Stanisław Ostoja-Chrostowski


Stanisław Ostoja-Chrostowski to postać, która na długo pozostanie w pamięci miłośników sztuki i historii Polski. Urodził się 14 grudnia 1897 roku w Warszawie, a odszedł z tego świata 9 listopada 1947 roku w tym samym mieście.

Był to polski malarz i grafik, znany przede wszystkim z umiejętności w zakresie drzeworytu. Jego prace charakteryzowały się niezwykłą precyzją oraz wyczuciem estetyki, co czyniło go uznawanym artystą w polskim kontekście sztuki.

Ostoja-Chrostowski pełnił także ważne funkcje akademickie, będąc profesorem oraz rektorem Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jego wkład w rozwój edukacji artystycznej w Polsce był nieoceniony.

Nie można także pominąć jego roli jako d działacz niepodległościowego ruchu oporu podczas obu wojen światowych, co podkreśla jego zaangażowanie w walkę o wolność i niezależność kraju.

Życiorys

Stanisław Ostoja-Chrostowski był synem Józefa oraz Wandy z Jakackich. W 1915 roku jego rodzina podjęła decyzję o przeniesieniu się do Moskwy, gdzie zakończył edukację w gimnazjum. W trakcie I wojny światowej brał aktywny udział w Polskiej Organizacji Wojskowej, a w 1918 roku związał się z przedstawicielstwem polskim w Moskwie. Niestety, w grudniu tego samego roku został aresztowany przez bolszewików, oskarżany o współpracę z polskim wywiadem. Jego wolność została przywrócona w wyniku wymiany więźniów, co miało miejsce w 1921 roku.

Po tym epizodzie rozpoczął studia w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie jego artystyczne umiejętności rozwijał pod okiem wybitnych nauczycieli. Kształcił się w zakresie malarstwa u Tadeusza Pruszkowskiego, a na polu grafiki miał okazję uczyć się od Władysława Skoczylasa oraz Edmunda Bartłomiejczyka. Ukończenie studiów miało miejsce w 1934 roku. Po śmierci Władysława Skoczylasa w 1937 roku zajął katedrę grafiki użytkowej w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.

W okresie II wojny światowej Ostoja-Chrostowski był zaangażowany w działalność konspiracyjną. Po wojnie wzięty został pod uwagę podczas reaktywacji warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, a jego praca została doceniona poprzez wybór na rektora tej placówki w latach 1945-1947.

Artysta specjalizował się w grafice użytkowej, projektując różnorodne elementy, takie jak winiety, papiery wartościowe, znaczki pocztowe, telegramy, zaproszenia, kartki świąteczne, programy oraz menu. Jego najważniejsze osiągnięcia, które zyskały mu międzynarodowe uznanie, obejmowały ilustracje do książek oraz ekslibrisy. Charakteryzowały się one nie tylko mistrzostwem technicznym, ale także elegancją, finezją oraz dekoracyjnością.

Był aktywnym członkiem Stowarzyszenia Polskich Artystów Grafików „Ryt”. W okresie międzywojennym jego prace znajdowały się w publikacjach, w tym w wydawanej w Poznaniu „Tęczy”. W 1936 roku opracował projekt dyplomu oraz Odznaki Pamiątkowej Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych.

Podczas okupacji niemieckiej Ostoja-Chrostowski przebywał w Warszawie, biorąc udział w ruchu oporu pod pseudonimami „Dyrektor”, „Just” oraz „Korweta”. Wspierał także tajne nauczanie i od stycznia 1940 roku był członkiem Związku Walki Zbrojnej, a później Armii Krajowej (AK). Jako szef Referatu 999 Oddziału II Informacyjno-Wywiadowczego Komendy Głównej AK zajmował się analizą ruchu komunistycznego w Polsce. 11 sierpnia 1944 roku trafił do obozu w Pruszkowie, z którego udało mu się uciec, a na początku 1945 roku powrócił do Warszawy.

W jego życiu osobistym istotną rolę odgrywała rodzina. Był mężem Anny (1897–1978) i miał córkę Halinę (1929–1990), która była rysowniczką, pedagogiem oraz działaczką artystyczną. Zmarł po krótkiej chorobie 9 listopada 1947 roku, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (Aleja Zasłużonych-1-66,67).

Ordery i odznaczenia

Stanisław Ostoja-Chrostowski był osobą, której osiągnięcia zostały docenione poprzez przyznanie wielu odznaczeń. Jego zasługi zostały wyróżnione w szczególny sposób, co podkreśla jego znaczenie w historii. Wśród przyznanych mu odznaczeń znajdują się:

  • krzyż komandorski Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, 12 listopada 1947),
  • złoty Wawrzyn Akademicki (5 listopada 1938).

Nagrody i wyróżnienia

Stanisław Ostoja-Chrostowski, ceniony artysta, zdobył liczne nagrody oraz wyróżnienia w trakcie swojej kariery. Jego osiągnięcia są dowodem na uznanie jego talentu w różnych dziedzinach sztuki.

  • I nagroda na II Międzynarodowej Wystawie Litografii i Drzeworytu w Chicago w 1930,
  • I nagroda na Międzynarodowej Wystawie Ekslibrisów w Los Angeles w 1931,
  • I nagroda za plakat na I Międzynarodowej Wystawie Drzeworytów w Warszawie w 1933,
  • Brązowy medal na Olimpijskim Konkursie Sztuki i Literatury w Berlinie w 1936 za drzeworyt „Korweta”,
  • Grand Prix i 2 dyplomy honorowe na Międzynarodowej Wystawie „Sztuka i Technika” w Paryżu w 1937,
  • I nagroda za ilustracje do dramatów Szekspira w Londynie w 1940.

Te uznania wskazują na jego wszechstronność i umiejętności, które pozostają inspiracją dla przyszłych pokoleń artystów.


Oceń: Stanisław Ostoja-Chrostowski

Średnia ocena:4.89 Liczba ocen:20