Zespół Szkół Łączności w Warszawie

---

Historia

W 1921 roku powstała szkoła, która miała odpowiedzieć na rosnące zapotrzebowanie na wykwalifikowanych pracowników sieci telefonicznej w Polsce, szczególnie po długotrwałym okresie zaborów. Owa instytucja, znana wówczas jako „Szkoła Techniczna”, była pionierską placówką oświatową tego rodzaju w kraju. Pierwsza klasa liczyła zaledwie 25 uczniów, a jej kierownikiem został inż. Henryk Kowalski. Początkowo siedziba znajdowała się przy ul. Miodowej 22, ale z czasem została przeniesiona na plac Napoleona 10.

W miarę upływu lat, liczba uczniów oraz wykładowców systematycznie rosła, co sprzyjało wprowadzeniu zmian organizacyjnych. W latach 1932–1939 zajęcia odbywały się przy ul. Nowogrodzkiej. W tym okresie szkoła funkcjonowała pod nazwą „Państwowe Liceum Telekomunikacyjne”, a później „Państwowa Szkoła Teletechniczna”. W 1937 roku placówka przekształciła się w średnią szkołę zawodową, uzyskując znów miano „Państwowego Liceum Telekomunikacyjnego”. Tego czasu kształciła się w niej młodzież przybywająca z różnych rejonów Polski.

W momencie wybuchu II wojny światowej Liceum Telekomunikacyjne zostało przeniesione na teren zamkniętej Politechniki przez Niemców, jednak jego działalność nie została zaprzestana. Szkoła angażowała się w przygotowywanie specjalistów, którzy mieli wspierać odbudowę postwraków zniszczonego kraju oraz brać udział w działaniach konspiracyjnych. Tragiczny epizod miała tam również miejsce, gdy w dniu 1 lutego 1944 roku w zamachu na dowódcę SS i Policji, Franza Kutscherę, zginął absolwent Zbigniew Gęsicki ps. „Juno”, a w akcji uczestniczył również inny absolwent, Bronisław Hellwig ps. „Bruno”. Niestety, wielu nauczycieli spotkał również tragiczny los – Roman Trechciński został rozstrzelany podczas powstania warszawskiego.

Po zakończeniu wojny, szkoła wznowiła działalność. Zmieniała swoją siedzibę, gościąc kolejno przy ul. Ratuszowej, Nowogrodzkiej oraz Poznańskiej. Pierwsi uczniowie wrócili na jej łono 1 czerwca 1945 roku.

Kalendarium

• 1921 – utworzono Szkołę Techniczną (ul. Miodowa 22),
• 1932–1939 – zajęcia odbywały się przy ul. Nowogrodzkiej,
• 1945 – w wyzwolonej Warszawie wznowiło działalność Państwowe Liceum Telekomunikacyjne (przy ul. Nowogrodzkiej),
• 1954 – rozpoczęła pracę Technikum Łączności Nr 1,
• 1959 – siedzibą Technikum i Zasadniczej Szkoły Łączności był budynek przy ul. Poznańskiej,
• 1963 – szkoła uzyskała swoją obecną siedzibę na Saskiej Kępie.

Placówka w Saskiej Kępie została nazwana „Zespół Szkół Zawodowych Nr 2” i obejmowała:

• Technikum Łączności Nr 1 (obecnie – im. prof. Janusza Groszkowskiego),
• Zasadniczą Szkołę Łączności,
• Państwową Szkołę Techniczną.

W kolejnych latach uruchomione zostały: Technikum Łączności dla Pracujących oraz Technikum Zaoczne.

• 1972/73 – placówka oświatowa zmienia nazwę na „Zespół Szkół Łączności”,
• 1987 – szkoła otrzymuje sztandar i imię wybitnego polskiego elektronika prof. Janusza Groszkowskiego,
• 1995 – powołano Liceum Ogólnokształcące, a od września uruchomiono 2 oddziały z profilami: ogólnym oraz języku angielskim i rosyjskim,
• 1998 – Liceum otrzymało imię Agnieszki Osieckiej,
• 1999 – w ramach reformy edukacji w Zespole Szkół Łączności powstała nowa instytucja: Policealne Studium Łączności,
• 2002 – zmieniono nazwę szkoły na Zespół Szkół Nr 37 im. Agnieszki Osieckiej,
• 2019 – szkoła powróciła do pierwotnej nazwy „Zespół Szkół Łączności w Warszawie”.

Absolwenci

Wśród licznych osiągnięć absolwentów Zespołu Szkół Łączności w Warszawie, znajduje się wielu znaczących przedstawicieli różnych dziedzin. Do wybitnych uczniów i studentów tej placówki zaliczyć można:

• uczestników zamachu na Kutscherę: Zbigniew Gęsicki oraz Bronisław Hellwig,
• naukowców i autorów podręczników: Krzysztof Badźmirowski, Tadeusz Morawski,
• redaktorów telewizyjnych, takich jak Andrzej Kurek,
• oraz aktora Grzegorza Gieraka.

Również należy podkreślić sukcesy sportowe, które są nieodłączną częścią historii szkoły. W lutym 1968 roku, po raz pierwszy zorganizowano klasy sportowe, co przyczyniło się do późniejszych triumfów uczniów. Wśród sportowców, którzy zdobyli uznanie na arenie międzynarodowej, można wymienić:

• Jacka Wszołę, który zdobył złoty medal na Olimpiadzie w Montrealu (1976) oraz srebrny medal w Moskwie (1980) i ustanowił rekord świata w skoku wzwyż,
• Tomasza Jędrusika, uczestnika Olimpiady w Seulu (1988) oraz mistrza świata juniorów w biegu na 400 m,
• Kajetana Broniewskiego, który zajął V miejsce w Seulu i zdobył brązowy medal w Barcelonie (1992) w wioślarstwie, a także był wicemistrzem świata w tej dyscyplinie,
• Stanisława Jaskułkę, piątego skoczka w dal na Olimpiadzie w Moskwie,
• Jerzego Wieczorka, brązowego medalistę juniorów na Mistrzostwach Europy w biegu na 100 m,
• Romualda Giegiela, który był wielokrotnym reprezentantem Polski i ustanowił rekord kraju na 110 m przez płotki,
• Marcina Brzezińskiego, wioślarza, medalistę mistrzostw Europy,
• a także Michała Krokosza oraz Łukasza Bułanowskiego, obydwu hokeistów.

---

Oceń: Zespół Szkół Łączności w Warszawie

---