Zbigniew Chwedczuk to postać, która na zawsze zapisze się w historii polskiej muzyki. Urodził się 1 czerwca 1921 roku w Warszawie, a zmarł 2 kwietnia 1995 roku w Gdańsku. Był nie tylko utalentowanym dyrygentem, ale również wieloletnim kierownikiem artystycznymFilharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy, gdzie pełnił swoją funkcję w latach 1960–1972.
Jego działalność artystyczna oraz wpływ na rozwój muzyki w Polsce sprawiły, że pozostaje do dziś inspiracją dla wielu. Chwedczuk był nie tylko wybitnym muzykiem, ale także osobą, która potrafiła z pasją przekazać swoje zamiłowanie do sztuki muzycznej.
Życiorys
Ukończył swoje studia muzyczne w Gdańsku pod okiem Bohdana Wodiczki, a następnie kontynuował naukę w Warszawie, gdzie jego nauczycielem był Walerian Bierdiajew. W okresie od 1950 do 1954 roku pełnił funkcję dyrygenta w Filharmonii Łódzkiej, a następnie dołączył do zespołu Filharmonii oraz Opery w Krakowie. W 1958 roku rozpoczął pracę w Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy, w której w 1960 roku objął stanowisko kierownika artystycznego.
Pod jego przewodnictwem kształtowało się nowe oblicze bydgoskiej orkiestry symfonicznej. Dzięki jego zaangażowaniu miały miejsce pierwsze zagraniczne wyjazdy artystyczne (do Czechosłowacji i NRD), a także zainaugurowano Bydgoskie Festiwale Muzyczne. Zespół pod jego batutą regularnie występował w Filharmonii Narodowej. W pierwszym sezonie pracy zrealizował m.in. „Mesjasza” G.F. Haendla oraz symfonie takich kompozytorów jak J. Haydn („G-dur”) i C. Saint-Saëns („III c-moll”). W maju 1963 roku orkiestra, pod jego dyrekcją, miała zaszczyt wystąpić podczas ceremonii inaugurującej I Bydgoski Festiwal Muzyki Polskiej, gdzie wykonano m.in. symfonię h-moll I.J. Paderewskiego.
Muzyk ten zyskał uznanie nie tylko wśród artystów (takich jak Witold Małcużyński), ale również wśród krytyków muzycznych. W latach 60. uważany był za jedną z najważniejszych postaci ówczesnej sceny artystycznej Bydgoszczy. W wywiadach oraz publicznych wystąpieniach niejednokrotnie podkreślał swoje przywiązanie do muzyki polskiej, o którą dbał z szczególną starannością, zwłaszcza w 50. rocznicę odzyskania niepodległości w 1968 roku podczas Koncertu Muzyki Polskiej. W obszarze swoich preferencji muzycznych szczególnie cenił także muzykę francuską.
W trakcie swojej kariery zapraszał do Filharmonii Pomorskiej wielu znakomitych wykonawców, w tym Irenę Oliver i Louise Parker z USA, Andrzeja Bachledę, Krystynę Szostek-Radkową, Krystynę Szczepańską oraz Kazimierza Pustelaka. W sezonie 1965/66 objął kierownictwo muzyczne nad „Toską” G. Pucciniego, dostępną w bydgoskiej operze. Ostatni sezon w Bydgoszczy (1971/72) zakończył inscenizacją m.in. „Magnificat” J.S. Bacha oraz „Stworzenia świata” J. Haydna. W 1972 roku, przeniósł się na Wybrzeże, aby przez wiele lat pełnić kierownictwo nad Państwową Operą oraz Filharmonią Bałtycką w Gdańsku.
Przypisy
- Chwedczuk Zbigniew, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 06.09.2022 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Krzysztof Szmagier | Jadwiga Czerwińska (piosenkarka) | Andrzej Fidyk | Andrzej Balcerzak | Wacław Pawliszak | DJ Hazel | Stanisław Komorowski (konserwator) | Bogdan Izdebski | Katarzyna Domanska | Stanisława Stępniówna | Grzegorz Kuczeriszka | Alexander Gruszynski | Stefan Popowski | Bartosz Kowalski (kompozytor) | Dudek P56 | DJ Tkaczu | Halina Thylwe | Mariusz Janiszewski | Jerzy Walden | Henryk DłużyńskiOceń: Zbigniew Chwedczuk