Stanisław Miłaszewski


Stanisław Miłaszewski, urodzony 28 kwietnia 1886 roku w Warszawie, a zmarły 10 sierpnia 1944 roku w tym samym mieście, był wszechstronnym twórcą polskiej kultury. Jako dramatopisarz, publicysta, poeta oraz tłumacz, odegrał istotną rolę w polskim życiu artystycznym i literackim.

Miłaszewski był także senatorem II Rzeczypospolitej, co podkreśla jego zaangażowanie w sprawy państwowe. Ponadto, w 1919 roku pełnił funkcję urzędnika w Wydziale Teatru w Ministerstwie Sztuki i Kultury, co świadczy o jego wpływie na rozwój polskiego teatru.

Życiorys

Stanisław Miłaszewski przyszedł na świat w rodzinie Józefata oraz Cecylii z Żurkowskich. Po ukończeniu szkoły realnej Dmochowskiego w Warszawie, podjął studia w różnych miastach europejskich, w tym w Leodium, Monachium, Rzymie i Paryżu. Zgłębił również filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz na Uniwersytecie Lwowskim.

W 1918 roku ochotniczo wstąpił do armii pod dowództwem gen. Józefa Hallera. W okresie od 1914 do 1923 roku piastował rolę recenzenta literackiego, współpracując z takimi tytułami jak „Gazeta Warszawska”, „Tygodnik Ilustrowany” oraz „Dziennik Powszechny”. Między 1921 a 1923 rokiem był redaktorem w wydawnictwie „Książki Ciekawe” i pracował jako referent teatralny w Ministerstwie Kultury i Sztuki.

Miłaszewski był również aktywny w środowisku literackim, będąc delegatem na zjazd Związku Zawodowego Literatów Polskich, który odbył się 4 lutego 1922 roku w Warszawie. W latach 1923–1924 pełnił funkcję kierownika literackiego Warszawskich Teatrów Miejskich, a następnie, w okresie 1924–1926, pracował w Teatrze Narodowym. Jego zaangażowanie w teatr obejmowało także wsparcie dla powołania Miejskiej Szkoły Dramatycznej.

Od 23 czerwca 1914 roku był mężem pisarki Wandy Miłaszewskiej. W czasie okupacji hitlerowskiej aktywnie uczestniczył w konspiracyjnym życiu literackim oraz artystycznym, posługując się pseudonimem „Narcyz Kwiatek”. Tragicznie zginął wraz z żoną podczas powstania warszawskiego, gdy zniszczeniu uległ ich dom. Oboje znaleźli spoczynek na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, w kwaterze A 25-13-15.

Publikacje

Stanisław Miłaszewski, znany polski autor, pozostawił po sobie wiele znaczących dzieł, które wciąż inspirują i poruszają. Oto niektóre z jego najważniejszych publikacji:

  • „Gest wewnętrzny” (1911) – poezja,
  • „Farys” (1927) – dramat,
  • „Don Kiszot” (1928) – dramat,
  • „Piękne Polki” (1931),
  • „Bunt Absalona” (1937) – dramat,
  • „Antologia poezji współczesnej” (współautor: Jan Janiczek, 1941),
  • „Wspominamy” (współautorka: Wanda Miłaszewska, 1939) – wspomnienia.

Niektóre tłumaczenia

W dorobku Stanisława Miłaszewskiego znajdziemy wiele wartościowych tłumaczeń, które przyczyniły się do wzbogacenia polskiej literatury. Oto kilka z nich:

  • „Don Juan Tenorio” Zorilli,
  • „Pieśń o Polsce” Claudela,
  • „Maria Stuart” Schillera.

Przypisy

  1. Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 200. [dostęp 17.08.2021 r.]
  2. a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 491. [dostęp 17.08.2021 r.]
  3. Dariusz Marciniec, Ministerstwo Sztuki i Kultury Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1918–1922, [w:] Rocznik Łódzki, T. 63 (2015), s. 95.
  4. Wiadomości bieżące. Z miasta. O byt literatów. „Kurjer Warszawski”, s. 4, Nr 39 z 08.02.1922 r.
  5. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze
  6. M.P. z 1935 r. nr 257, poz. 305 „za wybitną twórczość literacką”.

Oceń: Stanisław Miłaszewski

Średnia ocena:4.56 Liczba ocen:25