Ewa Serocka

---

Życiorys

Po zakończeniu powstania warszawskiego, Ewa Serocka wraz z bliskimi została przesiedlona, co skłoniło ją do przeprowadzki do Gdańska. Po ukończeniu liceum ogólnokształcącego w Sopocie w 1959 roku, podjęła pracę zawodową. W 1972 roku uzyskała dyplom ukończenia studiów na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego.

W okresie od 1974 do 1980 roku, Serocka pełniła funkcję zastępcy dyrektora Wydziału Zatrudnienia i Spraw Socjalnych w Urzędzie Wojewódzkim w Gdańsku. Następnie objęła stanowisko zastępcy dyrektora w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Instalacji Sanitarnych w Gdyni. W dalszych latach zajmowała się kierowaniem Miejskim Zespołem Ekonomiczno-Administracyjnym Szkół w Sopocie oraz Przedsiębiorstwem Zaopatrzenia Szkół „Cezas” w Gdańsku.

W 1989 roku, po tragicznym wypadku samochodowym, zdecydowała się na przejście na rentę. W kolejnych latach prowadziła w niepełnym wymiarze czasowym Biuro Turystyczne „Logostour” w Gdańsku oraz podejmowała zlecenia związane z prawem pracy i administracyjnym.

Serocka była aktywną członkinią różnych partii politycznych. W latach 1970-1990 należała do PZPR, później do Socjaldemokracji RP, a w 1999 roku przystąpiła do Sojuszu Lewicy Demokratycznej. W latach 2001-2005 zasiadała w Senacie reprezentując okręg gdyński, gdzie brała czynny udział w pracach Komisji Spraw Unii Europejskiej oraz Komisji Ustawodawstwa i Praworządności. Działała również jako reprezentantka Senatu w Krajowej Radzie Sądownictwa.

W 2004 roku bez powodzenia ubiegała się o mandat w Parlamencie Europejskim, a w 2005 roku nie udało jej się ponownie dostać do Senatu. Podejmowała także próby zdobycia miejsca w sejmiku pomorskim w 2010 roku oraz po raz kolejny w 2014 roku do Parlamentu Europejskiego.

---

Oceń: Ewa Serocka

---