Wacław Borkowski

Prawo i sprawiedliwość

Wacław Rajmund Borkowski, znany jako jedna z istotnych postaci w polskim systemie prawnym, przyszedł na świat 31 sierpnia 1875 roku w Warszawie. Jego życie, niestety, zakończyło się tragicznie 26 sierpnia 1944 roku.

Borkowski był nie tylko prawnikiem, ale również sędzią, który odgrywał wiodącą rolę jako prezes Najwyższego Trybunału Administracyjnego w okresie II Rzeczypospolitej. Jego wkład w rozwój polskiego sądownictwa jest niezaprzeczalny.

Życiorys

Wacław Borkowski urodził się 31 sierpnia 1875 roku w Warszawie, w rodzinie Władysława Aleksandra Dunin-Borkowskiego h. Łabędź (1835–1895) oraz Zofii Weroniki z Krauzów. Po ukończeniu III Gimnazjum w Warszawie, podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim.

W swojej karierze publicznej Wacław Borkowski był zastępcą przewodniczącego Głównej Komisji Wyborczej do Sejmu Ustawodawczego w okręgu warszawskim, a także pełnił funkcję wiceprezesa Komisji Szacunkowej Głównej przy Głównym Urzędzie Likwidacyjnym. W czasie II Rzeczypospolitej miał zaszczyt być sędzią Sądu Okręgowego w Warszawie. W styczniu 1920 roku, na mocy decyzji Naczelnika Państwa, został mianowany sędzią Sądu Apelacyjnego w Warszawie.

Pełniąc swoją rolę, 30 sierpnia 1922 roku, Wacław Borkowski został powołany na przewodniczącego Okręgowej Komisji Wyborczej Okręgu nr 1 (miasto stołeczne Warszawa), co miało miejsce przed wyborami parlamentarnymi w Polsce w 1922 roku. Wkrótce potem stał się sędzią oraz jednym z prezesów Najwyższego Trybunału Administracyjnego, a w ramach wykonywanej funkcji był również członkiem Trybunału Kompetencyjnego.

W swoim życiu prywatnym mieszkał w kamienicy, która znajdowała się przy ulicy Kapucyńskiej 3 w Warszawie. Zdarzało się, że w tym samym budynku zamieszkiwał inny sędzia NTA, Jan Jarmołowicz. Po zakończeniu swojego żywota, Wacław Borkowski zmarł 26 sierpnia 1944 roku i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 24-2-27).

Od 19 października 1901 roku jego małżonką była Zofia z Holmbergów (zm. 1959), z którą doczekał się córki Zofii, później znanej jako Dąbrowska.

Ordery i odznaczenia

Wacław Borkowski, jako wybitna postać w historiach polskich odznaczeń, był wielokrotnie nagradzany za swoją zasłużoną pracę i zaangażowanie. Poniżej przedstawiamy najważniejsze odznaczenia, które otrzymał.

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, nadany 11 listopada 1937 roku,
  • Złoty Krzyż Zasługi, przyznany 10 listopada 1933 roku,
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
  • Brązowy Medal za Długoletnią Służbę.

Przypisy

  1. Wacław Rajmund Dunin-Borkowski h. Łabędź [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 02.07.2021 r.]
  2. a b c d e Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1939, s. 24. [dostęp 02.07.2021 r.]
  3. Cmentarz Stare Powązki: WACŁAW RAJMUND BORKOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 28.02.2017 r.]
  4. Jerzy S. Majewski: Prawnicze zagłębie na Kapucyńskiej. Gazeta Wyborcza, 23.04.2010 r. [dostęp 29.03.2015 r.]
  5. Członkowie Trybunału Kompetencyjnego. audiovis.nac.gov.pl. [dostęp 29.03.2015 r.]
  6. M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy w sądownictwie”.
  7. M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu organizacji i administracji sądownictwa”.
  8. Obwieszczenie. „Dziennik Komisariatu Rządu na M. St. Warszawę”, s. 1, Nr 196 (528) z 01.09.1922 r.
  9. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”, s. 9, Nr 1 z 22.01.1920 r.

Oceń: Wacław Borkowski

★★★★★
Średnia ocena:4.96 Liczba ocen:23