Monika Fabijańska

---

Życiorys

Monika Fabijańska to artysta i specjalistka w dziedzinie sztuki, która ma na swoim koncie bogate doświadczenie oraz liczne osiągnięcia. Ukończyła historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim, co stanowi solidny fundament jej kariery zawodowej. Od lat związana jest z Nowym Jorkiem, koncentrując się na tematyce związanej z artystkami oraz dyskursie feministycznym.

W latach 1999–2014 piastowała funkcję dyplomatki, gdzie miała istotny wpływ na rozwój kulturalny Polski za granicą. W swoim pierwszym roku pracy zajmowała się między innymi przygotowaniem prawnym i organizacją struktury czterech nowych Instytutów Polskich zlokalizowanych w Nowym Jorku, Sofii, Petersburgu oraz Tel Awiwie. Od 2000 do 2005 była wicedyrektorką Instytutu Kultury Polskiej w Nowym Jorku, a od 2005 do 2010 roku sprawowała funkcję dyrektorki tej instytucji.

W czasie swojej kadencji była zaangażowana w realizację blisko 600 projektów kulturalnych, w tym prestiżowej retrospektywnej wystawy Aliny Szapocznikow, która miała miejsce w nowojorskim Museum of Modern Art w 2012 roku. Wystawa ta została zorganizowana przez Muzeum Sztuki Nowoczesnej mieszczące się w Warszawie.

Fabijańska współprodukowała również szereg innych wystaw i prezentacji w amerykańskich muzeach. Jej działania obejmowały m.in. projekty poświęcone Arturowi Żmijewskiemu (2009–2010), Krzysztofowi Wodiczce (2009–2010), Tadeuszowi Kantorowi (2008–2009), Zbigniewowi Liberze (2006), oraz Wilhelmowi Sasnalowi (2005). Piastowała także rolę współproducentki sztuki Dana Gordona „Irena’s Vow” z Tovah Feldshuh w roli tytułowej, prezentowanej w Baruch Performing Arts Center (Off-Broadway 2008) oraz Walter Kerr Theatre (Broadway 2009).

W 2005 roku zrealizowała widowiskową wystawę „Polska na Pierwszej Stronie” na Manhattanie, zorganizowaną z okazji 25-lecia Solidarności. Uroczyste otwarcie miało miejsce z udziałem Lecha Wałęsy oraz ówczesnych burmistrzów Nowego Jorku, Michaela Bloomberga i Edwarda Kocha. Fabijańska była także inicjatorką i kierowniczką Polsko-Amerykańskiego Programu Wymiany Rezydencyjnej Artystów w latach 2003–2010.

Pomijając swoją rolę w instytucjach kulturalnych, w latach 2010–2011 pełniła funkcję wicedyrektorki Departamentu Dyplomacji Publicznej i Kulturalnej w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Następnie, w latach 2011–2013, była pomysłodawczynią oraz dyrektorką i kuratorką Poland-U.S. Campus Arts Project we współpracy z uznawanymi uczelniami, takimi jak Uniwersytet Harvarda, Massachusetts Institute of Technology, Uniwersytet Yale oraz Uniwersytet w Princeton.

Jednym z jej ostatnich osiągnięć była kuratorowanie wystawy „ecofeminisms(s)” w Thomas Erben Gallery w 2020 roku, która zyskała uznanie krytyków i została recenzowana w The New York Times. Wcześniejsza ekspozycja „The Un-Heroic Act: Representations of Rape in Contemporary Women’s Art in the US” (Shiva Gallery, John Jay College of Criminal Justice, CUNY, 2018) została wyróżniona jako jedna z najlepszych w Nowym Jorku według rankingu Hyperallergic oraz omawiana w takich publikacjach jak The New York Times i The New Yorker.

---

Oceń: Monika Fabijańska

---