Mieczysław Wajnberg


Mieczysław Wajnberg, znany również jako Moisiej (Mojsze) Samuiłowicz Wajnberg, urodził się 8 grudnia 1919 roku w Warszawie, a zmarł 26 lutego 1996 roku w Moskwie. Był to wybitny polski kompozytor o żydowskich korzeniach, którego życie i twórczość były ściśle związane z historią XX wieku.

Wajnberg osiedlił się w ZSRR w 1939 roku, gdzie jego kariera muzyczna zyskała na znaczeniu. Jego dzieła charakteryzują się bogactwem ekspresji i innowacyjnością, które odzwierciedlają jego osobiste doświadczenia oraz wpływy kulturowe, jakie pochodziły z jego złożonego tła narodowego.

Życiorys

Mieczysław Wajnberg, uznany kompozytor, swoje pierwsze muzyczne kroki stawiał w żydowskich teatrach w Warszawie, gdzie pracował jego ojciec, Szmul (Samuel) Wajnberg. Już w wieku 12 lat rozpoczął naukę pod okiem Józefa Turczyńskiego, najpierw w szkole średniej, a następnie w wyższej szkole muzycznej przy Konserwatorium Warszawskim. Warto zaznaczyć, że podobnie jak jego ojciec, wcześnie rozpoczął pracę w teatrach rewiowych i lokalach dancingowych, co niewątpliwie wpłynęło na jego twórczość. W 1936 roku skomponował muzykę do filmu pt. Fredek uszczęśliwia świat.

W obliczu wybuchu II wojny światowej, w wrześniu 1939 roku, opuścił Warszawę. Udało mu się dotrzeć do ZSRR, gdzie jego imię zmieniono na Moisiej. Tam, jako student konserwatorium w Mińsku, uczył się w klasie kompozycji pod kierunkiem Wasilija Zołotariowa, a wśród jego kolegów był także Ryszard Sielicki. Już w czerwcu 1940 roku wystąpił jako pianista w Moskwie, biorąc udział w Dekadzie Białoruskiej Sztuki. Jego utwór dyplomowy, Poemat symfoniczny, został wykonany przez Orkiestrę Filharmonii w Mińsku 23 czerwca 1941 roku.

Po ataku Niemców na ZSRR, Wajnberg uciekł do Taszkientu, gdzie podjął pracę jako korepetytor w operze, a także komponował utwory patriotyczne, w tym balet Do boju za ojczyznę. Tam ożenił się z Natalią Wowsi-Michoels, córką znanego aktora i reżysera teatru żydowskiego, Solomona Michoelsa. W 1943 roku, dzięki wsparciu Dmitrija Szostakowicza, przeprowadzili się do Moskwy, gdzie Wajnberg kontynuował swoją działalność artystyczną. Jednak w 1946 roku oskarżono go o zbyt małe nawiązywanie do folkloru oraz pesymizm w jego muzyce.

W 1948 roku, kolejny raz spadła na niego krytyka, tym razem za formalizm, co skutkowało zakazem wykonywania kilku jego utworów. W tych trudnych czasach zaczął zarabiać jako kompozytor muzyki dla radia i cyrku. Niestety, w lutym 1953 roku został aresztowany za „żydowski nacjonalizm burżuazyjny”, jednak już w kwietniu, również dzięki pomocy Szostakowicza, odzyskał wolność.

W kolejnych latach, Mieczysław Wajnberg stał się bardzo prolificznym kompozytorem muzyki filmowej. Jego najpopularniejszym dziełem był film wojenny Lecą żurawie, który zdobył Złotą Palmę na festiwalu filmowym w Cannes w 1958 roku. Po tym wydarzeniu, większość jego życia upłynęła w Moskwie, z jedynym wyjątkiem, kiedy to w 1966 roku przyjechał na „Warszawską Jesień”. Wajnberg komponował intensywnie, wykonując publicznie utwory Szostakowicza jako pianist. Tworzył także do filmów animowanych, z których najbardziej znany to Miś Puchatek w reżyserii Fiodora Chitruka.

W 1971 roku został odznaczony tytułem „Zasłużonego Działacza Sztuk RFSRR”, a w 1980 roku otrzymał tytuł „Ludowego Artysty RFSRR”. W 1990 roku uhonorowano go Nagrodą Państwową ZSRR. W połowie lat osiemdziesiątych powrócił do swojego pierwotnego imienia, Mieczysław. Z okazji swoich 75. urodzin w 1994 roku, otrzymał odznaczenie „Zasłużony dla kultury polskiej”. Interesującym jest fakt, że krótko przed śmiercią ochrzcił się w cerkwi prawosławnej.

Ostatecznie, Mieczysław Wajnberg odszedł, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Domodiedowskim w Moskwie.

