Lejb Goldin

---

Życiorys

Lejb Goldin przyszedł na świat w Warszawie, gdzie dorastał w skromnych warunkach w rodzinie żydowskiej. Już w młodości zaangażował się w żydowski młodzieżowy ruch robotniczy, co stanowiło pierwszy krok w jego późniejszej aktywności społecznej. W latach 1922–1932 był częścią ruchu komunistycznego, a później zajął się ideologią trotskizmu.

Od 1936 roku należał do Bundu, w ramach którego podejmował działania na rzecz kultury żydowskiej, min. w Stowarzyszeniu Żydowskich Pomocników Handlowych. Jako dziennikarz współpracował z lewicową prasą, koncentrując się na eseistyce oraz krytyce literackiej. Goldin podejmował również działania translatorskie, mające na celu przekład literatury światowej na język jidysz.

Po wybuchu II wojny światowej znalazł się w getcie warszawskim, które zostało utworzone przez niemieckie władze okupacyjne. W tym trudnym czasie, dla potrzeb podziemnego archiwum getta, tworzonego przez grupę Oneg Szabat, napisał esej pt. Kronik fun a mesles, czyli Kronika jednej doby, w którym opisał realia życia głodnego intelektualisty w getcie. W okresie okupacji Goldin związany był również z podziemną prasą bundnowską.

Pomimo tego, że niektórzy historycy sugerują, iż Goldin zmarł z powodu głodu w getcie, istnieje większe prawdopodobieństwo, że w trakcie wielkiej akcji deportacyjnej latem 1942 roku został wywieziony do obozu zagłady w Treblince, gdzie poniósł śmierć.

Upamiętnienie

W 2018 roku, w dokumencie zatytułowanym „Kto napisze naszą historię”, w reżyserii Roberty Grossman, postać Lejba Goldina z niezwykłą umiejętnością odgrywa Bartłomiej Kotschedoff. Jego interpretacja wzbogaca film o głęboki wymiar emocjonalny, umożliwiając widzom lepsze zrozumienie losów tej zasłużonej postaci.

Oprócz tego, Lejb Goldin znalazł swoje miejsce w poezji. Bożena Umińska-Keff uczciła jego pamięć, pisząc wiersz zatytułowany „Nie jest gotowy”, który znajduje się w tomie „Opiekun”. To wyraz hołdu, który dodaje głębi i wymiaru do jego dziedzictwa.

---

Oceń: Lejb Goldin

---