Jerzy Stawicki

Kultura i sztuka

Jerzy Stawicki to znacząca postać w polskiej kinematografii. Urodził się 30 maja 1927 roku w Warszawie, gdzie spędził całe swoje życie. Zmarł 1 marca 2017 roku, również w stolicy.

Był nie tylko utalentowanym profesjonalistą, ale również osobą, która pozostawiła trwały ślad w branży filmowej jako operator filmowy o długim dorobku artystycznym.

Życiorys

Jerzy Stawicki ukończył wydział operatorski w PWSF w Łodzi, zdobywając dyplom w 1964 roku. Już w połowie lat 50. rozpoczął swoją karierę w kinie, pełniąc funkcję operatora kamery w takich filmach, jak: Rancho Texas (1958), Dwoje z wielkiej rzeki (1958), Biały niedźwiedź (1959) oraz Do widzenia, do jutra (1960).

W 1957 roku był drugim operatorem w filmie Ewa chce spać, który stanowił debiut reżyserski Tadeusza Chmielewskiego. Jego debiut jako samodzielny operator miał miejsce w 1960 roku, przy kreacji filmu Walet pikowy, ponownie w reżyserii Chmielewskiego. Od tego momentu trwała jego owocna współpraca z reżyserem, będąc autorem zdjęć do wszystkich jego dzieł, z wyjątkiem komedii Nie lubię poniedziałku.

Jerzy Stawicki wielokrotnie współpracował również z innymi uznanymi twórcami filmowymi, takimi jak Stanisław Lenartowicz oraz Sylwester Chęciński. Jego prace można dostrzec w takich kultowych produkcjach jak: Wielki Szu (1982) oraz Rozmowy kontrolowane (1991). Niestety, wycofał się z zawodowego życia filmowego w 1991 roku.

W dniu 1 marca 2017 roku zmarł w wieku 89 lat. 10 marca odbył się jego pogrzeb, podczas którego został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie, w kwaterze 4D-5-32.

Filmografia

Jerzy Stawicki to znacząca postać w historii polskiego kina, której dorobek filmowy jest niezwykle bogaty i różnorodny. Jego prace obejmują wiele znanych filmów oraz seriali telewizyjnych, w których współpracował z uznanymi reżyserami.

  • Walet pikowy (1960; reż. Tadeusz Chmielewski),
  • Dwaj panowie N (1961; reż. T. Chmielewski),
  • Gdzie jest generał… (1963; reż. T. Chmielewski),
  • Rachunek sumienia (1964; reż. Julian Dziedzina),
  • Przyjaciel (1965; reż. on sam wspólnie z Markiem Nowickim),
  • Profesor Zazul (1965; reż. on sam wspólnie z Markiem Nowickim),
  • Pieczone gołąbki (1966; reż. T. Chmielewski),
  • Cała naprzód (1966; reż. Stanisław Lenartowicz),
  • Poczmistrz (1967; reż. S. Lenartowicz),
  • Zabijaka (1967; reż. S. Lenartowicz),
  • Upiór (1967; reż. S. Lenartowicz),
  • Fatalista (1967; reż. S. Lenartowicz),
  • Ostatni po Bogu (1968; reż. Paweł Komorowski),
  • Jak rozpętałem drugą wojnę światową (1969; reż. T. Chmielewski),
  • Martwa fala (1970; reż. S. Lenartowicz),
  • Pierwsza miłość (1971; reż. Sylwester Chęciński),
  • Nos (1971; reż. S. Lenartowicz),
  • Aktorka (1971; reż. S. Lenartowicz),
  • Diament radży (1971; reż. S. Chęciński),
  • Milion za Laurę (1971; reż. Hieronim Przybył),
  • Opętanie (1972; reż. S. Lenartowicz),
  • Teraz i w każdą godzinę (1972; reż. Hubert Drapella),
  • Zniszczyć pirata (1972; reż. H. Drapella),
  • To ja zabiłem (1974; reż. S. Lenartowicz),
  • Wiosna panie sierżancie (1974; reż. T. Chmielewski),
  • Żelazna obroża (1975; reż. S. Lenartowicz),
  • A jeśli będzie jesień (1976; reż. Henryk T. Czarnecki),
  • Znak orła (1977; serial TV; reż. H. Drapella),
  • Wśród nocnej ciszy (1978; reż. T. Chmielewski),
  • Śnić we śnie (1979; reż. Janusz Nasfeter),
  • Strachy (1979; serial TV; reż. S. Lenartowicz),
  • Przyjaciele (1979; serial TV; reż. Andrzej Kostenko),
  • Wielki Szu (1982; reż. S. Chęciński),
  • Wierna rzeka (1983; reż. T. Chmielewski),
  • Szkoda twoich łez (1983; reż. S. Lenartowicz),
  • Jeździec na siwym koniu (1984; film prod. niemieckiej),
  • Stanisław i Anna (1985; reż. Kazimierz Konrad i Piotr Stefaniak),
  • Porwanie (1985; reż. Stanisław Jędryka),
  • Cudzoziemka (1986; reż. Ryszard Ber),
  • Żelazną ręką (1989; reż. R. Ber),
  • Kanclerz (1989; serial TV; reż. R. Ber),
  • Kapitan Conrad (1990; reż. A. Kostenko),
  • Rozmowy kontrolowane (1991; reż. S. Chęciński).

Dzięki zaangażowaniu w różnorodne projekty, Stawicki w znacznym stopniu przyczynił się do rozwoju polskiej kinematografii, pozostawiając po sobie niezatarte ślady i wybitne osiągnięcia artystyczne.

Przypisy

  1. Groby polskich filmowców cz. 2. Młody reżyser zmarł tragicznie. Niezapomniani Wideo [online], se.pl [dostęp 25.07.2022 r.]
  2. Jerzy Stawicki nie żyje. Wiadomo, kiedy pogrzeb. fakt.pl. [dostęp 07.03.2017 r.]
  3. Zmarł Jerzy Stawicki, autor zdjęć do przygód Franka Dolasa. tvp.info. [dostęp 01.03.2017 r.]

Oceń: Jerzy Stawicki

★★★★★
Średnia ocena:4.97 Liczba ocen:11