Edward Wolff, znany również jako Eduard, był postacią, która zapisała się w historii muzyki. Urodził się 15 września 1816 roku w Warszawie, a jego droga artystyczna związana była z wieloma znaczącymi wydarzeniami tego okresu. Jego życie zakończyło się 16 października 1880 roku w Paryżu, gdzie pozostawił po sobie niezatarte ślady.
Wolff był utalentowanym pianistą oraz kompozytorem, a także pedagogu, który kształcił wiele pokoleń muzyków. Jego żydowskie pochodzenie dodatkowo wzbogaciło jego osobowość artystyczną i wpływało na jego twórczość. W kolejnych akapitach przyjrzymy się bliżej jego osiągnięciom oraz wpływowi na muzykę w Polsce i poza nią.
Życiorys
Edward Wolff, znany kompozytor i pianista, był urodzonym artystą, którego życie i twórczość składały się z wielu ważnych elementów. Jego matka, Eleonora Oesterreicher, była pianistką amatorką, a ojciec, Józef, to lekarz, który zyskał uznanie w Warszawie jako meloman. Wolff miał również brata Maksymiliana, który, podobnie jak ich ojciec, wybrał karierę medyczną. Siostra Edwarda, Regina, była nierozerwalnie związana z rodziną Wieniawskich, będąc matką Henryka oraz Józefa.
Muzyczna droga Edwarda rozpoczęła się pod okiem matki, która nauczyła go gry na fortepianie. W latach 1827–1832 kontynuował naukę w Wiedniu u Wilhelma Würfla. Po powrocie do kraju, w czasie swoich studiów w Konserwatorium Warszawskim, kształcił się pod okiem Zawadzkiego, który uczył go gry na fortepianie, a także Józefa Elsnera, który otworzył przed nim drzwi do świata kompozycji. W 1835 roku przeniósł się do Paryża, gdzie dzięki swoim znajomościom z Fryderykiem Chopinem wniknął w paryskie życie muzyczne. Spotykał wielkich artystów, takich jak Ferenc Liszt, Sigismund Thalberg, Charles Auguste de Bériot oraz Henri Vieuxtemps, a także współpracował z wydawcą Maurice’em Schlesingerem, u którego opublikował około 100 opusów.
W jego pracach kompozytorskich można znaleźć motywy porównywalne do dzieł ogromnych mistrzów, w tym Chopina, Liszta i innych, co potwierdzają albumy i podręczniki, w których jego etiudy były publikowane wspólnie z ikonami muzyki klasycznej. W latach 1837–1839 Wolff intensywnie koncertował, grywał głównie w eleganckich salonach oraz w salach fortepianowych Érarda i Pleyela. Poza tym odbył niemało tournée, nie tylko w Francji, ale również za granicą.
W latach 1845–1850 pełnił rolę opiekuna dla siostrzeńców – Henryka i Józefa Wieniawskich, którzy podjęli naukę w paryskim konserwatorium. Wolff dumnie prezentował Józefa jako „cudowne dziecko”, a jego utwory były często wykonywane na koncertach. W latach 1862–1863, jako przedstawiciel firmy Érarda, nauczał i dawał koncerty w Rumunii, prezentując wówczas swoje interpretacje kompozycji Chopina.
Obok działalności koncertowej, Edward Wolff zyskał miano cenionego pedagoga. Wśród jego uczniów znajdowali się tacy artyści jak Feliks Jaroński, Emanuel Kania oraz Emmanuel Chabrier. Jego wkład w rozwój młodych talentów był znaczący oraz długotrwały.
| _ | _ | _ | _ | Eleonora Oesterreicher | _ | Józef Wolff | _ | Herszek Mayer Helman | _ | Gitla Aronowicz Kielmanowicz | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | Edward Wolff | _ | Regina Wolff | _ | _ | Tadeusz Wieniawski | _ | _ | _ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | Józef Wieniawski | _ | Isabelle Bessie-Hampton | _ | _ | Henryk Wieniawski | _ | Julian Wieniawski | _ | Konrad Wieniawski | _ | Aleksander Wieniawski | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | Régine Wieniawski | _ | Antoni Wieniawski | _ | Maria Pia Ejsmond | _ | _ | _ | _ | Adam Tadeusz Wieniawski | _ | _ | _ | _ | _ | _ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | Stanisław Ejsmond | _ | Julian Ejsmond | _ | _ | _ | _ | _ | _ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Twórczość
Edward Wolff, pod wpływem Chopina, stworzył bogaty warsztat kompozytorski. Był niezwykle płodnym twórcą, pozostawiając po sobie około 400 opusów, przy czym 333 z nich zostało opublikowanych za jego życia w Paryżu.
Jego kompozycje koncentrowały się w głównej mierze na fortepianie. Wśród jego dzieł znajduje się m.in. Grand Allegro de Concert op. 39, zadedykowane Chopinowi. Wolff tworzył także fantazje oraz utwory salonowe, które cieszyły się ogromną popularnością w jego epoce. W jego twórczości znajdziemy również ballady, etiudy, nokturny, polonezy, walce oraz mazurki „à la Chopin”, które nazywał „chansons polonaises”.
Dodatkowo, pisał divertissements na fortepian w wersji dla dwóch i czterech rąk, opierając się głównie na motywach znanych oper. Jego dorobek obejmuje również dużą liczbę duetów, w tym 32 skomponowane wspólnie z Bériotem oraz 8 z Vieuxtempsem. Niezwykle interesujące są też 3 duety na wiolonczelę i fortepian, które stworzył we współpracy z Alexandrem Battą.
Nie można zapomnieć o jego etiudach, które do dziś znajdują się w repertuarze muzycznym i są chętnie wykonywane przez współczesnych artystów.
Przypisy
- a b c d e f Błaszczyk 2014 ↓, s. 281.
- a b c d e f g h i Talma-Davous 2012 ↓, s. 247.
- a b c d e Talma-Davous 2012 ↓, s. 246.
- Halina Goldberg. Chopin in Warsaw's Salons. „Polish Music Journal”. Vol. 2, Nr. 1-2 (1999). ISSN 1521-6039.
- Frédéric Chopin and his Publishers, an exhibition in the Department of Special Collections, on view 02.02.1998 r. through 10.04.1998 r. [w:] The University of Chicago Library [dostęp 12.02.2007 r.]
- a b c Stanisław S. Dybowski Stanisław S., Józef Wieniawski (1837 – 1912) [online] [dostęp 31.03.2009 r.]
- a b c d e f g Halski 2004 ↓.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Anna Trojanowska-Kaczmarska | Marek Sobczyk | Sławomir Koper | Władysław Daniłowski (kompozytor) | Marta Sosińska-Janczewska | Ina Adrian | Andrzej Szypulski (scenarzysta) | Henryk Tomaszewski (grafik) | Wojciech Jagielski (poeta) | Hanna Małkowska | Kazimierz Tarnas | Pono | Allan Starski | Natalia Janotha | Feliks Zwierzchowski | Antoni Łazarkiewicz | Radosław Wiśniewski (pisarz) | Andrzej Markowicz | Wojciech Zamecznik | Igor ZnykOceń: Edward Wolff