Władysław Mikołaj Konstanty Miller, znany szerszej publiczności jako Władysław Miller, urodził się 23 marca 1830 roku w Warszawie. Był on utalentowanym polskim śpiewakiem operowym, specjalizującym się w partiach basowych.
Jego życie artystyczne oraz dokonania muzyczne miały istotny wpływ na rozwój polskiej opery w XIX wieku. Zmarł w okresie od 31 lipca do 1 sierpnia 1896 roku, pozostawiając trwały ślad w historii polskiej muzyki.
Życiorys
Władysław Miller był synem Krzysztofa Millera, właściciela hotelu, oraz Karoliny z domu Haltenbach. W latach 1850–1852 rozpoczął swoją muzyczną edukację, ucząc się w szkole śpiewu przy Teatrze Wielkim w Warszawie. Jego nauczycielami byli Józef Ludwik Quattrini oraz Achille Bassi. Na scenie po raz pierwszy pojawił się w 1850 roku, odgrywając rolę w operze „Belizariusz” autorstwa Gaetano Donizettiego.
W latach 1852–1862 pełnił rolę solisty w Teatrze Wielkim. Jego kariera nabrała rozpędu, gdy w 1862 roku udał się na studia do Mediolanu. Stamtąd zaczął występować za oceanem, w Stanach Zjednoczonych oraz Ameryce Południowej. Po powrocie na Stary Kontynent, śpiewał w Mediolanie (1867), Konstantynopolu (1868), Kairze (1869), a także w Lizbonie, Paryżu i Londynie.
W szczególności w Lizbonie miał zaszczyt występować w duecie z królem Portugalii, Ludwikiem I, który również fascynował się muzyką. W 1872 roku jego talent ujawnił się podczas występu w Teatro di San Carlo w Neapolu, gdzie zagrał rolę Filipa w „Don Carlosie” Giuseppe Verdiego. Kompozytor, zafascynowany jego umiejętnościami, postanowił napisać duet „Restate” do drugiego aktu pięcioaktowej wersji opery, a także ofiarował Millerowi partyturę z osobistą dedykacją.
W 1878 roku artysta wystąpił w Lwowie, jednak jego kariera przeszła pewne zakręty. W 1882 roku postanowił zrezygnować z życia artystycznego i osiedlił się w okolicach Mediolanu, gdzie zainwestował w przedsiębiorstwo przemysłowe. Niestety, jego plany zostały pokrzyżowane przez pożar, który zniszczył cały jego dobytek. Po tym wydarzeniu, w 1888 roku, wrócił do Warszawy, gdzie znów zaczął koncertować oraz występować w operach. W 1889 roku dawał koncerty w Mińsku i Moskwie, a w 1890 roku objął stanowisko wykładowcy w Konserwatorium Moskiewskim.
Od 1890 do 1896 roku uczył śpiewu w Warszawskim Towarzystwie Muzycznym. Jego głos miał charakterystyczną barwę basową oraz rozległą skalę, cechował się również znakomitą dykcją i wyjątkowym talentem dramatycznym. Włosi nadali mu przydomek „campana del dom”, co oznacza „katedralny dzwon”. W swoim repertuarze zgromadził aż 108 partii basowych, w tym wszystkie opery Giuseppe Verdiego, a także dzieła W.A. Mozarta i Richarda Wagnera.
Władysław Miller został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie. Jego synem był również kompozytor, Władysław Miller.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Agata Gawrońska-Bauman | Zygmunt Krauze (muzyk) | Funky Filon | Marek Zarzycki | Michał Rudaś | Daniel Zgliński | Ewa Pohoska | Waldemar Andrzejewski | Aleksander Ihnatowicz | Wanda Laskowska | Lucyna Szczepańska | Halina Karpińska-Kintopf | Sławomir Kulpowicz | Małgorzata Majewska | Wiktor Mazurowski | Władysław Chmieliński | Konstanty Gordon | Katarzyna Klimkiewicz | Robert Amirian | Michał SzopskiOceń: Władysław Miller (śpiewak)