Aniela Mieczysławska

Jako córka architekta Franciszka Lilpopa oraz Haliny Wieniawskiej, Aniela zyskała solidne wykształcenie. Po ukończeniu prywatnej pensji dla panien w Warszawie, w 1932 roku wyszła za mąż za Witolda Friedmana Mieczysławskiego, który pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych i był synem poety Jana. Po ślubie para przeniosła się na placówkę do Wrocławia, gdzie mieszkała do grudnia 1933 roku.

Po opuszczeniu Wrocławia, Aniela i jej mąż znaleźli się w Kiszyniowie, a od 1935 roku zamieszkali w Bukareszcie. Warto podkreślić, że w 1939 roku, w trakcie dramatycznych wydarzeń II wojny światowej, byli w Warszawie, ale zdecydowali się na powrót do Bukaresztu. Tam jej mąż, w roli cywila, zorganizował ewakuację polskich żołnierzy do Francji. W Bukareszcie ambasadorem był Roger Adam Raczyński, brat Anieli z drugiego małżeństwa, natomiast sekretarzem ambasady był Jerzy Giedroyc.

W 1941 roku Aniela Mieczysławska dotarła do Stanów Zjednoczonych, podróżując przez Francję i Portugalię, podczas gdy jej mąż osiedlił się w Londynie. To wydarzenie oznaczało formalny koniec ich małżeństwa, które jednak trwało w separacji. W USA Aniela aktywnie uczestniczyła w życiu polskiej emigracji, angażując się w pomoc dla żołnierzy. Po wojnie, jej drogi skrzyżowały się z Kulturą paryską, której była współpracownicą pod przewodnictwem Jerzego Giedroycia.

Warto wspomnieć, że aż do końca życia Aniela utrzymywała bliską przyjaźń z Józefem Czapskim. Po odejściu drugiej żony Edwarda Raczyńskiego, przeniosła się do Londynu, gdzie pełniła rolę partnerki życiowej Raczyńskiego przez prawie 30 lat. Ich związek został sformalizowany dopiero w 1991 roku, po śmierci pierwszego męża Anieli.

W 1993 roku dotknęła ją ogromna tragedia — straciła wszystkich swoich bliskich, kiedy w krótkim odstępie czasu zmarli: Józef Czapski w styczniu, siostra Felicja w maju, druga siostra Halina w czerwcu, a w lipcu odszedł jej mąż. Po tych wydarzeniach Aniela wycofała się z życia towarzyskiego, wybierając życie w izolacji na emigracji do końca swoich dni.