Andrzej Zaborowski (artysta)

W latach 1945–1953, Zaborowski kształcił się w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, korzystając z wiedzy i doświadczenia renomowanych nauczycieli, takich jak Felicjan Szczęsny Kowarski oraz Wanda Golakowska. Po zakończeniu studiów, do 1956 roku był aktywnym członkiem Grupy 55, co miało znaczący wpływ na rozwój jego kariery artystycznej.

Prace Zaborowskiego można znaleźć w wielu znakomitych instytucjach. Jego znacząca twórczość jest eksponowana m.in. w Muzeum Sztuki w Łodzi oraz w Muzeum Narodowym w Warszawie. Tam też znajduje się jeden z jego najbardziej rozpoznawalnych obrazów pt. "Drogi będą nowe" z 1955 roku, namalowany na oleju na płycie pilśniowej, o wymiarach 100 x 122.

W 1955 roku Zaborowski był współtwórcą fryzu ceramicznego „Sceny sportowe”, umieszczonego na elewacji Pałacu Sportu w Warszawie, zlokalizowanego przy Stadionie Dziesięciolecia. Wspólnie z Jerzym Kumelowskim zaprojektował także wnętrza budynku ZPAP oraz Budynku Zasłużonego Pracownika Budownictwa przy ul. Elekcyjnej 6 w Warszawie, za co obydwaj zdobyli I nagrodę Mistera Warszawy w 1976 roku. Nie można zapomnieć o zaprojektowanych przez niego wnętrzach Hotelu Victoria w Warszawie, które są odzwierciedleniem jego doskonałego wyczucia estetyki.

Andrzej Zaborowski zmarł 14 marca 2002 roku, a jego ostatnie miejsce spoczynku to cmentarz Bródnowski w Warszawie, gdzie spoczywa w kwaterze 53B-3-3. Warto również wspomnieć, że był ojcem artysty malarza Michała Zaborowskiego, kontynuującego dziedzictwo rodzinną tradycję artystyczną.