Anna Trojanowska-Kaczmarska

---

Życiorys

Anna Trojanowska-Kaczmarska przyszła na świat w rodzinie polsko-żydowskiej, jako córka Stanisława Trojanowskiego (1901–2000) i Felicji z domu Szlachtaub (1902–2002), która była nauczycielką w szkole powszechnej w Falenicy. Niestety, podczas dramatycznych wydarzeń II wojny światowej, większość rodziny ze strony matki została zamordowana.

W swoich wojennych przeżyciach odnosiła się do traumatycznych doświadczeń, które znalazły swoje miejsce w pierwszej części książki zatytułowanej Dzieci Holocaustu mówią…. Anna była również jednym z aktywnych członków Stowarzyszenia Dzieci Holocaustu, organizacji, która wspierała i zrzeszała osoby dotknięte losem Holokaustu.

Po zakończeniu wojny, Anna spoczęła wiecznym snem obok swoich rodziców na cmentarzu Komunalnym Północnym, znajdującym się w Wólce Węglowej.

W latach pięćdziesiątych XX wieku, Anna podjęła studia artystyczne w towarzystwie swojego męża, Janusza Kaczmarskiego. Uczyli się oni w Leningradzie oraz Kijowie, gdzie w 1956 roku zostali absolwentami tamtejszego Instytutu Sztuk Pięknych. Właściwie można powiedzieć, że była pionierką i zwolenniczką idei, która podkreślała znaczenie spontanicznej ekspresji plastycznej dzieci, kładąc nacisk na wyrażanie emocji i odczuć w sposób całkowicie naturalny i niekierowany.

Publikacje

Wśród dorobku literackiego Anny Trojanowskiej-Kaczmarskiej znajdują się istotne publikacje dotyczące dzieci i sztuki. W 1983 roku wydała jedną z najważniejszych książek pt. Dziecko i plastyka, która doczekała się wznowienia w 1988 roku. Tematyka ta porusza zagadnienia związane z kreatywnością i rozwojem dzieci przez sztukę.

Wcześniej, w 1971 roku, autorka opracowała publikację Dziecko i twórczość, która analizuje różnorodne aspekty artystycznej ekspresji młodych ludzi. Obie książki są cennym wkładem w literaturę poświęconą wychowaniu artystycznemu.

---

Oceń: Anna Trojanowska-Kaczmarska

---