Mikołaj Kosianowicz

Media i komunikacja

Mikołaj Kosianowicz to postać wyjątkowa, znana z wielu dziedzin życia społecznego i kulturalnego w Polsce. Urodził się 30 grudnia 1894 roku w Warszawie, gdzie spędził znaczną część swojego życia. Jako polski nauczyciel, odegrał ważną rolę w edukacji młodego pokolenia, przekazując im niezbędną wiedzę oraz wartości patriotyczne.

W czasie swojego życia Mikołaj był również związany z wojskiem. Służył jako żołnierz w Legionach Polskich, a po zakończeniu wojny osiągnął stopień porucznika rezerwy piechoty w Wojsku Polskim. Jego doświadczenie wojskowe świadczy o zaangażowaniu w walkę o niepodległość Polski oraz o chęci służenia krajowi.

Dodatkowo, Kosianowicz pełnił funkcję dziennikarza, co wskazuje na jego zainteresowanie sprawami publicznymi oraz umiejętność analizy i interpretacji wydarzeń kulturalnych i politycznych zachodzących w Polsce w jego czasach.

Życiorys

Mikołaj Kosianowicz przyszedł na świat 30 grudnia 1894 roku w Warszawie, co oznacza, że jest jednym z wielu twórców, którzy pozostawili ślad w polskiej historii. Był synem Michała oraz Pelagii, a jego kariera rozpoczęła się przed 1914 rokiem, kiedy pełnił rolę nauczyciela gimnazjalnego.

W roku 1915, przebywając w Częstochowie, przyczynił się do lokalnej kultury poprzez publikację artykułu na temat historii Kalisza w dzienniku „Goniec Częstochowski”. W czasie I wojny światowej zdecydował się na wstąpienie do Legionów Polskich, gdzie służył w 10 kompanii III batalionu 6 pułku piechoty w ramach III Brygady.

Po wojnie, gdy Polska odzyskała niepodległość, Kosianowicz został przyjęty do Wojska Polskiego, a jego kolejna służba miała miejsce w Powiatowej Komendzie Uzupełnień w Chełmie. W dniu 1 czerwca 1919 roku uzyskał stopień podporucznika, a już 29 sierpnia 1919 roku przeniesiono go do Dowództwa Okręgu Generalnego „Lublin”. W dalszym ciągu kariery awansował na porucznika rezerwy piechoty z datą starszeństwa również na 1 czerwca 1919 roku. Do 1921 roku był oficerem 23 pułku piechoty we Włodzimierzu Wołyńskim, a w latach 1923 i 1924 figurował jako rezerwista tej jednostki.

W okresie II Rzeczypospolitej Mikołaj Kosianowicz związał się z dziennikarstwem. W 1927 roku objął stanowisko redaktora naczelnego pisma wydawanego we Lwowie. Jego teksty ukazywały się także w „Gazecie Porannej”. Kosianowicz był również redaktorem naczelnym takich czasopism jak „Przegląd Tarnowski” w Tarnowie (1928), „Słowo Podkarpackie” w Sanoku (1932) oraz „Echo Polskie” w Bochni (1933).

Jednak w jego życiu nie brakowało kontrowersji. W opublikowanym 15 grudnia 1948 roku piśmie Urzędu Wojewódzkiego w Gdańsku poinformowano o niepokojących informacjach związanych z Kosianowiczem. Został on oskarżony o wyłudzanie zapomóg finansowych. W dniu 1 października przyjęty na stanowisko kancelisty w zarządzie Miejskim w Elblągu, pobrał zaliczkę w wysokości 5000 zł i zniknął.

Warto wspomnieć, że był także członkiem-zwyczajnym Muzeum Etnograficznego w Krakowie, co dowodzi jego zainteresowania kulturą i sztuką.

Przypisy

  1. a b c d e f g h i Mikołaj Kosianowicz. zolnierze-niepodleglosci.pl. [dostęp 03.10.2021 r.]
  2. Jadwiga Zaleska. Karol Pollak – typographus sanocensis i dzieje jego drukarni. „Rocznik Sanocki”. Tom VI, s. 131, 1986 r.
  3. Jerzy Jarowiecki: Prasa lwowska w dwudziestolieciu meędzywojennym. Próba bibliografii. 1994 r., s. 203.
  4. Włóczęgostwo i wyłudzanie zapomóg. „Krakowski Dziennik Wojewódzki”. Nr 2, s. 16, 15.01.1949 r.
  5. 36. Pismo okólne urzędu wojewódzkiego śl.-dąbr.. „Śląsko-Dąbrowski Dziennik Wojewódzki”. Nr 3, s. 30, 10.02.1949 r.
  6. Prasa o szkole i nauczycielu. „Przegląd Pedagogiczny”. Nr 27, s. 679, 13.10.1928 r.
  7. VII. Sprawozdanie Wydziału Towarzystwa Muzeum Etnograficznego w Krakowie za rok 1917. Kraków: 1918, s. 12.
  8. Historia Kalisza (krótki rys historyczny). „Goniec Częstochowski”. Nr 77, s. 1, 26.03.1915 r.
  9. Rocznik Oficerski 1924, s. 465.
  10. Rocznik Oficerski 1923, s. 192.
  11. Rocznik Oficerski 1924, s. 181.
  12. Rocznik Oficerski 1923, s. 527.
  13. Inwentarz rękopisów Biblioteki Jagiellońskiej. 1971 r., s. 318.

Oceń: Mikołaj Kosianowicz

★★★★★
Średnia ocena:4.53 Liczba ocen:15