Wilhelm Piotr Angerstein, urodzony 22 lutego 1848 roku w Warszawie, a zmarły 30 maja 1928 roku w Łodzi, był znaczącą postacią w historii lokalnego duchowieństwa. Pełnił on funkcję długoletniego proboszczaparafii św. Jana w Łodzi, co czyniło go centralną postacią w życiu religijnym tej społeczności. W dodatku, Angerstein był superintendentem diecezji piotrkowskiej, gdzie odpowiadał za nadzorowanie działalności kościelnej w regionie. Jego praca miała znaczący wpływ na rozwój i organizację kościoła luterańskiego w Polsce.
Życiorys
Wilhelm Piotr Angerstein był jedynym synem warszawskiego stolarza Heinricha Franciszka Angersteina, który przybył z Achim w Niemczech. Jego religijne wychowanie powierzone zostało warszawskim duchownym, wśród których szczególnie wyróżniał się Leopold Otto. Studia teologiczne rozpoczął w 1868 roku w Erlangen, znajdującym się w Bawarii, a następnie w latach 1871–1872 kontynuował je w Lipsku. Po zakończeniu nauki w latach 1872–1874 Angerstein pracował jako drugi proboszcz w parafii w Krakowie. W listopadzie 1874 roku, po ordynacji we Wrocławiu, został wikarym w Czarnym Lesie.
W latach 1875–1885 pełnił obowiązki proboszcza w Wiskitkach. W 1885 roku przyjął stanowisko proboszcza nowo powstałej parafii św. Jana w Łodzi, gdzie pracował przez ponad czterdzieści dwa lata. W 1912 roku został superintendentem diecezji piotrkowskiej.
Jako proboszcz w parafii św. Jana Wilhelm Piotr Angerstein kładł ogromny nacisk na rozwój życia parafialnego. Inicjował powstawanie wielu organizacji, takich jak Stowarzyszenie Młodzieńców, Misja Miejska oraz Stowarzyszenie Pań. W związku z rosnącą liczbą wiernych w Łodzi postulował również budowę kolejnego kościoła, tj. kościoła św. Mateusza.
Wilhelm Piotr Angerstein był autorem wielu publikacji. W młodości pisał na łamach „Zwiastuna Ewangelickiego”, a po przybyciu do Łodzi, wydawał dwutygodnik „Evangelisch-Lutherisches Kirchenblatt” w latach 1884–1914 oraz redagował polskojęzyczną wersję „Głosy Kościelne w Sprawie Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego” (1884–1890). Niestety, drugi z tych tytułów nie zyskał wystarczającego zainteresowania i po kilku latach przestał być kolportowany.
Był orędownikiem ortodoksyjnej doktryny luterańskiej, stanowczo sprzeciwiał się „liberalnym” nurtom kościelnym, odrzucał darwinizm oraz dystansował się od współpracy z innymi odłamami protestantyzmu. Wyrażał swój sprzeciw wobec Unii z 1817 roku, która doprowadziła do powstania Ewangelickiego Kościoła Unii Staropruskiej. Opowiadał się za wyraźnym rozdziałem kościoła od państwa, postulując, że kościół nie powinien otrzymywać subwencji od administracji publicznej.
Pomimo swojego niemieckiego pochodzenia Wilhelm Piotr Angerstein zawsze identyfikował się jako Polak. W swoich pamiętnikach powojennych ks. Feliks Teodor Gloeh tak opisał tę kwestię: „nie był szowinistą. Dostawszy się do parafii wyłącznie niemieckiej – budował Królestwo przede wszystkim Boskie”. Uważał się za Polaka i nawet codziennie rano oraz wieczorem modlił się w języku polskim, co trwało aż do jego śmierci.
Warto również dodać, że był szwagrem Emila Wedla.
Przypisy
- ŁukaszŁ. Garbal ŁukaszŁ., Wedlowie. Czekoladowe imperium, wyd. 1, Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2021 r. [dostęp 08.01.2022 r.]
- ks. F. Gloeh, Kalendarz Ewangelicki, 1928 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Piotr Nitecki | Wacław Majewski (duchowny) | Alicja Lenczewska | Jerzy Grzybowski (działacz społeczny) | Teofil Jagodziński | Jan Twardowski | Jan Chrzciciel Albertrandi | Zygmunt Choromański | Mieczysław Żywczyński | Małgorzata Kordowicz | Jerzy Tytz | Paweł (Pawłow) | Jan Dembowski (biskup kamieniecki) | Jerzy Wojciech Filipp | August Loth | Marceli Prawica | Józef Jarzębowski | Zygfryd Oskar Loppe | Tomasz Rojek | Miriam GonczarskaOceń: Wilhelm Piotr Angerstein