Tadeusz Arkadiusz Ropelewski, znany również jako Tadeusz Pietrucha-Ropelewski, urodził się 13 stycznia 1893 roku w Warszawie, gdzie spędził część swojego życia. Zmarł natomiast 15 kwietnia 1964 roku w Londynie.
Był osobą o bogatym życiorysie, łączącym w sobie pasje wojskowe oraz działalność społeczną. Jego wysokie stanowisko obejmowało funkcję posła na Sejm RP IV kadencji w latach 1935–1938, co stanowi ważny etap w historii polskiego parlamentaryzmu II Rzeczypospolitej.
Życiorys
3 maja 1922 roku Tadeusz Ropelewski otrzymał weryfikację na stopień porucznika, uzyskując starszeństwo z 1 czerwca 1919 roku oraz zajmując 18. lokatę w korpusie oficerów samochodowych. Jego macierzysty oddział to 6 Dywizjon Samochodowy z siedzibą we Lwowie.
Na dzień 31 marca 1924 roku awansował na kapitana z datą starszeństwa 1 lipca 1923 roku, zajmując 15. miejsce w korpusie oficerów samochodowych. W latach 1923–1926 pełnił służbę w Centralnych Składach Samochodowych, które znajdowały się w Warszawie-Pradze, pozostając jednocześnie oficerem nadetatowym 9 Dywizjonu Samochodowego w Brześciu.
W lipcu 1926 roku Ropelewski został przydzielony do Gabinetu Wojskowego Prezydenta RP pełniąc funkcję dowódcy kolumny samochodowej. Od 1927 roku zarządzał rezydencją Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w Spale, pozostając w dyspozycji szefa Gabinetu Wojskowego. Był powszechnie uznawany za wybitnie sprawnego zarządcę, który w krótkim czasie przeprowadził niezbędne remonty w rezydencjach państwowych.
Ze szczególną starannością zajął się organizacją części gospodarczej, a także rozwijał działalność kulturalno-społeczną na wsiach. Organizował kursy oświaty pozaszkolnej, wsparł Związek Młodzieży Wiejskiej oraz inne formy spółdzielcze.
W 1935 roku, podczas wyborów parlamentarnych, został wybrany posłem na Sejm IV kadencji (1935–1938), uzyskując 26 351 głosów w okręgu nr 14, który obejmował powiaty skierniewicki, grójecki oraz rawsko-mazowiecki.
Ordery i odznaczenia
Tadeusz Ropelewski był wybitną postacią, która otrzymała szereg odznaczeń za swoje zasługi i wkład w walkę o wolność oraz niepodległość Polski.
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, który przyznano mu 27 listopada 1929,
- Medal Niepodległości, nadany 29 grudnia 1933,
- Srebrny Krzyż Zasługi, uhonorowany 16 marca 1928,
- Medal Zwycięstwa, znany również jako „Médaille Interalliée”.
Przypisy
- Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Tadeusz Ropelewski. [dostęp 14.07.2012 r.]
- Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 119.
- M.P. z 1934 r. nr 27, poz. 41 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- M.P. z 1929 r. nr 278, poz. 644 „za zasługi na polu pracy oświatowej i społecznej”.
- M.P. z 1928 r. nr 65, poz. 89 „za zasługi na polu pracy oświatowej”.
- Dz. Pers. MSWojsk., Nr 32 z 2.04.1924 r., s. 177.
- Dz. Pers. MSWojsk., Nr 30 z 31.07.1926 r., s. 240.
- Rocznik Oficerski 1924, s. 925, 927, 930.
- Rocznik Oficerski 1923, s. 1014, 1016, 1018.
- Rocznik Oficerski 1928, s. 655, 659.
- Rocznik Oficerski 1932, s. 278, 417.
- Sejm i Senat 1936, s. 95, 159.
- Sejm i Senat 1936, s. 95, 98.
- Lista starszeństwa 1922, s. 275.
- Dz. Pers. MSWojsk., Nr 11 z 18.06.1930 r., s. 230, komisarz rządu na m. st. Warszawę zarządzeniem L. Eks. III – 420.S/27 z 19.01.1928 r. zezwolił kpt. Tadeuszowi Pietrusze-Ropelewskiemu na zmianę nazwiska rodowego „Pietrucha” na nazwisko „Ropelewski”.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Saturnin Osiński | Jerzy Hertel | Władysław Czartoryski | Wacław Olak | Halina Górska | Wojciech Tyciński | Jerzy Wiechecki | Julian Sadłowski | Ludwika Jahołkowska-Koszutska | Benedykt Hirszowicz | Stefan Janusz Bratkowski | Mieczysław Kazimierczuk | Jerzy Baumritter | Bogdan Krysiewicz | Jerzy Bayer | Michał Wawrykiewicz | Joachim Hempel (senator) | Ewa Serocka | Chana Kryształ-Fryszdorf | Marcin WilczekOceń: Tadeusz Ropelewski