Apolinary Kątski


Apolinary Kątski, urodzony 2 lipca 1824 roku w Warszawie, to wybitny polski skrzypek, kompozytor oraz pedagog muzyczny. Jego wpływ na polską muzykę był znaczący, a jego kariera muzyczna trwała aż do jego śmierci, która miała miejsce 29 czerwca 1879 roku również w Warszawie.

W 1861 roku, w celu rozwoju edukacji muzycznej w Polsce, Kątski założył Instytut Muzyczny w Warszawie. Była to instytucja, która miała na celu kształcenie nowych pokoleń muzyków oraz propagowanie sztuki muzycznej w kraju.

Życiorys

Data urodzenia znanego skrzypka przez wiele lat pozostawała tajemnicą. W literaturze dotyczącej jego osoby przedstawiano różne daty, takie jak 23 października 1825 czy 2 lipca 1826 roku, jednak miejsce narodzin również budziło wątpliwości – wskazywano na Warszawę, Kraków lub Poznań. Dopiero w 2018 roku odkryto metrykę chrztu Apolinarego Kątskiego, która potwierdziła, że urodził się on w Warszawie 2 lipca 1824 roku.

Apolinary Kątski wywodził się z rodziny utalentowanych muzyków. Jego ojciec, Grzegorz (1778–1844), był skrzypkiem amatorskim, a jego bracia – Antoni i Stanisław – pianistami. Jego brat Karol także grał na skrzypcach, a siostra Maria Eugenia w młodości występowała jako śpiewaczka.

W 1827 roku rodzina Kątskich podjęła pierwszą artystyczną podróż, zahaczając o Lwów, Wilno, Mitawę (dziś Jegława) oraz Petersburg. W wieku pięciu lat Apolinary dał koncert jako zdolne dziecko na dworze carskim w Petersburgu, a później udał się z rodziną do Moskwy. Niestety, z powodu epidemii cholery, która wówczas szalała, ich podróż była wolna i uciążliwa. Po opuszczeniu Moskwy w lipcu 1830 roku, dotarli do Lwowa, gdzie zostali przez cały rok, a do Krakowa przybyli w październiku 1831 roku. W Lwowie miał okazję spotkać się z wybitnym skrzypkiem Karolem Lipińskim.

W latach 1861–1879 Apolinary Kątski pełnił funkcję dyrektora oraz nauczyciela wyższej klasy skrzypiec w tej instytucji, której uczniem był m.in. Konstanty Gorski. Swoją karierę muzyczną rozpoczął w wieku czterech lat, ucząc się najpierw u ojca, Grzegorza Kątskiego, a następnie pod okiem słynnego Niccolò Paganiniego. Koncertował w takich miastach jak Petersburg, Wiedeń, Paryż i Londyn, w tym podczas ceremonii koronacyjnych królowej Wiktorii w 1837 roku. W latach 1853–1859 był solistą na dworze carskim w Sankt Petersburgu. Po zakończeniu kariery muzycznej, został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 16-2-9/10).

Ważniejsze kompozycje

Oto lista istotnych dzieł, które w znaczący sposób wpisują się w twórczość Apolinarego Kątskiego. Jego kompozycje charakteryzują się różnorodnością stylów i emocji, co z pewnością zasługuje na uwagę.

  • wielka fantazja na motywach z opery „Łucja z Lammermoor” op. 2,
  • kaprys charakterystyczny „Kaskada” op. 3,
  • mazur sielankowy op. 4,
  • L’echo caprice-étude op. 5,
  • le rêve d’une jeune châtelaine op. 6,
  • le départ du Chevalier op. 11,
  • sześć caprices-études artystycznych op. 16,
  • reminiscences op. 18, walc.

Przypisy

  1. EwaE. Chamczyk EwaE., Londyński epizod Apolinarego Kątskiego (1838), „Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ”, 40 (1), 2019, s. 5–25, DOI: 10.4467/23537094kmmuj.19.001.10436, ISSN 2353-7094 [dostęp 14.10.2019 r.]
  2. Cmentarz Stare Powązki: KATSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 07.11.2019 r.]

Oceń: Apolinary Kątski

Średnia ocena:4.68 Liczba ocen:8