Saturnin Osiński


Saturnin Osiński, urodzony 7 kwietnia 1879 roku w Warszawie, był znaczącą postacią w historii Polski, zwłaszcza w kontekście polityki okresu międzywojennego. Był on nie tylko politykiem, ale również aktywnym działaczem ruchu ludowego.

W swojej karierze publicznej Osiński zyskał szacunek jako senator, co podkreśla jego zaangażowanie w życie polityczne kraju.

Jego działalność miała wpływ na wielu ludzi, a jego osiągnięcia nazwane są do dziś istotnymi wątkami w historii polskiej polityki.

Zmarł we wrześniu 1947 roku w Borowiczach, pozostawiając po sobie trwały ślad w pamięci społecznej.

Życiorys

Urodził się w rodzinie urzędniczej, jednak jego edukacja została przerwana z powodu okoliczności politycznych. W latach 1897–1900 przebywał na emigracji w Szwajcarii, co miało znaczący wpływ na jego późniejsze losy. Po powrocie osiedlił się w Lublinie, gdzie zaangażował się w działalność w Komisji Tymczasowej Skonfederowanych Stronnictw Niepodległościowych.

Wraz z wybuchem I wojny światowej, przystąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej, gdzie aktywnie wspierał działania niepodległościowe. Po wojnie, w 1916 roku, został członkiem Narodowej Partii Robotniczej, a rok później przeszedł do Polskiego Stronnictwa Ludowego „Wyzwolenie”. W Lublinie pełnił funkcję członka Zarządu Okręgowego tej partii w latach 1919–1931.

Warto zauważyć, że w 1920 roku był zastępcą przewodniczącego Wojewódzkiego Komitetu Obrony Narodowej w Lublinie, a w 1922 roku uzyskał mandat senacki z województwa lubelskiego. Jego działalność polityczna i zaangażowanie w sprawy społeczne miały istotny wpływ na rozwój lokalnej społeczności.

Po wybuchu II wojny światowej, angażował się w działalność niepodległościową, pracując w Delegaturze Rządu w Lublinie. Niestety, został aresztowany przez władze radzieckie i przetrzymywany w Charkowie oraz Riazaniu. Jego życie zakończyło się tragicznie — zmarł w radzieckim obozie w Borowiczach we wrześniu 1947 roku.

Przypisy

  1. M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 338 „za zasługi w służbie państwowej i na polu pracy społecznej”.
  2. Obrona państwa w 1920 roku, Warszawa 1923, s. 419.

Oceń: Saturnin Osiński

Średnia ocena:4.96 Liczba ocen:18