Wanda Burzyńska-Pazdowa

---

Życiorys

Wanda Burzyńska-Pazdowa była córką Władysława Burzyńskiego oraz Józefy, znanej również jako Józefina, z rodu Magiera. Swoje wykształcenie rozpoczęła w 1933 roku, kiedy to ukończyła Państwowe Gimnazjum im. K. Hoffmanowej w Warszawie. W okresie od 1931 do 1935 roku kształciła się także w Prywatnej Szkole Sztuk Pięknych Blanki Mercere.

W latach 1937-1938 studiowała w Państwowym Instytucie Robót Ręcznych, a następnie przyjęła posadę nauczycielki przedmiotów praktycznych w Gimnazjum Humanistycznym w Rabce. W czasie niemieckiej okupacji, w latach 1940-1942, mieszkała w Warszawie, gdzie pełniła rolę instruktorki w tzw. Warsztatach zarobkowych, a od 1942 do 1944 roku prowadziła zajęcia w szkole krawieckiej E. Wismont. Po upadku powstania warszawskiego została uwięziona w obozie w Pruszkowie, jednakże we wrześniu 1944 roku udało jej się uciec z transportu kolejowego.

Do momentu wyparcia Niemców ukrywała się w okolicach Piotrkowa Trybunalskiego. W maju 1945 roku przybyła do Chojnic, gdzie szybko podjęła pracę jako nauczycielka technik reklamowych w miejscowym Gimnazjum Handlowym. Od 1945 roku była aktywnym członkiem ZPAP Okręgu Pomorskiego, działając w Sekcji Malarskiej w Bydgoszczy.

W 1949 roku przeprowadziła się do Poznania, gdzie pełniła rolę kierownika pracowni grafiki w Międzyszkolnym Ośrodku Pozalekcyjnym w latach 1952-1955. Od 1956 do 1971 roku (aż do emerytury) pracowała w poznańskim Technikum Kolejowym, gdzie nauczała rysunku odręcznego oraz technicznego.

Po swojej śmierci została pochowana na cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu, gdzie spoczywa w grobie obok swojego męża.

Działalność artystyczna

Wanda Burzyńska-Pazdowa rozpoczęła swoją przygodę ze sztuką linorytu i drzeworytu w latach 30. XX wieku. Jej pasja do tworzenia graficznych dzieł była wyraźna przez kilka dekad. Jednak w początku lat 70. XX wieku artystka zdecydowała się zawiesić tę formę swojej działalności. Pomimo tego, około 1975 roku, powróciła do twórczości, tworząc cykl linorytów inspirowanych utworami Marii Konopnickiej.

Prace Wandzie Burzyńskiej-Pazdowej, w tym rysunki oraz grafiki, są obecnie zachowane zarówno w muzeum w Żarnowcu, jak i w zbiorach jej rodziny w Poznaniu. W roku 1985 artystka zdobyła nagrodę specjalną na Ogólnopolskiej Wystawie Twórczości Plastycznej Nauczycieli w Ostrowie Wielkopolskim, co potwierdza jej znaczenie w polskim życiu artystycznym.

Rodzina

W 1945 roku, podczas ceremonii na Jasnej Górze, Wanda Burzyńska-Pazdowa połączyła się węzłem małżeńskim z Zygmuntem Pazdą. Był on porucznikiem Wojska Polskiego, uznawanym artystą oraz dyrektorem Technikum Kolejowego w Poznaniu. Ich związek zaowocował trójką dzieci: Jolantą Marią Kaczmarek, która przyszła na świat w 1946 roku, Andrzejem, urodzonym w 1948 roku, oraz Jackiem, który przyszedł na świat w 1954 roku.

Rodzina zamieszkiwała w Poznaniu, konkretnie na ul. Dmowskiego, w dzielnicy Łazarz.

---

Oceń: Wanda Burzyńska-Pazdowa

---