Janina Zakrzewska (sędzia)

Prawo i sprawiedliwość

Janina Zakrzewska, urodzona 12 grudnia 1928 roku w Warszawie, jest postacią znaczącą w polskim prawodawstwie.

Była uznaną prawniczką oraz profesorem nauk prawnych, której dorobek obejmował wiele istotnych aspektów związanych z prawem w Polsce.

Na szczególną uwagę zasługuje jej rola jako sędziego Trybunału Konstytucyjnego, w której to funkcji służyła od 1989 roku aż do swojej śmierci, która miała miejsce 27 maja 1995 roku.

Życiorys

W roku szkolnym 1945/1946 Janina Zakrzewska uzyskała maturę w Państwowym Liceum Humanistycznym im. Tadeusza Reytana w Warszawie. Studiowała prawo na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie ukończyła studia w 1950 roku. W 1959 roku zdobyła tytuł doktora nauk prawnych, a już w 1964 roku uzyskała stopień doktora habilitowanego. W 1982 roku otrzymała tytuł profesora nauk prawnych.

W latach 1952-1968 była aktywnym członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Po ukończeniu studiów rozpoczęła pracę naukową na Uniwersytecie Warszawskim, jednak w 1968 roku opuściła tę uczelnię z powodu nakazów politycznych. Od 1970 roku pracowała w Archiwum Akt Nowych, a w 1989 roku dołączyła do Zakładu Naukowo-Badawczego Archiwistyki Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych. Po 1989 roku została pracownikiem Instytutu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk.

W dniu 23 sierpnia 1980 roku Janina Zakrzewska była jednym z sygnatariuszy apelu, który wystosowało 64 uczonych, pisarzy i publicystów do władz komunistycznych, domagając się dialogu ze strajkującymi robotnikami. Brała również udział w rozmowach Okrągłego Stołu. Była doradcą Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, gdzie kierowała pracami Zespołu Doradców OKP oraz angażowała się w działalność Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności.

Zakrzewska była członkiem PEN-Clubu oraz Komitetu Helsińskiego. W swoim dorobku akademickim posiada wiele prac naukowych, w tym 7 monografii dotyczących prawa konstytucyjnego oraz systemów polityczno-prawnych współczesnych państw.

Pełniła funkcję sędzi w Trybunale Konstytucyjnym w latach 1989-1995. Dodatkowo, była członkiem Państwowej Komisji Wyborczej w latach 1989-1991 oraz od 1991 roku aż do swojej śmierci. Niestety, zmarła przed zakończeniem swojej kadencji. Pochowana została na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie.

Przypisy

  1. Tadeusz Rutkowski: Na styku nauki i polityki. Uniwersytet Warszawski w PRL 1944–1989. W: Dzieje Uniwersytetu Warszawskiego po 1945. Piotr M. Majewski (red.). Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2016.
  2. Agnieszka Bodecka, Anita Chodkowska, Urszula Roguska. Materiały Janiny Zakrzewskiej (1928–1995). „Biuletyn Archiwum Polskiej Akademii Nauk”, 127–149, 2011. Warszawa: Polska Akademia Nauk, Archiwum w Warszawie. [dostęp 23.05.2022 r.]
  3. Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1945. wne.uw.edu.pl. [dostęp 23.05.2022 r.]
  4. Kazimierz Barczyk, Stanisław Grodziski, Stefan Grzybowski: Obywatelskie Inicjatywy Ustawodawcze Solidarności 1980–1990. Warszawa: Kancelaria Sejmu, 2001.
  5. Apel (dokument KSS KOR, Archiwum Opozycji IV/04.05.43).

Oceń: Janina Zakrzewska (sędzia)

★★★★★
Średnia ocena:4.97 Liczba ocen:12