Władysław Orlewski

---

Życiorys

Władysław Orlewski, syn Władysława Smacznego oraz Anny z domu Hajnrych, przyszedł na świat jako Władysław Smaczny. W 1924 roku zmienił nazwisko na Orlewski, co otworzyło przed nim nowe możliwości. Już w 1928 roku osiągnął znaczący sukces zdobywając tytuł doktora wszech nauk lekarskich na Uniwersytecie Warszawskim. Rok później, w 1929 roku, poślubił Marię Knapschajs, a także objął stanowisko kierownika ośrodka zdrowia w Ozorkowie.

W tym samym roku został również lekarzem domowym Ubezpieczalni Społecznej, gdzie poświęcał się specjalizacji w chorobach wewnętrznych. Jego zaangażowanie w życie społeczne uwidaczniało się w latach 1935–1939, kiedy to pełnił zaszczytną funkcję wiceburmistrza Ozorkowa.

Po zakończeniu II wojny światowej, Orlewski przeprowadził się do Gliwic. Tam objął urząd ordynatora oddziału chorób wewnętrznych w miejskim szpitalu. Przyczynił się do rozwoju lokalnej służby zdrowia i dał się poznać jako aktywny działacz polityczny. Wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i przejął mandat radnego Miejskiej Rady Narodowej w Gliwicach.

W 1961 oraz 1965 roku był wybierany na posła na Sejm PRL III i IV kadencji, reprezentując okręg Gliwice. Przez swoje dwie kadencje aktywnie uczestniczył w pracach Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej, gdzie miał możliwość wpływania na politykę zdrowotną w kraju.

Na koniec swojego życia Orlewski został pochowany wraz z córką Ewą Juskowiak (1934–1995) na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie, w kwaterze W-II-11-6-2, pozostając w pamięci jako zasłużony lekarz i społecznik.

Ordery i odznaczenia

Władysław Orlewski, w uznaniu jego zasług, został wyróżniony licznymi orderami i odznaczeniami, które stanowią ważny element jego dorobku. Oto lista tytułów, które otrzymał w trakcie swojej kariery:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Złoty Krzyż Zasługi (22 lipca 1947),
• Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966),
• Złota Odznaka „Zasłużonemu dla Województwa Katowickiego”.

---

Oceń: Władysław Orlewski

---