Krystyna Meissner

---

Życiorys

Krystyna Meissner była córką uznanych stomatologów, Alfreda Meissnera oraz Marii, która żyła w latach 1906-1968. W okresie od 1952 do 1956 roku podjęła studia z zakresu polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim, a następnie kontynuowała naukę na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Debiut reżyserski przypadł na rok 1956, kiedy to asystowała przy inscenizacji sztuki „Matka” autorstwa Karola Čapka, w reżyserii Marii Wiercińskiej.

W 1961 roku Krystyna Meissner, w ramach swojego warsztatu reżyserskiego, zaprezentowała na scenie Teatru Ateneum w Warszawie trzy dzieła: „Escurial” autorstwa Michela de Ghelderode, „Samoobsługę” Harolda Pintera oraz „Na pełnym morzu” Sławomira Mrożka. Ukończenie studiów na PWST miało miejsce w 1962 roku, co otworzyło jej drzwi do kariery reżyserskiej.

Od 1962 roku, Meissner pracowała jako reżyser w różnych teatrach, począwszy od Teatru Dramatycznego im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku w latach 1962-1964. Następnie jej kariera obejmowała Teatr Polski w Bydgoszczy (1965-1968), Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu (1968-1969) oraz Teatr Polski w Warszawie, w którym pracowała od 1970 do 1980 roku. Równocześnie, od września 1978 roku do 1980 roku, miała miejsce jej działalność w Teatrze Dramatycznym w Elblągu.

W latach 1980-1983 pełniła rolę dyrektora naczelnego oraz artystycznego Lubuskiego Teatru im. L. Kruczkowskiego w Zielonej Górze, po czym objęła kierownictwo w Teatrze im. W. Horzycy (1983-1996), Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (od 1997 do 1998 roku) oraz Wrocławskim Teatrze Współczesnym im. E. Wiercińskiego (1999-2012). W latach 1983-1989 miała również zaszczyt kierować Festiwalem Teatrów Polski Północnej w Toruniu.

Meissner była również pomysłodawczynią oraz organizatorką Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Kontakt”, którym zarządzała w latach 1991-1996, a także Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Dialog – Wrocław, w ramach którego pełniła rolę kierowniczą od 2001 roku aż do swojej śmierci. Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze 188, rząd 3, grób 37 i 38.

Nagrody i odznaczenia

Krystyna Meissner to wybitna postać w polskim teatrze, która zdobyła wiele nagród i odznaczeń za swoje osiągnięcia artystyczne. Wśród jej szczególnych wyróżnień można wymienić:

• nagroda za reżyserię na Festiwalu Teatrów Polski Północnej, przyznana za „Pluskwę” Włodzimierza Majakowskiego w Teatrze Dramatycznym w Elblągu (1980) – w obsadzie m.in. Józef Osławski,
• nagroda za reżyserię za „Balladynę” Juliusza Słowackiego w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu (1985),
• nagroda za reżyserię za „Zmierzch” Izaaka Babla w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu (1987),
• odznaka Zasłużony Działacz Kultury (1982),
• Paszport „Polityki” w dziedzinie teatru (1994),
• Nagroda im. Stanisława Ignacego Witkiewicza (1997),
• Dolnośląski Brylant Roku za wygraną w plebiscycie Telewizji Wrocław, „Gazety Wyborczej”, „Gazety Wrocławską” i Radia Wrocław w kategorii Wydarzenie Kulturalne Roku za zorganizowanie Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Dialog” (2002),
• nagroda honorowa Wrocławskiego Towarzystwa Przyjaciół Teatru „Statuetka Fredry” za najciekawsze wydarzenie sezonu – Międzynarodowy Festiwal Teatralny „Dialog” (2002),
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2005) – M.P. z 9.01.2006, poz. 21,
• Krzyż Kawalerski Orderu „Za zasługi dla Litwy” (2006),
• nagroda za reżyserię IV Ogólnopolskiego Konkursu na Teatralną Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Europejskiej za sztukę „np. Majakowski” w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu (2009),
• srebrny medal „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis” (2009),
• tytuł Kardynała Kultury przyznany przez Teatr Nowy w Krakowie (2012),
• Odznaka Honorowa Wrocławia – Wrocław z wdzięcznością „Wratislavia Grato Animo”.

---

Oceń: Krystyna Meissner

---