Jan Dembowski (biskup kamieniecki)

---

Życiorys

Jan Dembowski był osobą o bogatej biografii, synem Antoniego Sebastiana Dembowskiego, który pełnił wiele znaczących ról w swoim życiu. Jego ojciec, będący starostą tymbarskim, płockim i będzińskim w latach 1724-1735, pełnił również funkcję regenta kancelarii koronnej oraz referendarza świeckiego koronnego, aż w końcu osiągnął godność biskupa płockiego i kujawskiego.

Wyróżniał się jako człowiek świecki, który przez długie 40 lat, od 1735 do 1775 roku, był starostą będzińskim. Dembowski pełnił także funkcję szambelana u boku króla Stanisława Augusta od 1765 roku.

Po tragicznej śmierci swojej żony, Józefy z Potulickich, Dembowski przyjął święcenia kapłańskie. Jego kariera duchowna nabrała tempa we wrześniu 1775 roku, kiedy to został mianowany biskupem koadiutorem Adama Stanisława Krasińskiego w Kamieńcu Podolskim, z jednoczesnym tytułem biskupa tytularnego Drasus.

Warto zaznaczyć, że Dembowski był również członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego. Jego przełożony, Krasiński, w podeszłym wieku (ponad 80 lat), zrezygnował z urzędowania biskupa w 1795 roku, jednak władze rosyjskie opóźniały objęcie diecezji przez Dembowskiego, co miało miejsce dopiero w 1798 roku.

Niestety, jego czas na diecezji był krótki, ponieważ wkrótce został usunięty z jej terenu. Mimo to, nosił tytuł biskupi do końca swojego życia. Po jego śmierci biskupstwo pozostawało przez kilka lat bez obsady, a Dembowski został pochowany w katedrze w Kamieńcu Podolskim.

W 1779 roku, Jan Dembowski został również uhonorowany tytułem kawalera Orderu Świętego Stanisława, co podkreśla jego znaczenie w historii Kościoła oraz społeczności lokalnej.

---

Oceń: Jan Dembowski (biskup kamieniecki)

---