Mieczysław Łętowski

Polityka i administracja

Mieczysław Łętowski, znany także pod pseudonimami „Mały”, „Janek”, oraz „Nałęcz”, urodził się 1 stycznia 1902 roku w Warszawie, a zmarł 27 listopada 1951 roku w Łodzi.

Był on znaczącą postacią, pełniąc funkcję komendanta Chorągwi Łódzkiej Związku Harcerstwa Polskiego, a także kierując Biurem Informacji i Propagandy Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej Okręgu Łódź.

Życiorys

Mieczysław Łętowski był synem Eugeniusza Łętowskiego oraz Eleonory Wasiak. Jego młodzieńcze lata przypadły na okres niespokojnych czasów. W trakcie wojny polsko-bolszewickiej zdecydował się na pomaganie w obronie kraju, służąc jako ochotnik w Wojsku Polskim.

W międzywojniu, z zaangażowaniem w życie harcerskie, współpracował z Adamem Ciołkoszem oraz Stanisławem Dubois, organizując Czerwone Harcerstwo; mimo to, wkrótce powrócił do Związku Harcerstwa Polskiego (ZHP).

Podczas drugiej wojny światowej, w latach 1940-1941, pełnił funkcję szefa Biura Informacji i Propagandy ZWZ-AK w regionie Łódź. Jego zaangażowanie przyczyniło się do utworzenia Chorągwi Łódzkiej Szarych Szeregów. Po aresztowaniu i wyjściu z więzienia, Mieczysław Łętowski kontynuował działalność w Kwaterze Głównej Szarych Szeregów z siedzibą w Warszawie.

W czasie wojny stał się także więźniem obozów koncentracyjnych, takich jak Auschwitz i Mauthausen. Po wyzwoleniu 5 maja 1945 roku i powrocie do rodzinnego miasta, objął stanowisko komendanta Chorągwi Łódzkiej Związku Harcerstwa Polskiego. Jego wkład w niepodległość kraju został doceniony poprzez nadanie mu m.in. Krzyża Niepodległości.

W 1932 roku zawarł związek małżeński z Jadwigą Majewską. Po zakończeniu swojego życia, został pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi, w kwaterze 1-d.

Oceń: Mieczysław Łętowski

★★★★★
Średnia ocena:4.5 Liczba ocen:7