Bohdan Chełmicki

---

Życiorys

Bohdan Chełmicki urodził się w Polsce, gdzie po ukończeniu warszawskiego gimnazjum rządowego w 1899 roku, rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Swoje nauki zakończył w 1904 roku. Dwa lata później zdobył aplikację w Sądzie Okręgowym w Warszawie, co otworzyło mu drzwi do kariery w sądownictwie.

W latach 1909–1917 pełnił rolę pisarza hipotecznego warszawskiego sądu, kontynuując pracę nawet w trudnych czasach I wojny światowej. Jego odpowiedzialnością było zabezpieczanie mienia sądowego w tym nietypowym dla kraju okresie. W 1917 roku, jako delegat Departamentu Sprawiedliwości, wziął udział w pracach Komisji Archiwalnej Tymczasowej Rady Stanu.

W lutym 1918 roku objął stanowisko naczelnika sekcji osobowej Ministerstwa Sprawiedliwości. Działał na rzecz organizacji kursów dla urzędników oraz sędziów, co miało kluczowe znaczenie dla kształtującego się polskiego wymiaru sprawiedliwości. Jako Naczelnik Wydziału Personalnego, działając w imieniu Leona Supińskiego, zajął się organizowaniem sądownictwa w Poznaniu, a także pełnił rolę zastępcy ministra ds. byłej Dzielnicy Pruskiej. Doceniając jego trud, 31 grudnia 1923 roku został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

W okresie II Rzeczypospolitej aż do czerwca 1923 roku, Chełmicki był konsulem generalnym RP w Paryżu. W 1924 roku planowano, aby objął stanowisko radcy legislacyjnego w kopenhaskiej ambasadzie, jednak odmówił tej nominacji. W latach 1926–1933 pracował jako notariusz w Skierniewicach, a następnie, 1 stycznia 1934 roku, przeniósł się do Łodzi, gdzie został notariuszem przy Wydziale Hipotecznym Sądu Grodzkiego. W 1937 roku wybrano go do Rady Notarialnej w Warszawie, co świadczy o jego znaczącej pozycji w zawodzie prawniczym.

Po wybuchu II wojny światowej Bohdan Chełmicki pozostał w Warszawie, pełniąc funkcję notariusza Sądu Grodzkiego. Niestety, w trakcie powstania warszawskiego zarówno jego mieszkanie, jak i kancelaria zostały zniszczone, co zmusiło go i jego żonę, Jadwigę Krajewską, do przebywania w obozie w Pruszkowie, a następnie w Łowiczu.

W obliczu trudności związanych z brakiem lokalu na biuro oraz mieszkania w Łodzi, Chełmicki postanowił aplikować o pracę w Płocku. Od 1946 do 1951 roku pracował jako notariusz w tym mieście, a w latach 1946–1948 dodatkowo pełnił funkcję sędziego. W Departamencie Kadr Ministerstwa Sprawiedliwości zachowała się notatka z 1948 roku, która podkreślała jego korzystne podejście do spraw karnych.

W grudniu 1951 roku Bohdan Chełmicki został zatrudniony w Państwowym Biurze Notarialnym w Płocku, gdzie kontynuował pracę aż do przejścia na emeryturę we wrześniu 1959 roku. Po zakończeniu kariery prawniczej, wraz z żoną, przeniósł się do Sopotu, aby zamieszkać u szwagierki. Jego życie zakończyło się w tym pięknym nadmorskim mieście, a ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu katolickim w Sopocie, w kwaterze D2-20-8.

---

Oceń: Bohdan Chełmicki

---