Dorobek artystyczny

Mieczysław Wajnberg pozostawił po sobie ogromny i różnorodny dorobek muzyczny, który obejmuje wiele znakomitych kompozycji. Wśród jego osiągnięć można wymienić:

  • 22 symfonie,
  • 4 symfonie kameralne,
  • 18 koncertów solowych na różne instrumenty z orkiestrą,
  • 17 kwartetów smyczkowych,
  • 6 sonat fortepianowych,
  • sonatę na kontrabas,
  • 4 kantaty,
  • oraz wiele innych utworów orkiestrowych, kameralnych, solowych i wokalnych.

Opery

  • Pasażerka (1967-1968) na motywach powieści Z. Posmysz. Premiera: 2006 w Moskwie,
  • Madonna i żołnierz,
  • Winszujemy według Szolema Alejchema,
  • Lady Magnesia według G.B. Shawa,
  • Portret (1983) według Gogola, do libretta A. Miedwiediewa. Premiera: 1983 w Brnie, kolejne inscenizacje: 1992 Moskwa (w wersji skróconej), 2010 (Bregencja), 2011 Leeds, 2013 Poznań,
  • Idiotą (1986) według Dostojewskiego.

Muzyka filmowa

Filmy fabularne

  • 1957: Lecą żurawie,
  • 1958: Pogromczyni tygrysów,
  • 1961: Psotnicy,
  • 1973: Jak Iwanuszka szukał cudu,
  • 1979: Słowik,
  • 1979: Księżniczka w oślej skórze.

Filmy animowane

  • 1950: Niedźwiedź Dreptak i jego wnuczek,
  • 1953: Mężny Pak,
  • 1956: Dwanaście miesięcy,
  • 1964: Niedźwiadek Toptuś,
  • 1965: Wakacje Bonifacego,
  • 1969: Bajka o bułeczce,
  • 1969: Miś Puszatek,
  • 1971: Kubuś Puchatek idzie w gości,
  • 1972: Kubuś Puchatek i jego troski,
  • 1979-1982: Zajączek i jego przyjaciele,
  • 1983: Lew i byk.

Nagrody i odznaczenia

Mieczysław Wajnberg to postać, której działalność artystyczna i wpływ na kulturę zostały dostrzegane i nagradzane w różnych okresach jego życia. W 1971 roku otrzymał tytuł Zasłużonego Działacza Sztuk RFSRR, co stanowiło uznanie jego wybitnych osiągnięć w dziedzinie sztuki.

W późniejszych latach, w 1980 roku, nadano mu tytuł Ludowego Artysty RFSRR, co podkreśla jego znaczenie jako artysty, który zasłużył na popularność i szacunek wśród społeczeństwa.

Na szczególną uwagę zasługuje Nagroda Państwowa ZSRR, którą Wajnberg otrzymał w 1990 roku. Była to jedna z najwyższych form uznania dla twórców, wyróżniająca ich na tle całego krajowego środowiska artystycznego.

Recepcja

W ostatnich latach zauważalny jest wzrost zainteresowania muzyką Mieczysława Wajnberga na zachodzie Europy. Wśród jej głównych propagatorów znajdują się m.in. Gabriel Chmura, Quatuor Danel oraz Kwartet Śląski. Z okazji 90. rocznicy urodzin kompozytora, w listopadzie 2009 roku w Manchesterze zorganizowano wielodniowy festiwal, który w pełni poświęcony był jego twórczości.

8 października 2010 roku miała miejsce premiera opery Pasażerka w Teatrze Wielkim w Warszawie, która odbyła się pod kierownictwem muzycznym Gabriela Chmury, a reżyserią zajmował się David Pountney. Należy dodać, że wcześniej inscenizacja Pasażerki miała miejsce na Bregenzer Festspiele w Austrii w 2010 roku.

W grudniu 2013 roku Teatr Wielki w Poznaniu zaprezentował operę Portret w reżyserii Davida Pountneya. Natomiast 10 maja 2013 roku w Teatrze Narodowym w Mannheim odbyła się niemiecka prapremiera opery Idiot w oryginalnej rosyjskiej wersji językowej, pod kierunkiem dyrygenta Thomasa Sanderlinga, będącego synem znanego dyrygenta Kurta Sanderlinga. Warto podkreślić, że opera ta była wcześniej wystawiana w Rosji, ale jedynie w fragmentach.

W 2021 roku, dzięki inicjatywie Marii Sławek, Ani Karpowicz oraz Aleksandra Laskowskiego, w Warszawie powstał Instytut Mieczysława Wajnberga, mający na celu dalsze propagowanie i badanie dziedzictwa tego niezwykle utalentowanego kompozytora.

