Maria Wierzbicka


Maria Wierzbicka, znana także jako Maria Wierzbicka z domu Rapacka, urodziła się 2 września 1939 roku w Warszawie. Jest to wybitna postać w dziedzinie historiografii, która znana jest z licznych badań oraz publikacji dotyczących historii i metodologii historycznej.

Jej prace przyczyniły się do rozwoju myśli historycznej w Polsce i poza jej granicami. Warto zaznaczyć, że Maria Wierzbicka zyskała uznanie zarówno w kręgach akademickich, jak i wśród szerszej publiczności.

Życiorys

„Maria Wierzbicka to córka Adama Rapackiego. Ukończyła Wydział Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego w roku 1962. Od 1963 roku pracowała, jako asystentka na tym samym wydziale, a z czasem awansowała na stanowisko starszej asystentki, a od 1972 roku jako adiunktka. W latach 2001–2003 pełniła rolę starszej wykładowczyni w Zakładzie Dydaktyki Historii oraz Historii Historiografii. Jej doktorat, który nosił tytuł Periodyzacja dziejów Polski przedrozbiorowej w historiografii polskiej w okresie od lat 70 XIX w. do 1939, został obroniony 19 czerwca 1971 pod kierunkiem prof. Wandy Moszczeńskiej.

W latach 1988–1990 piastowała urząd wicedyrektorki Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Wierzbicka jest również znana z aktywnej współpracy z Krajowym Funduszem na rzecz Dzieci. W 1965 roku publicznie sprzeciwiła się próbie relegowania z Instytutu Historii UW Adama Michnika oraz Seweryna Blumsztajna, co pokazuje jej silne zaangażowanie w obronę praw człowieka i wolności akademickich.

Maria Wierzbicka specjalizuje się w badaniu historii historiografii polskiej z XIX i XX wieku, wnosząc znaczącą wartość do współczesnej dyskusji na temat tego zagadnienia.

Wybrane publikacje

Maria Wierzbicka to postać, której twórczość obejmuje wiele istotnych publikacji, przyczyniających się do zrozumienia wielu aspektów historii Polski. Oto niektóre z jej najważniejszych prac:

  • „Poseł robotniczej Warszawy. Opowieść o Adolfie Warskim”, Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych 1965,
  • „Dawne syntezy dziejów Polski. Rozwój i przemiany koncepcji metodologicznych”, Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1974,
  • „Władysław Smoleński”, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1980,
  • „Historyk romantyczny wobec problemów historii najnowszej” [w:] „Historia, poznanie, przekaz. Studia poświęcone prof. Jerzemu Maternickiemu w czterdziestolecie pracy naukowej”, red. B. Jakubowska, Rzeszów 2000,
  • „Rozwój samoświadomości kobiet na przełomie XVIII i XIX wieku. Początki imperatywu kształcenia się”, „Katedra Gender Studies Uniwersytetu Warszawskiego” nr 1/2001, s. 170–181.

Przypisy

  1. Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945-2000, wyd. Arkadiusz Wingert, Kraków 2010 r., s. 260

Oceń: Maria Wierzbicka

Średnia ocena:4.64 Liczba ocen:21