Tadeusz Ropelewski


Tadeusz Arkadiusz Ropelewski, znany również jako Tadeusz Pietrucha-Ropelewski, urodził się 13 stycznia 1893 roku w Warszawie, gdzie spędził część swojego życia. Zmarł natomiast 15 kwietnia 1964 roku w Londynie.

Był osobą o bogatym życiorysie, łączącym w sobie pasje wojskowe oraz działalność społeczną. Jego wysokie stanowisko obejmowało funkcję posła na Sejm RP IV kadencji w latach 1935–1938, co stanowi ważny etap w historii polskiego parlamentaryzmu II Rzeczypospolitej.

Życiorys

3 maja 1922 roku Tadeusz Ropelewski otrzymał weryfikację na stopień porucznika, uzyskując starszeństwo z 1 czerwca 1919 roku oraz zajmując 18. lokatę w korpusie oficerów samochodowych. Jego macierzysty oddział to 6 Dywizjon Samochodowy z siedzibą we Lwowie.

Na dzień 31 marca 1924 roku awansował na kapitana z datą starszeństwa 1 lipca 1923 roku, zajmując 15. miejsce w korpusie oficerów samochodowych. W latach 1923–1926 pełnił służbę w Centralnych Składach Samochodowych, które znajdowały się w Warszawie-Pradze, pozostając jednocześnie oficerem nadetatowym 9 Dywizjonu Samochodowego w Brześciu.

W lipcu 1926 roku Ropelewski został przydzielony do Gabinetu Wojskowego Prezydenta RP pełniąc funkcję dowódcy kolumny samochodowej. Od 1927 roku zarządzał rezydencją Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w Spale, pozostając w dyspozycji szefa Gabinetu Wojskowego. Był powszechnie uznawany za wybitnie sprawnego zarządcę, który w krótkim czasie przeprowadził niezbędne remonty w rezydencjach państwowych.

Ze szczególną starannością zajął się organizacją części gospodarczej, a także rozwijał działalność kulturalno-społeczną na wsiach. Organizował kursy oświaty pozaszkolnej, wsparł Związek Młodzieży Wiejskiej oraz inne formy spółdzielcze.

W 1935 roku, podczas wyborów parlamentarnych, został wybrany posłem na Sejm IV kadencji (1935–1938), uzyskując 26 351 głosów w okręgu nr 14, który obejmował powiaty skierniewicki, grójecki oraz rawsko-mazowiecki.

Ordery i odznaczenia

Tadeusz Ropelewski był wybitną postacią, która otrzymała szereg odznaczeń za swoje zasługi i wkład w walkę o wolność oraz niepodległość Polski.

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, który przyznano mu 27 listopada 1929,
  • Medal Niepodległości, nadany 29 grudnia 1933,
  • Srebrny Krzyż Zasługi, uhonorowany 16 marca 1928,
  • Medal Zwycięstwa, znany również jako „Médaille Interalliée”.

Przypisy

  1. Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Tadeusz Ropelewski. [dostęp 14.07.2012 r.]
  2. Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 119.
  3. M.P. z 1934 r. nr 27, poz. 41 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  4. M.P. z 1929 r. nr 278, poz. 644 „za zasługi na polu pracy oświatowej i społecznej”.
  5. M.P. z 1928 r. nr 65, poz. 89 „za zasługi na polu pracy oświatowej”.
  6. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 32 z 2.04.1924 r., s. 177.
  7. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 30 z 31.07.1926 r., s. 240.
  8. Rocznik Oficerski 1924, s. 925, 927, 930.
  9. Rocznik Oficerski 1923, s. 1014, 1016, 1018.
  10. Rocznik Oficerski 1928, s. 655, 659.
  11. Rocznik Oficerski 1932, s. 278, 417.
  12. Sejm i Senat 1936, s. 95, 159.
  13. Sejm i Senat 1936, s. 95, 98.
  14. Lista starszeństwa 1922, s. 275.
  15. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 11 z 18.06.1930 r., s. 230, komisarz rządu na m. st. Warszawę zarządzeniem L. Eks. III – 420.S/27 z 19.01.1928 r. zezwolił kpt. Tadeuszowi Pietrusze-Ropelewskiemu na zmianę nazwiska rodowego „Pietrucha” na nazwisko „Ropelewski”.

Oceń: Tadeusz Ropelewski

Średnia ocena:4.85 Liczba ocen:18