Niejasności i zagadki biograficzne

W kontekście biografii Mieczysława Wajnberga pojawia się kilka zagadkowych aspektów, które dotykają jego tożsamości oraz daty narodzin. Zgodnie z zapisami w akcie urodzenia, matka kompozytora miała na imię Sura Dwojra Stern. Jednak w latach osiemdziesiątych, starając się o uzyskanie nowej metryki, Wajnberg przedstawił radzieckim władzom zupełnie inne dane dotyczące matki: Sara Kotlicka. Powody tej zmiany pozostają nieznane.

Jak zauważa Danuta Gwizdalanka, „Wajnberg, podobnie jak Tuwim, czuł się jednocześnie Polakiem i Żydem”. Już wcześniej, w rozmowach z członkami swojej rosyjskiej rodziny, posługiwał się imieniem i nazwiskiem matki w zmienionej formie. Imię Sara wskazuje na jego żydowskie pochodzenie, natomiast Kotlicka, jako nazwisko, sugeruje polskie korzenie. Warto wspomnieć, że Tuwim w swoim wierszu Matka z Kwiatów polskich również eksplorował te tożsamości, a Wajnberg odwołał się do tego utworu w swojej VIII Symfonii.

Kolejny intrygujący aspekt dotyczy daty urodzin kompozytora. W oparciu o metrykę wydaną w ZSRR, powszechnie uznaje się, że Wajnberg przyszedł na świat 8 grudnia 1919 roku. Jednakże w dokumentach odkrytych w Warszawie zapisano datę 12 stycznia 1919 roku. Trudno uwierzyć w fałszerstwo warszawskiego dokumentu, tym bardziej, że wystawienie metryki na 11 miesięcy przed narodzinami dziecka zdaje się nieprawdopodobne. Dlatego, jeśli grudniowa data jest rzeczywiście miarodajna, to można spekulować, że chodziło o grudzień roku 1918, a nie 1919. Przesuwanie daty narodzin „do przodu” było wtedy zjawiskiem dość powszechnym.

Upamiętnienie

W 2020 roku na kamienicy przy ul. Żelaznej 66 w Warszawie, gdzie mieszkał Mieczysław Wajnberg, odsłonięto tablicę pamiątkową.

W 2021 roku jego imieniem nazwano ulicę w dzielnicy Wola, która prowadzi od ul. Chłodnej do ul. Krochmalnej.

Przypisy

  1. W kręgu muzyki poważnej i rozrywkowej. Bohaterowie galerii Dziedzictwo. „Skarpa Warszawska”, s. 65−66, 11.2021 r.
  2. Mateusz Ciupka: Wajnberg powraca do Warszawy. ruchmuzyczny.pl. [dostęp 05.09.2021 r.]
  3. Uchwała nr XLVIII/1503/2021 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 13.05.2021 r. w sprawie nadania nazwy obiektowi miejskemu w Dzielnicy Wola m.st. Warszawy. [w:] Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego poz. 4628 [on-line]. 21.05.2021 r. [dostęp 06.09.2021 r.]
  4. Danuta Gwizdalanka, Mieczysław Wajnberg. Pierwszy kompozytor urodzony w niepodległej Polsce, "Midrasz" 2018 nr 6, s. 41 i 43.
  5. D. Gwizdalanka Mieczysław Wajnberg. Kompozytor z trzech światów, Poznań 2013, Rozdział I.
  6. D. Gwizdalanka Mieczysław Wajnberg. Kompozytor z trzech światów, Poznań 2013, Rozdział II.
  7. D. Gwizdalanka Mieczysław Wajnberg. Kompozytor z trzech światów, Poznań 2013, Rozdział III.
  8. Eleonore Büning, Überwältigende Schőnheit, Frankfurter Allgemeine Zeitung, 13.05.2013 r., str. 29.
  9. Anna S. Dębowska, „Pasażerka” między totalitaryzmami, „Gazeta Wyborcza”, 08.10.2010 r., str. 21.
  10. PORTRET (The Portrait) Mieczysław Wajnberg [online], www.opera.poznan.pl [dostęp 03.11.2016 r.]
  11. Московские могилы. ВАЙНБЕРГ Мечислав Самуилович (1919 – 1996)
  12. Московские могилы. Домодедовское кладбище
  13. W cytowanym biogramie Wajnberga opublikowanym przez Midrasz mowa o grudniu 1918 roku.
  14. Biogram na portalu IAM; https://culture.pl/pl/tworca/mieczyslaw-wajnberg-weinberg oraz https://culture.pl/en/article/unknown-facts-from-mieczyslaw-wajnbergs-biography

Oceń: Mieczysław Wajnberg

Średnia ocena:4.46 Liczba ocen:11