Robert Majewski (muzyk)

---

Życiorys

Robert Majewski jest artystą, który wyrasta z bogatej tradycji muzycznej. W jego rodzinie muzyka odgrywała kluczową rolę; jego ojciec, Henryk Majewski, był znanym jazzowym trębaczem, a jego brat Wojciech jest cenionym pianistą. W 1987 roku Robert zakończył studia w Akademii Muzycznej w Warszawie. W latach 1986–1990 miał zaszczyt być solistą w Big Bandzie „Studio S 1” Polskiego Radia, a jego dyrygentem był Andrzej Trzaskowski.

Robert Majewski może poszczycić się wieloma osiągnięciami artystycznymi. W gronie jego sukcesów znajduje się między innymi I nagroda zespołowa (razem z zespołem New Presentation) oraz I nagroda indywidualna w prestiżowym konkursie Jazz Juniors w Krakowie w 1983 roku, a także I nagroda zespołowa na konkursie w Leverkusen w 1985 roku. W 1985 roku został laureatem państwowej Nagrody Artystycznej Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego. Dodatkowo w 1990 roku dostąpił zaszczytu bycia finalistą Światowego Konkursu Trębaczy im. Louisa Armstronga w Waszyngtonie, a jego talent został dostrzegnięty, kiedy w 1990 roku otrzymał tytuł „Muzyka Roku” od redakcji III Programu Polskiego Radia. W 1992 roku zdobył kolejny laur – I nagrodę zespołową (razem z zespołem In Spector), I nagrodę indywidualną oraz tytuł „Europejskiego Jazzowego Artysty 1992” na festiwalu w Leverkusen.

W 1991 roku Robert otrzymał stypendium im. Krzysztofa Komedy i zagrał w filmie Andrzeja Jakimowskiego zatytułowanym „Pogłos”, który zdobył nagrodę na festiwalu „Jazz Film Saloon 1991” w Warszawie. Jego kariera artystyczna obfituje w liczne występy na festiwalach zarówno w Polsce, jak i poza jej granicami; miał przyjemność współpracy z wieloma znakomitymi muzykami światowego formatu, takimi jak N.H.O. Pedersen, Clark Terry, Nicolas Payton, Roy Hargrove, Palle Danielsson oraz Garry Bartz. Jego doświadczenie obejmuje również współpracę z wieloma znanymi artystami polskiej sceny jazzowej, w tym z Janem Ptaszynem Wróblewskim, Zbigniewem Namysłowskim, Wojciechem Karolakiem, czy Henrykiem Miśkiewiczem.

Robert współpracował z wieloma znaczącymi artystami, takimi jak Wojciech Niedziela, Jacek Niedziela, Grzegorz Nagórski oraz Piotr Baron. Współpracował również z utalentowanymi wokalistkami takimi jak Ewa Bem, Hanna Banaszak, Urszula Dudziak, Aga Zaryan, Katarzyna Groniec, Anna Maria Jopek, Edyta Bartosiewicz, Grzegorz Turnau, Marek Grechuta, Kuba Badach, Grzegorz Ciechowski i Michał Bajor. Do 2005 roku grał z zespołem Old Timers, który po śmierci ojca prowadził jako lider.

Artysta ma również na koncie muzykę teatralną i filmową, w tym współpracę z takimi utalentowanymi twórcami jak Zbigniew Preisner, Krzesimir Dębski oraz Jerzy Satanowski. Brał udział w wielu sesjach nagraniowych artystów, z którymi współpracował, a także ma na swoim koncie autorskie albumy. Robert prowadzi także działalność pedagogiczną; jest wykładowcą na Wydziale Jazzu w ZPSM 2. stopnia im. Fryderyka Chopina w Warszawie oraz w Instytucie Jazzu w PWSZ w Nysie. Regularnie prowadzi wykłady podczas warsztatów muzycznych, w tym w Chodzieży, Puławach, Nysie i Lesznie. W 2006 roku za swoje zasługi w propagowaniu polskiego jazzu uhonorowano go Odznaką Honorową Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego.

Dyskografia

Dyskografia Roberta Majewskiego zawiera szereg istotnych albumów, które zostały wydane na przestrzeni lat. Oto niektóre z jego najważniejszych nagrań:

• Robert Majewski plays Komeda (1996),
• Coś dla ludzi (1998),
• Grechuta (2001),
• Zamyślenie (2003),
• Opowieść (2009),
• Chopin Symphony Jazz Project (2010),
• My One And Only Love (2011).

---

Oceń: Robert Majewski (muzyk)

---