Zenon Wróblewski

Polityka i administracja

Zenon Wirgiliusz Wróblewski to postać niezwykle znacząca w historii polskiej polityki. Urodził się 28 kwietnia 1920 roku w Warszawie, gdzie spędził większość swojego życia. Zmarł 24 sierpnia 2006 roku, również w Warszawie, pozostawiając po sobie trwały ślad w polskiej polityce.

Wróblewski był posłem na Sejm Ustawodawczy, a także brał udział w pracach w Sejmie PRL w dwóch kadencjach: I i VIII. Jego działalność polityczna odcisnęła piętno na funkcjonowaniu instytucji demokratycznych w Polsce.

Życiorys

Zenon Wróblewski był synem Jana i Stanisławy, uzyskując jednocześnie wykształcenie niepełne wyższe. W październiku 1945 roku postanowił wstąpić do Polskiej Partii Robotniczej, a w grudniu 1949 roku przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1947 roku, w imieniu PPR, zdobył mandat posła na Sejm Ustawodawczy w okręgu Gdańsk, gdzie aktywnie uczestniczył w pracach Komisji Oświatowej.

W 1952 oraz 1980 roku, na mocy nominacji PZPR, ponownie uzyskiwał mandat posła. Do Sejmu I kadencji dostał się z okręgu Nowy Sącz, wchodząc w skład Komisji Spraw Zagranicznych. Z kolei do Sejmu VIII kadencji został wybrany z okręgu Bydgoszcz, gdzie zasiadał w Komisji Obrony Narodowej oraz w Komisji Nadzwyczajnej, zajmującej się rozpatrzeniem projektu ustawy o Radach Narodowych i Samorządzie Terytorialnym.

W latach 1950–1953 pełnił funkcję sekretarza Propagandy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Krakowie. Następnie, do 1954 roku, był zastępcą kierownika Wydziału Prasy i Wydawnictw Komitetu Centralnego PZPR. W latach 1954–1956 zasiadał jako zastępca kierownika Wydziału Propagandy i Agitacji KC PZPR, a od maja do grudnia 1956 roku był I sekretarzem KW PZPR w Rzeszowie. W latach 1957–1960 pełnił funkcję zastępcy kierownika Wydziału Organizacyjnego KC PZPR, będąc równocześnie sekretarzem Komitetu Warszawskiego PZPR, a w latach 1959–1964 pełnił urząd zastępcy członka KC PZPR.

Następnie do 1971 roku był członkiem KC PZPR, a od 1971 do 1981 członkiem Centralnej Komisji Rewizyjnej PZPR. W tym czasie miał również zaszczyt być zastępcą kierownika oraz kierownikiem Wydziału Nauki i Oświaty Komitetu Centralnego PZPR w latach 1960–1971.

Zenon Wróblewski zmarł 24 sierpnia 2006 roku, a jego pogrzeb odbył się tydzień później, 31 sierpnia, na cmentarzu na Bródnie w Warszawie.

Odznaczenia

Zenon Wróblewski zdobył wiele prestiżowych odznaczeń w trakcie swojej kariery zawodowej. Jego osiągnięcia są świadectwem zaangażowania i wysiłku, jakie włożył w swoją pracę oraz wkładu w rozwój społeczny. Oto niektóre z jego nagród:

  • Order Sztandaru Pracy I klasy (1969),
  • Order Sztandaru Pracy II klasy (1964),
  • Medal im. Ludwika Waryńskiego (1988).

Przypisy

  1. „Życie Partii”, nr 3 (541), 09.02.1989 r., s. 20
  2. Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
  3. Informacje w serwisie Grobonet
  4. „Głos Słupski”, nr 185, 18.07.1969 r., s. 2
  5. Odznaczenia dla pracowników partyjnych, „Trybuna Robotnicza”, nr 171, 21.07.1964 r., s. 5

Oceń: Zenon Wróblewski

★★★★★
Średnia ocena:4.68 Liczba ocen:9