Blanka Mercère

---

Pierwsze lata edukacji

Blanka Mercère rozpoczęła swoją edukację artystyczną w 1901 roku, kiedy to uczęszczała do Szkoły Rysunkowej, w której prowadził zajęcia Adam Badowski. Jej zapał do nauki i rozwijania talentu artystycznego zaprowadził ją do Wyższych Kursów dla Kobiet im. Adriana Baranieckiego, które zlokalizowane były w Krakowie i gdzie rozpoczęła naukę w 1904 roku.

W tym samym okresie, aby poszerzyć swoje umiejętności, uczestniczyła w wieczornych zajęciach w pracowni znanego malarza Leona Wyczółkowskiego. Przełomowym momentem w jej karierze miała być decyzja o wyjeździe do Zakopanego w 1906 roku, gdzie podjęła się pracy jako nauczycielka rysunku. To doświadczenie wzbogaciło jej warsztat oraz umożliwiło obcowanie z lokalną kulturą i sztuką.

W 1908 roku Blanka zdecydowała się na dalsze kształcenie i rozpoczęła studia w Académie Julian w Paryżu. Praca w tym renomowanym miejscu przyniosła jej wiele cennych doświadczeń. Kontynuując swoją edukację, w 1914 roku dołączyła do École des Beaux-Arts, gdzie uczyła się pod okiem Jacques-Fernanda Humberta. Jej talent został doceniony poprzez przyznanie nagród, w tym prestiżowej nagrody od Institut de France.

W 1916 roku Mercère uzyskała dyplom, który uprawniał ją do nauczania w szkołach francuskich, co stanowiło ważny krok w kierunku jej dalszej kariery w sztuce.

Działalność artystyczna

Artystyczna działalność Blanki Mercère w pełni rozwijała się podczas jej pobytu we Francji, gdzie nawiązała bliskie relacje z malarzem Olivierem Mersonem oraz Marcelim Krajewskim. To właśnie ostatni z wymienionych artystów miał istotny wpływ na jej twórczość, inspirując ją do stworzenia pierwszych prac. Marceli Krajewski wykonał również portret Blanki, co stanowiło istotny moment w jej życiu artystycznym.

W czasie I wojny światowej artystka zaangażowała się w służbę cywilną. Z tej epoki pochodzi szereg jej dzieł, w tym “Śmierć ochotnika polskiego”, “Spalenie wsi polskiej przez wojska pruskie” oraz “Pole bitwy w Polsce”, które zyskiwały uznanie i były reprodukowane w pismach francuskich. Po zakończeniu konfliktu Blanka wróciła do Warszawy, gdzie do 1921 roku prowadziła departament sztuki w stolicy oraz w Krakowie i innych miastach prowincjonalnych.

W 1921 roku artystka objęła stanowisko profesora w Szkole Szkół Pięknych im. Wojciecha Gersona. Od 1925 roku prowadziła tam pracownie malarstwa i kompozycji, kształcąc wiele utalentowanych artystów. Dwa lata później, w 1926 roku, założyła własną szkołę sztuk pięknych, która mieściła się przy ulicy Hożej 26. W swojej szkole uczyła techniki malarstwa freskowego, dzieląc się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodymi artystami.

Nagrody i wyróżnienia

W latach 1910–1914 Blanka Mercère aktywnie uczestniczyła w wystawach organizowanych przez Société des Artistes Français, gdzie jej prace były regularnie prezentowane. W 1910 roku za znakomity Portret Matki została uhonorowana nagrodą oraz stypendium, które umożliwiło jej wyjazd do Włoch.

W ciągu swojej twórczości artystka zdobyła uznanie za wiele dzieł, w tym za obrazy takie jak: Marta (1913), Portret pani Meysztowiczowej (1914) oraz Kobziarz (1928). Każde z tych dzieł przyniosło jej prestiżowe nagrody na francuskich wystawach, co potwierdza jej talent i znaczenie w świecie sztuki.

Niestety, artystka zmarła w grudniu 1937 roku.

Wybrane prace

Artystka Blanka Mercère pozostawiła po sobie wiele niezapomnianych dzieł, które są istotnym elementem polskiej kultury. Poniżej znajduje się zestawienie niektórych z jej wybitnych prac, które można podziwiać w różnych instytucjach artystycznych oraz podczas wystaw:

• Portret Aleksandra Kraushara, 1931, Muzeum Historyczne Warszawy,
• Portret Marii Władysławowej Mickiewiczowej w starszym wieku, Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie,
• Portret Marii Goreckiej, Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie,
• Portret Władysława Mazurkiewicza, 1922,
• Portret Krystyny Ostrowskiej, 1923,
• Portret Henryka Brzozowskiego, 1926,
• Portret Aleksandrii Piłsudskiej z córkami, 1928,
• Portret Michaliny Brzozowskiej Mercere, 1914,
• Portret marszałkowej Piłsudskiej z córkami, 1928, Belweder w Warszawie,
• Macierzyństwo,
• Romans prababki,
• Ballada,
• Rosa Mistica,
• Polska Mesjaszem narodów,
• Emilia Plater,
• Joanna d’Arc,
• Wesele łowickie,
• Port rybacki w St. Jean de Luz,
• Przed kościołem w Asquin,
• Droga krzyżowa,
• Święta Teresa z Lisieux,
• Życie św. Barbary – cykl sześciu projektów fresków wykonanych w 1937 roku dla kościoła św. Barbary w Warszawie.

Każde z tych dzieł świadczy o niezwykłym talencie artystki oraz jej głębokim zaangażowaniu w tworzenie sztuki, która odzwierciedla bogactwo i różnorodność życia społecznego i kulturalnego Polski.

Literatura

Blanka Mercère jest postacią wartą uwagi w polskiej literaturze. W jej życiu i twórczości ukazało się wiele ważnych aspektów, które zaintrygowały badaczy.

• Witold Bunikiewicz, w dziele Blanka Mercère (jej życie i dzieło), opisuje jej życiorys oraz znaczenie twórczości, wydane w Warszawie przez Bibliotekę polską w 1938 roku,
• Kinga Dula również poświęciła uwagę tej literackiej postaci w publikacji zatytułowanej Blanka Mercère. Przypomnienie życia i twórczości, wydanej w 2011 roku.

---

Oceń: Blanka Mercère

---