Po tym okresie, jej kariera przeniosła ją do Rzeszowa, gdzie od 1958 do 1962 roku występowała w Teatrze im. Wandy Siemaszkowej. Następne lata, od 1962 do 1966, spędziła jako aktorka Teatru Polskiego w Bielsku-Białej. W latach 1966–1972 powróciła do Białegostoku, gdzie ponownie występowała w tamtejszym Teatrze Dramatycznym im. Węgierki. Kolejny raz związała się z Rzeszowem, pracując w Teatrze im. Siemaszkowej od 1972 do 1983 roku, a następnie od 1983 do 1985 roku była związana z Teatrem im. Juliusza Osterwy w Lublinie. Jej ostatnia aktorska przygoda ponownie miała miejsce w Rzeszowie, w Teatrze im. Siemaszkowej.

Spektakle teatralne

• 1951 – Zielony gil jako Dona Inez (reż. Lidia Wysocka),
• 1952 – Zwycięstwo jako Halina Nowak (reż. Władysław Szypulski),
• 1952 – Konkurenci jako Mari (reż. Janusz Warnecki, Tadeusz Kozłowski),
• 1952 – Sprawa rodzinna jako Halina Gąsowska (reż. Zdzisław Janiak),
• 1952 – Rewizor jako Gość (reż. W. Szypulski),
• 1953 – Pan Geldhab jako Flora (reż. T. Kozłowski),
• 1953 – Przyjedźcie do Dzwonkowa jako Arina (reż. Zbigniew Sawan),
• 1953 – Grzech jako Stójkowy (reż. Wanda Laskowska),
• 1954 – Ruchome piaski jako Hania (reż. Alina Jakubowska),
• 1954 – Sprawiedliwi ludzie jako Edwarda (reż. W. Szypulski),
• 1954 – Dom na Twardej jako Zuza (reż. Krystyna Wydrzyńska),
• 1954 – Młodość ojców jako Marusia (reż. W. Szypulski),
• 1954 – Imieniny pana dyrektora jako Sekretarka Zuzia (reż. Karol Borowski),
• 1954 – Porwanie Sabinek jako Anulka (reż. Helena Gruszecka),
• 1955 – Arszyn Mał Ałan jako Asja (reż. Stanisław Cegielski),
• 1955 – Późna miłość jako Wdowa Lebiedkina (reż. T. Kozłowski),
• 1956 – Szelmostwa Skapena jako Hiacynta (reż. Andrzej Witkowski),
• 1956 – Achilles i panny jako Alfa (reż. K. Borowski),
• 1957 – Romeo i Janeczka jako Julia (reż. Przemysław Zieliński),
• 1957 – Wesołe kumoszki z Windsoru jako pani Page (reż. P. Zieliński),
• 1957 – Wesele jako Haneczka (reż. Irena Górska),
• 1958 – Madama Sans-Gene jako Księżniczka Eliza (reż. Irena Ładosiówna),
• 1958 – Dudek jako Maggy Soldignac (reż. I. Ładosiówna),
• 1958 – Sen nocy letniej jako Hermia (reż. I. Górska),
• 1958 – Otello jako Bianka (reż. Stefan Winter),
• 1959 – Czarująca szewcowa jako Szewcowa (reż. Maria Straszewska),
• 1959 – Fantazy jako Helenka (reż. Bolesław Smela),
• 1959 – Wojna i pokój jako Liza (reż. S. Winter),
• 1960 – Pierwszy dzień wolności jako Inga (reż. Ireneusz Erwan),
• 1960 – Ostrożnie z małżeństwem jako Anna (reż. K. Wydrzyńska),
• 1961 – Pigmalion jako Eliza; Pokojowa (reż. S. Winter),
• 1961 – Wieczór Trzech Króli jako Viola (reż. Stanisława Zbyszewska),
• 1961 – Hotel Astoria jako Linda (reż. S. Winter),
• 1961 – Alkad z Zalamei jako Ines (reż. S. Winter),
• 1962 – Księżniczka Turandot jako Niewolnica Adelma (reż. I. Erwan),
• 1963 – Don Juan Tenorio jako Brygida (reż. Andrzej Uramowicz),
• 1963 – Majtki jako Deuter (reż. P. Zieliński),
• 1963 – Jaśnie Pan Nikt jako Beatrycze (reż. Mieczysław Górkiewicz),
• 1964 – Szaleństwa panny Ewy jako Szymbartowa (reż. Henryk Lotar),
• 1965 – Wizyta starszej pani jako żona Illa (reż. M. Górkiewicz),
• 1965 – Jak smok – to smok jako Karczmarka (reż. M. Górkiewicz),
• 1965 – Andromaka jako Andromaka (reż. M. Górkiewicz),
• 1965 – Dziady jako pani Kmitowa; Dama V (reż. M. Górkiewicz),
• 1966 – Radcy pana radcy jako Eufrozyna (reż. Lech Wojciechowski),
• 1966 – Gwałtu, co się dzieje! jako Barbara (reż. Teresa Żukowska),
• 1967 – Tango jako Eleonora (reż. Jerzy Zegalski),
• 1967 – Czajka jako Paulina Andriejewna (reż. Roman Kordziński),
• 1967 – Niemcy jako Marika (reż. Bronisław Orlicz),
