Wiktor Lampe

Wiktor Lampe był również asystentem Stanisława Kostaneckiego i współautorem licznych publikacji naukowych dotyczących syntezy flawonów. W 1907 roku, po uzyskaniu habilitacji, otrzymał tytuł docenta. Po śmierci prof. Kostaneckiego w 1911 roku, przeniósł się do Krakowa i objął stanowisko docenta na Uniwersytecie Jagiellońskim.

W 1919 roku Lampe osiedlił się w Warszawie, gdzie został profesorem na Uniwersytecie Warszawskim. Kontynuował prace badawcze i objął kierownictwo Zakładu Chemii Organicznej. W 1920 roku stał się członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Chemicznego, pełniąc w 1926 roku rolę wiceprezesa. Lampe przewodził również organizacji VIII Konferencji Unii Międzynarodowej Chemii Czystej i Stosowanej w 1927 roku i przez cztery lata od 1932 roku był prezesem Towarzystwa.

W międzyczasie, zainicjował oraz współprojektował budynek Wydziału Chemii w Warszawie przy ulicy Ludwika Pasteura 1, którego budowa została ukończona w 1939 roku. W czasie II wojny światowej Lampe wykładał na tajnych kompletach uniwersyteckich, a po wojnie wznowił swoją działalność naukową w Zakładzie Chemii Organicznej. W 1948 roku był kluczowym współorganizatorem Zjazdu Chemików Polskich we Wrocławiu, a w 1951 roku brał udział w Kongresie Nauki Polskiej.

W uznaniu za swoje wybitne osiągnięcia naukowe oraz dydaktyczne, Wiktor Lampe w 1956 roku otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. Jego ostatnie dni życia spędził i został pochowany na Powązkach w Warszawie (kwatera J-1-13/14). Lampe był jedną z pierwszych osób w Polsce, które zajmowały się syntezą barwników do fotografii barwnej. Wraz ze Stanisławem Kostaneckim są on uznawani za pierwszy duet, który zsyntetyzował kwercetynę, związek chemiczny zaliczany do grupy barwników flawonowych.

Wiktor Lampe był także członkiem tytularnym Polskiej Akademii Nauk (od 1952) oraz członkiem rzeczywistym (od 1957) Polskiej Akademii Umiejętności.