Michał Julian Piotrowski to postać, której wkład w muzykę oraz edukację muzyczną w Polsce zasługuje na szczególne miejsce w historii. Urodził się 29 września 1887 roku w Warszawie, gdzie rozpoczął swoją drogę artystyczną i edukacyjną.
Jako teoretyk muzyki, pedagog oraz krytyk muzyczny, Piotrowski odegrał kluczową rolę w rozwijaniu świadomości muzycznej w Polsce. W latach 1929-1938 pełnił funkcję rektora Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego w Krakowie, co pozwoliło mu na bezpośredni wpływ na kształcenie nowych pokoleń muzyków.
Jego praca przyczyniła się nie tylko do rozwijania teorii muzycznej, ale także do popularyzacji sztuki muzycznej w Polsce, co rzuca nowe światło na jego niezwykłą działalność w tym obszarze.
Życiorys
„Michał Julian Piotrowski był wybitnym nauczycielem muzyki, który swoje studia rozpoczął w Warszawie, pod kierunkiem Henryka Opieńskiego oraz Felicjana Szopskiego. Dodatkowo, zdobywał wiedzę muzyczną w Paryżu, gdzie kształcił się u Vinventa d’Indy’ego. W 1916 roku, wraz z Januszem Mikettą, utworzył w Warszawie szkołę muzyczną, której działalność miała istotny wpływ na rozwój edukacji muzycznej w Polsce.
Był również aktywnym działaczem w polskim ruchu muzycznym, pełniąc funkcję prezesa Stowarzyszenia Muzyków Pedagogów oraz biorąc udział w pracach zarządu Filharmonii Warszawskiej. Od 1920 roku podejmował obowiązki wykładowcy przedmiotów teoretycznych w krakowskim konserwatorium. Po zgonie Wiktora Barabasza objął stanowisko dyrektora tej instytucji edukacyjnej.
Piotrowski był inicjatorem wielu projektów o znaczeniu lokalnym, zorganizował dwie orkiestry uczniowskie: orkiestrę symfoniczną oraz dętą. Kontynuował reformy swojego poprzednika, dążąc do zwiększenia autonomii uczelni, co z czasem doprowadziło do konfliktu z zarządem Towarzystwa Muzycznego. Ostatecznie, 16 maja 1938 roku, Piotrowski został zwolniony z pełnionej funkcji dyrektora.
Na zakończenie warto wspomnieć, że był także członkiem Komisji Opiniodawczej Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, zajmując się tematami dotyczącymi systemu szkolnictwa muzycznego w Rzeczypospolitej Polskiej. 9 listopada 1931 roku, „za zasługi na polu pracy pedagogicznej”, został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, co stanowiło ogromne uznanie dla jego działań w dziedzinie edukacji muzycznej.”
Przypisy
- a b Maciej Negrey: Michał Julian Piotrowski 1929-1938. Amuz.krakow.pl. [dostęp 12.01.2021 r.]
- Zofia Olszewska-Bajera. Działalność Komisji Opiniodawczej Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w sprawie ustroju szkolnictwa muzycznego w Polsce (1928/29 r.). „Rozprawy z Dziejów Oświaty”, s. 203, 2002 r.
- M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 346
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Leszek Belzyt | Józef Nusbaum-Hilarowicz | Janusz Bazydło | Kazimierz Bartoszewicz | Konrad Rudnicki | Edward Marczewski | Gabriela Pianko | Alina Myrcha | Jan Dąbrowski (archeolog) | Anna Lewicka-Morawska | Maria Ozga-Zielińska | Joanna Jurewicz | Jerzy Jaros | Maria Straszewska | Marcin Ernst | Sonia Cotelle | Andrzej Wiszniewski | Izabela Malinowska | Józef Rotblat | Wiktoria ŚliwowskaOceń: Michał Julian Piotrowski