Zbigniew Kiliński

Już od 1932 roku, Kiliński był solistą baletu stworzonego przez Feliksa Parnella. W okresie od 1937 do 1939 roku pełnił rolę pierwszego solisty w Polskim Balecie Reprezentacyjnym, który powstał dzięki wysiłkom Leona Wójcikowskiego.

Po zakończeniu II wojny światowej, Zbigniew Kiliński związał swoje życie zawodowe z warszawskim Teatrem Wielkim, gdzie pracował jako tancerz oraz choreograf. Jego niezwykły talent i zaangażowanie w sztukę taneczną sprawiły, że przez długie lata był związany z Zespołem Pieśni i Tańca „Mazowsze”. Dodatkowo, pełnił funkcję kierownika artystycznego w Państwowej Średniej Szkole Baletowej.

W ciągu swojej kariery artystycznej, Zbigniew Kiliński zdobył liczne nagrody oraz odznaczenia, w tym:

• Odznakę „Zasłużony Działacz Kultury”,
• Honorową Odznakę ZAIKS,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Złoty Krzyż Zasługi.

Po jego śmierci, artysta został pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kw. 49D-IV-24), gdzie spoczywa z wieloma innymi wielkimi postaciami polskiej kultury.