Alfred Wolmark

Wolmark pochodził z żydowskiej rodziny i od 1894 roku był obywatelem brytyjskim. Jego edukacja artystyczna rozpoczęła się w Royal Academy of Arts, gdzie studiował w latach 1895-1898, kończąc z wyróżnieniem, otrzymując srebrny medal za swoje osiągnięcia akademickie.

W 1903 roku artysta spędził krótki okres w Polsce, inspirując się historią Żydów, co zaowocowało serią obrazów ukazujących te fascynujące narracje. Jednak jego twórczość była także pod silnym wpływem malarstwa francuskiego. W rezultacie powstała seria dzieł przedstawiających życia rybaków oraz widoki portów w urokliwej Bretanii.

W 1907 roku Wolmark podjął się zaprojektowania witrażu dla kościoła Marii Panny w Slough, a w tym samym roku był jednym z założycieli Ben Uri Art Society, organizacji promującej artystów żydowskich w Wielkiej Brytanii. Jego związek ze sztuką rozwijał się dynamicznie, a na przełomie 1919 i 1920 roku przebywał w Nowym Jorku, gdzie stworzył kolejną serię obrazów inspirowanych miejskim pejzażem.

W olbrzymim zakresie jego obrazy były prezentowane w renomowanych galeriach w Londynie, Nowym Jorku oraz Paryżu, a indywidualna wystawa jego portretowych prac miała miejsce w Galleries Lefèvre. W 1975 roku zorganizowano pośmiertną retrospektywę jego twórczości w Ferens Art Gallery w Kingston upon Hull, która przyciągnęła wielu miłośników sztuki.

Obrazy Alfreda Wolmarka są obecnie dostępne w wielu galeriach na całym świecie, w tym w National Portrait Gallery w Londynie, oraz w muzeach w Sheffield i Derby, gdzie jego prace wciąż inspirują i fascynują zwiedzających.