Joachim Hempel (senator)


Joachim Hempel, urodzony 16 maja 1858 roku w Warszawie, to postać, która zapisała się w historii Polski jako znaczący polityk oraz inżynier górniczy. Jego życie zawodowe i aktywność polityczna poświęcone były rozwojowi kraju oraz interesom społeczeństwa.

Hempel był działaczem Narodowej Demokracji, a także pełnił zaszczytną funkcję senatora w pierwszej kadencji Rzeczypospolitej Polskiej. Jego działalność w tych rolach miała wpływ na kształtowanie nowoczesnej Polski w okresie międzywojennym.

Wielu historyków podkreśla, że Hempel zmarł najprawdopodobniej w 1944 roku, a jego kontrybucja w dziedzinie polityki oraz inżynierii wciąż pozostaje przedmiotem zainteresowania badaczy.

Życiorys

Joachim Hempel, znany z licznych osiągnięć zawodowych, ukończył edukację w różnych instytucjach, w tym w warszawskim gimnazjum, a także w gimnazjum i szkole technicznej na Górnym Śląsku. Jego prawdziwa pasja do górnictwa zaowocowała tytułem inżyniera górniczego, który zdobył w 1895 roku na austro-węgierskiej Akademii Górniczej w Leoben. Po zakończeniu studiów, objął stanowisko inżyniera oraz dyrektora kopalni węgla kamiennego Towarzystwa Francusko-Włoskiego w Sosnowcu oraz zakładów hutniczych w Czeladzi.

Równocześnie z działaniami w przemyśle, Hempel stał się właścicielem Domu Handlowego w Dąbrowie Górniczej, który sprawował do 1898 roku, a także zarządzał kamieniołomami i wapiennikami zlokalizowanymi w okolicach Kielc oraz dużym majątkiem w Wolicy, które nabył w 1897 roku.

W obliczu I wojny światowej Hempel aktywnie udzielał się w Radzie Głównej Opiekuńczej, a jego wkład w działalność społeczną obejmował organizację oraz kierowanie szpitalem dziecięcym w Kielcach oraz utworzenie Ludowej Szkoły Rolniczej w Podzamczu.

Po uzyskaniu przez Polskę niepodległości Hempel zasiadał w sejmiku oraz wydziale powiatowym w Kielcach, a także pełnił funkcję prezesa kieleckiego oddziału Związku Ziemian. W latach 1919-1921 sprawował urząd starosty kieleckiego, a jego polityczna kariera nabrała rozpędu, gdy w 1922 roku, jako kandydat Związku Ludowo-Narodowego, został senatorem RP z województwa kieleckiego. W Senacie Hempel działał w różnych komisjach, w tym administracyjnej oraz prawniczej, a także brał udział w podkomisjach zajmujących się przemysłem wojennym.

Jego rolą było również pełnienie funkcji referenta budżetów w Ministerstwach Przemysłu i Handlu oraz Komunikacji. Dodatkowo, Hempel reprezentował polski parlament w Unii Międzyparlamentarnej. Po zakończeniu kadencji w 1927 roku, nie miał on już okazji powrócić do parlamentu.

W wyniku kryzysu ekonomicznego na koniec lat 20., Hempel stracił swój majątek i powrócił do Warszawy. Do dziś nie wiadomo dokładnie, jakie były okoliczności jego śmierci. Jedna z hipotez mówi, że podczas powstania warszawskiego został zamordowany przez Niemców w szpitalu w Milanówku, inne wskazują na to, że mieszkał na Saskiej Kępie i po wkroczeniu Sowietów do prawobrzeżnej Warszawy został aresztowany przez NKWD, po czym zniknął bez śladu.

Życie prywatne

Joachim Hempel był osobą o bogatym pochodzeniu rodzinnym. Był synem Stanisława Adolfa i Felicji z domu Szubert, a jego dziadkiem był Michał Szubert. W roku 1889 zawarł związek małżeński z Anną Bądzyńską, z którą doczekał się potomstwa. Miał córkę Janinę oraz trzech synów: Stanisława, który również pełnił funkcję senatora, Zygmunta Joachima, kapitana Wojska Polskiego, oraz Kazimierza, który był burmistrzem Chęcin.

Niestety, los nie był dla nich łaskawy, ponieważ obaj synowie Hempla zginęli tragicznie w czasie II wojny światowej. Kazimierz został zamordowany w Auschwitz w 1941 roku, natomiast Zygmunt stracił życie podczas powstania warszawskiego.


Oceń: Joachim Hempel (senator)

Średnia ocena:4.99 Liczba ocen:19