Jerzy Morawski (muzykolog)

W latach 1970-1978 kierował Pracownią Historii Muzyki, a w kolejnych latach zajmował się również innymi aspektami działalności naukowej instytutu, w tym jako zastępca dyrektora w latach 1978-1981 oraz kierownik Pracowni „Monumenta Musicae in Polonia” (1985-1992). Morawski był również cenionym wykładowcą na renomowanych uczelniach. Uczył na Uniwersytecie Warszawskim w latach 1968-1970, następnie na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie od 1970 do 1975 roku oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie w latach 1971-1984 oraz ponownie w 1999 roku.

W swojej karierze Morawski pełnił również rolę redaktora serii akademickich, takich jak Musica Medii Aevi w latach 1965-1980 oraz Monumenta Musicae in Polonia od 1972 do 2005 roku. Jego główne zainteresowania badawcze obejmowały historię muzyki średniowiecza, klasycyzmu oraz wczesnego romantyzmu. Swoje wykształcenie zdobywał w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego w latach 1951-1958 oraz w zakresie teorii muzyki i fortepianu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie między 1953 a 1961 rokiem.

W uznaniu jego osiągnięć, Jerzy Morawski został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Był również związany z muzykologią poprzez swoje życie osobiste, bowiem był mężem uznanej muzykolog Katarzyny Morawskiej.