• 1967 – Moralność pani Dulskiej jako Juliasiewiczowa (reż. I. Ładosiówna),
• 1968 – Powrót mamy jako Diana Castor (reż. I. Ładosiówna),
• 1968 – Skąpiec jako Frozyna (reż. Zbigniew Bessert),
• 1969 – Matka Courage i jej dzieci jako Yvette Pottier (reż. Mirosław Wawrzyniak),
• 1969 – Oberżystka jako Mirandolina (reż. Z. Bessert),
• 1970 – Czerwone pantofelki jako Wytworna starsza pani (reż. Z. Bessert),
• 1970 – Skandal w Hellbergu jako Klara Nieben (reż. B. Orlicz),
• 1970 – Czarna komedia jako Clea (reż. Z. Bessert),
• 1970 – Ożenić się nie mogę jako Hermenegilda (reż. Zbigniew Mak),
• 1971 – Moja córeczka jako Sąsiadka (reż. B. Orlicz),
• 1971 – Wszyscy moi synowie jako Susie Byliss (reż. Z. Bessert),
• 1971 – Zbrodnia i kara jako Handlarka; Kobieta (reż. Z. Bessert),
• 1972 – Klub kawalerów jako Mirska (reż. Jan Kwapisz),
• 1972 – Szatan z siódmej klasy jako Gąsowska (reż. B. Orlicz),
• 1972 – Fantazy jako Hrabina Idalia (reż. Marian Szczerski),
• 1973 – Świętoszek jako Elwira (reż. S. Winter),
• 1973 – Wyzwolenie jako Muza (reż. M. Szczerski),
• 1974 – Sen nocy letniej jako Tytania (reż. M. Szczerski),
• 1974 – Niech no tylko zakwitną jabłonie (reż. Elwira Turska),
• 1974 – Moralność pani Dulskiej jako Lokatorka (reż. Matylda Krygier),
• 1974 – Klik-klak jako Kornelia (reż. Antoni Baniukiewicz), także asystentka reżysera,
• 1975 – Niebieskie jelenie jako Młoda kobieta (reż. Tadeusz Pliszkiewicz),
• 1975 – Romans z wodewilu jako pani I (reż. Wojciech Jesionka),
• 1976 – Obciach jako Joanna (reż. Krystyna Meissner),
• 1976 – Dwa teatry jako pani (reż. W. Jesionka),
• 1976 – Staroświecka komedia jako Lidia Wasiliewna (reż. Andrzej Dobrowolski), także asystentka reżysera,
• 1977 – Ryszard III jako Elżbieta (reż. Stanisław Wieszczycki),
• 1977 – Ania z Zielonego Wzgórza jako Maryla Cuthbert,
• 1978 – Zakryjcie oczy gazet jako Matka (reż. M. Krygier),
• 1978 – Jan Maciej Karol Wścieklica jako Rozalia (reż. S. Wieszczycki),
• 1978 – Ogrodnik z Tuluzy jako pani Teophot (reż. S. Wieszczycki),
• 1979 – Egzamin jako Ekermanowa (reż. M. Krygier),
• 1979 – Tato, tato, sprawa się rypła jako Matka (reż. Ryszard Krzyszycha),
• 1980 – Wieczór Trzech Króli jako Maria (reż. Hanna Orlikowska),
• 1980 – Pastorałka jako Główny Anioł (reż. Leszek Czarnota),
• 1981 – Pan Tadeusz (reż. Bohdan Augustyniak),
• 1981 – Śluby panieńskie jako pani Dobrójska (reż. Wojciech Zeidler),
• 1982 – Poskromienie złośnicy jako Wdowa Dorota (reż. W. Zeidler),
• 1982 – Lekkomyślna siostra jako Helena (reż. Henryk Mozer),
• 1982 – Antygona (reż. Jacek Andrucki),
• 1983 – Klub kawalerów jako Dziudziulińska (reż. Józef Czernecki),
• 1983 – Powsinogi beskidzkie jako Chłopka VII (reż. W. Jesionka),
• 1984 – Porwanie Sabinek jako Profesorowa Ernestyna (reż. Józef Słotwiński),
• 1984 – Tango jako Eleonora (reż. Marek Gliński),
• 1984 – Wesele jako Gospodyni (reż. Ignacy Gogolewski),
• 1985 – Tango jako Eleonora (reż. S. Wieszczycki),
• 1986 – Kamień na kamieniu jako Matka (reż. S. Wieszczycki),
• 1986 – Oni jako Halucyna Bleichertowa (reż. W. Laskowska),
• 1987 – Ania z Zielonego Wzgórza jako Małgorzata Linde (reż. M. Gliński).

Nagrody i odznaczenia

Barbara Bardzka zdobyła wiele wyróżnień w swojej karierze, które potwierdzają jej znaczący wkład w kulturę.

• 1979 – nagroda wojewody rzeszowskiego,
• 1979 – Zasłużony Działacz Kultury.

Informacje dodatkowe

Barbara Bardzka to postać, która pojawiała się na ekranach telewizyjnych, zwłaszcza w popularnym serialu. W jednym z odcinków serialu telewizyjnego Popielec, wyreżyserowanym przez Ryszarda Bera w 1982 roku, zrealizowała swoją rolę.

---

Oceń: Barbara Bardzka

---